بدون تردید کسانی که این شایعه را فرافکنی می‌کنند، نه اسلام را قبول دارند و نه زرتشتی‌گری را، بلکه فقط می‌خواهند در اعتقادات اسلامی ایجاد تشکیک کنند، اما کسانی که این شبهات را می‌شنوند، حق دارند که پاسخ آن را مطالبه کنند. لذا اگر چه پیش از این پاسخ‌های متعددی در این سایت درج شده است که از باب نمونه با کلیک روی شماره‌ی (1) می‌توانند یکی از آنها را مطالعه نمایند، اما نظر مخاطبان محترم به نکات ذیل جلب می‌گردد:

الف – اطاعت و پیروی از یک پیامبر، به خاطر و در راستای اطاعت از خداوند متعال است. پس اگر خدا را شناخت و به او ایمان آورد، بندگی او را گردن می‌نهد. لذا اگر فرمود: حال از ابراهیم (ع) تبعیت کنید، می‌گویند: چشم. و اگر فرمود: اکنون از موسی یا عیسی (ع) تبعیت کنید. باز هم می‌گویند چشم. اینجا دیگر چون و چرا و من اهل فلان سرزمین هستم و یا ... ندارد. پیامبر و فرستاده‌ی الهی که خودرو، لباس یا دیگر لوازم نیست که ما بگوییم: ایرانی‌اش را داریم چرا خارجی مصرف کنیم؟ و یک چینی یا ژاپنی یا آلمانی نیز به دنبال محصول کشور خود بگردد.

بقیه در ادامه مطلب

ادامه مطلب...

نوشته شده در  پنج شنبه 90/9/3ساعت  8:43 عصر  توسط محمدرضا صرافی نژاد 

برای پاسخ به سوال ذکر چند نکته کوتاه ضروری است:
1- هرحکومتی  دارای اهداف ملی ، امنیت ملی و منافع ملی است که درچهارچوب باورها ،نظام ارزشی و آرمانهای آن نظام وبرخی پارامترهای دیگر، تعریف می شود؛ این سه موضوع خطوط قرمز تصمیمات واقدامات هرنظامی است .
2- درسیاست خارجی، دیپلماسی وارتباطات بین المللی جمهوری اسلامی ایران  آنچه در تعیین مصادیق سه موضوع فوق نقش عمده دارند،عبارتند از: قانون اساسی، چشم انداز بیست ساله و سیاست های کلی نظام (که با اشراف و تحت نظر رهبری نظام تعیین می گردد)؛البته ممکن است برخی از آنها درطول زمان اندک تغییراتی نیز داشته باشند.
3- درمقام اجرا(یعنی تلاش برای تحقق اهداف ملی ، حفظ امنیت ملی و کسب منافع ملی)،دیپملماسی خارجی کشورمان، دربسترسه اصل عزت ، حکمت و مصلحت شکل می گیرد.
حال درخصوص گزینه ی حمایت نظامی از مردم مظلوم بحرین، باید گفت، علیرغم حمایت معنوی و سیاسی و رسانه ای از قیام بحق مردم بحرین،به سه دلیل زیر نمیتوان ازاین گزینه استفاده کرد:
الف- نظام جمهوری اسلامی تنها حکومت درجهان است که براساس مبانی دینی و مکتب اهل بیت(ع) ، پس از سالها و قرن ها مجاهدتهای تاریخی ِعلما ومردم برپاشده و بنابرفرموده بنیانگذارانقلاب، حفظ آن ازاوجب واجبات است1 و حتی می توان گفت، از نماز هم واجب تر است چه رسد به سایر فرایض دینی . لذا هرتصمیم یااقدام سیاسی و... در ابعاد داخلی و بین المللی،که موجودیت وبقای نظام را به مخاطره انذازد، برخلاف حکمت و مصلحت نظام وبرخلاف امنیت ملی خواهد بود.
ب- جمهوری اسلامی درطول سالهای پس ازانقلاب زیرهجمه سنگین تبلیغاتی، رسانه ای و دیپلماتیک قدرتهای جهانی،به ناحق متهم به دخالت درامور داخلی کشورها، تروریسم و نقض قوانین بین المللی و حقوق بشر بوده است ودولتمردان نظام اسلامی نیزپس از سالها تلاشهای همه جانبه مسوولان و مردم، با غلبه بر سلطه خبری ورسانه ای، حقانیت خودرا به جهانیان نشان داده است؛ فلذا هراقدامی که براین موفقیت بزرگ خدشه وارد نماید و جمهوری اسلامی ایران را درمعرض اتهام قرار دهد- به نحوی که جبران آن مشکل یا درحد محال باشد- خلاف منافع ملی و امنیت ملی قلمداد می شود.
ج- قاعده کلی ِ"الاهم فالاهم" همانگونه که درتمام شوون زندگی جاری و ساری است ،درتصمیمات حکومتی (که به مراتب تاثیرات ، عواقب و تبعات آن مهم تر و فراگیرترازحیطه فردی است) ،نیز جاری می باشد و البته درمسائل حساس و حیاتی همچون موضوع فوق، تشخیص آن با رهبری نظام است ؛ حمایت نظامی از حق و حق مداران و مستضعفین جهان، اگرچه مهم است، اما اهم از آن همانطورکه گفته شد، پرهیز از هراقدامی است که حفظ وبقای نظام را به چالش کشاند.مساله ظلم و ستمی که درطول سالها برمردم ستمدیده فلسطین،لبنان عراق و... رواشده، علیرغم همه اهمیتی که دارد،(به دلیل اهم بودن حفظ و بقای نظام)هیچگاه تاکنون منجربه این نشده است که جمهوری اسلامی ایران وارد حمایت نظامی ازاین کشورها شود
بنابراین، هرچند مشاهذه این همه ظلم و ستم به مردم مسلمان بحرین- خصوصاً شیعیان مظلوم- برهرمومنی خاصه مردم مومن ایران ، سخت و ناگوار است وبرهمه فرض است که ازهرگونه حمایت معنوی و سیاسی، دریغ نکنند، لیکن مصالح عالیه جهان اسلام و رسالت اصلی نظام جمهوری اسلامی ایران در زمینه سازی برای برپایی حکومت حقه مهدوی(که حفظ نظام لازمه آن است)، ایجاب میکند علیرغم اقدام به هرنوع حمایت مادی و معنوی ، از هرگونه اقدام ِخلاف منافع ملی وامنیت ملی اجتناب کرده و خاردرچشم و استخوان درگلو تا ظهورصاحب اصلی حکومت جهانی، صبرپیشه کرد.
واما اینکه  چرا جمهوری اسلامی ایران برای مقابله با اقدامات  حکومت وهابی و ضد شیعه عربستان  دربحرین، حداقل برای مدتی حج عمره یا تمتع را تعلیق نمی کند از مطالبی که گفته شد پاسخ آن تقریبا روشن است مگریادآوری چند نکته:
اولاً؛ اگرچه به دلیل مسلمانان جهان سالهاست مبتلا به حضور سردمداران بی خاصیت ِوهابی درسرزمین وحی هستند، لیکن  باید توجه کرد که بحث حج مربوط به عالم اسلام است و باید حساب آن را ازحکام عربستان جداکرد.
ثانیا؛َ معلوم نیست استفاده از این حربه تا چه میزان بتواند درمتقاعد کردن حکام عربستان برای منع دخالت در امورداخلی کشوربحرین، موثرواقع شود؛ درجاییکه مزدوران وهابی بادستورامرای ضدشیعه حجاز،ازهتک حرمت زنان مسلمان بحرین ابایی ندارند، بعید به نظر می رسد اقدام فوق نتیجه بخش باشد.
ثالثا؛ منع مردم ازانجام فریضه حج وتعطیل موقت یک فریضه، کاریک کارشناس مسایل سیاسی یا روزنامه نگار یا یک دیپلمات یا وزارتخانه و.... نیست، تشخیص این موضوع صرفاَ درصلاحیت ولی فقیه است واین موضوع بسیارمتفاوت از سایرمسایل بین المللی است؛ همچنانکه دردهه هفتاد پس از قتل عام حجاج بدست مذدوران سعودی،برای مدتی، به تشخیص حضرت امام ازاعزام حجاج به عربستان خودداری شد و سپس با تغییرشرایط و تشخیص ولی امرمسلمین، موضوع اعزام مجدداً ازسرگرفته شد.
رابعاَ؛ عدم اعزام حجاج درافکارعمومی دنیا، خصوص کشورهای اسلامی ،با توجه به وضعیت منطقه، تداعی کننده ی قطع روابط دیپلماتیک بوده وبرخلاف منافع ملی ارزیابی می شود، درحالیکه دربدترین شرایط کشور، نظام هیچگاه باکشوری قطع رابطه دیپلمانیک نداشته است، به طریق اولی، دراین موضوع، با توجه به موج بیداری اسلامی درمنطقه، چنین اقدامی به مصلحت کشورو مطابق چشم انداز بیست ساله، نمی باشد.
ونکته آخر  اینکه برای حمایت ازمردم مظلوم  بحرین و محکوم نمودن اقدامات  حکومت سعودی می توان ازظرفیت های فراوان دیپلماتیک، بیشترین بهره رابرد. می توان، ازبسیج افکارعمومی مردم جهان ، خصوصا مسلمانان برای حمایت ازقیام مردم بحرین ، به تصویرکشیدن جنایتهای حکام آنها،محکوم نمودن اقدامات مخالف موازین بین المللی عربستان وپوشش رسانه ای آن، تلاشهای دیپلماتیک بین المللی و... استفاده کرد.
اکسیراصلی دراین مصایب، دعای فردی و جمعی برای فرج است، همانطورکه عارف روشن ضمیرآیت الله بهجت (ره) درکلامی نورانی بدان توصیه نموده است:
"آیا بااین  همه بلاهاکه برسرمسلمانان می  آید،نباید حال التجا برای ماپیش  بیاید؟! و یا این که بازباید  منتظر باشیم که حالت شدت  و بلاازاین هم بیشتر وبدترشود؟!....آیا  نباید درفکرباشیم و باتضرع و زاری برای ظهور فرج مسلمان ها و مصلح حقیقی، حضرت حجت(عج) دعاکنیم؟!"

نوشته شده در  پنج شنبه 90/9/3ساعت  8:38 عصر  توسط محمدرضا صرافی نژاد 

یکی از ایرادهایی که بر حجاب گرفته‏اند این است که ایجاد حریم میان زن و مرد بر اشتیاق ها و التهاب ها می‏افزاید و طبق اصل «الانسان حریص علی ما منع منه»، حرص و ولع نسبت به اعمال جنسی را در زن و مرد بیشتر می‏کند؛ به علاوه سرکوب کردن غرایز موجب انواع اختلال های روانی و بیماری های‏ روحی می‏گردد. آیا این حرف صحیحی است ؟
راسل در کتاب زناشویی و اخلاق اعتراف می کند که عمل  روحی در مسائل جنسی غیر از حرارت جسمی است ، آنچه با ارضاء تسکین می یابد حرارت جسمی است نه عطش روحی. بدین نکته باید توجه کرد که آزادی در مسائل جنسی سبب شعله ور شدن مشمولات به صورت حرص و آز می گردد، از نوع حرص و آزهایی که در صاحبان حرمسراهای رومی و ایرانی و عرب سراغ داریم. ولی ممنوعیت و حریم ، نیروی عشق و تغزل و تخلیل را به صورت یک احساس عالی و رقیق و لطیف و انسانی تحریک می کند و رشد می دهد و تنها در این هنگام است که مبدا و منشأ خلق هنرها و ابداع ها و فلسفه ها می گردد.
حاجت های طبیعی بر دو قسم است: یک نوع حاجت های محدود و سطحی است مثل خوردن، خوابیدن، در این نوع از حاجت ها همین که ظرفیت غریزه شباع و حاجت جهانی مرتفع گردد، رغبت انسان هم از بین می رود حتی ممکن است به تنفر و انزجار مبدل گردد. ولی یک نوع دیگر از نیازهای طبیعی صفت و هیجان پذیر است مانند پول پرستی و جاه طلبی.
غریزه جنسی دارای دو جنبه است ، از نظر حرارت جسمی از نوع اول است ولی از نظر تمایل روحی دو جنس به یکدیگر چنین نیست.
جاه طلبی بشر هم از همین قبیل است، ظرفیت بشر از نظر جاه طلبی پایان ناپذیر است،‌هر فردی هر مقام اجتماعی و هر پست عالی را که به دست آورد باز هم طالب مقام بالاتر است و اساساً هر جا که پای حس تملک به میان بیاید از پایان پذیری خبری نیست.
غریزه جنسی دو جنبه دارد: جنبه جسمانی و جنبه روحی، این غریزه از جنبه جسمانی محدود است، از این نظر یک زن برای اشباع مرد کافی است، ولی از نظر تنوع طلبی و عطش روحی شکل دیگری دارد.
در روان شناسی جدید  روی محرومیت ها و ناکامی ها بسیار تکیه شده است؛و می‏گویند که ناکامی ها معلول قیود اجتماعی است و پیشنهاد می‏کند که تا ممکن است باید غریزه را آزاد گذاشت‏ تا ناکامی و عوارض ناشی از آن پیش نیاید و خیلی ها با استناد به این موضوع می گویند حجاب باعث ناکامی و مشکلات روحی می شود اما اینطور نیست.
پاسخ این ایراد این است که اگر چه ناکامی، بخصوص ناکامی جنسی، عوارض وخیم و ناگواری دارد و مبارزه با اقتضای غرایز در حدودی که مورد نیاز طبیعت است، غلط است، ولی برداشتن قیود اجتماعی مشکل را حل نمی‏کند، بلکه بر آن می‏افزاید.
در مورد غریزه جنسی و برخی غرایز دیگر، برداشتن قیود، عشق به مفهوم‏ واقعی را می‏میراند، ولی طبیعت را هرزه و بی‏بند و بار می‏کند؛ در این مورد هر چه بیشتر عرضه شود، هوس و میل به تنوع افزایش می‏یابد.
راسل در این باره می‏گوید: «اگر پخش عکس های منافی عفت مجاز بشود، پس از مدتی مردم خسته خواهند شد و نگاه نخواهند کرد، درباره یک عکس‏ بالخصوص و یک نوع بی عفتی بالخصوص صادق است، ولی در مورد مطلق بی‏ عفتی‏ها صادق نیست یعنی از یک نوع خاص بی عفتی خستگی پیدا می‏شود ولی نه‏ بدین معنی که تمایل به عفاف جانشین آن شود، بلکه بدین معنی که آتش و عطش روحی زبانه می‏کشد و نوعی دیگر را تقاضا می‏کند  و این تقاضاها هرگز تمام شدنی نیست. میان آنچه عشق نامیده می‏شود و به قول ابن سینا «عشق عفیف» و آنچه به صورت هوس و حرص و آز و حس تملک در می‏آید با اینکه هر دو روحی و پایان ناپذیر است، تفاوت بسیار است.
عشق، عمیق و متمرکز کننده نیروها و یگانه پرست است و اما هوس، سطحی و پخش کننده نیرو و متمایل به تنوع و هرزه صفت است. این نوع از عطش که هوس نامیده می‏شود ارضا شدنی نیست. اگر مردی در این مجرا بیفتد ، فرضا حرمسرایی نظیر حرمسرای هارون الرشید و خسرو پرویز داشته باشد پر از زیبا رویان که سالی یک بار به هر یک نوبت نرسد، باز اگر بشنود که در اقصی نقاط جهان یک زیباروی دیگر هست، طالب آن‏ خواهد شد.
نمی‏گوید بس است دیگر سیر شده‏ام و به طور کلی در طبیعت انسانی از نظر خواسته‏های روحی، محدودیت در کار نیست. انسان روحا طالب بی نهایت آفریده شده است. وقتی هم که‏ خواسته‏های روحی در مسیر مادیات قرار گرفت به هیچ حدی متوقف نمی‏شود، رسیدن به هر مرحله‏ای میل و طلب مرحله دیگر را در او به وجود می‏آورد. اشتباه کرده‏اند کسانی که طغیان نفس اماره و احساسات شهوانی را تنها معلول محرومیت ها و عقده‏های ناشی از محرومیت ها دانسته‏اند.
همانطور که‏ محرومیت ها سبب طغیان و شعله‏ور شدن شهوات می‏گردد، پیروی و اطاعت و تسلیم مطلق نیز سبب طغیان و شعله‏ور شدن آتش شهوات می‏گردد. امثال‏ فروید آن طرف سکه را خوانده‏اند و از این طرف سکه غافل مانده‏اند.
اشتباه فروید و امثال او در اینست که پنداشته‏اند تنها راه آرام کردن‏ غرایز، ارضاء و اشباع بی حد و حصر آنها است. اینها فقط متوجه‏ محدودیت ها و ممنوعیت ها و عواقب سوء آنها شده‏اند و مدعی هستند که قید و ممنوعیت، غریزه را عاصی و منحرف و سرکش و نا آرام می‏سازد.
طرح شان‏ اینست که برای ایجاد آرامش این غریزه، باید به آن آزادی مطلق داد آن‏ هم بدین معنی که به زن اجازه هر جلوه‏گری و به مرد اجازه هر تماسی داده شود اما به عقیده ما برای آرامش غریزه دو چیز لازم است: یکی ارضای غریزه در حد حاجت طبیعی، و دیگر جلوگیری از تهییج و تحریک آن.
اینکه اجتماع به وسائل مختلف سمعی و بصری و لمسی موجبات هیجان غریزه‏ را فراهم کند و آنگاه بخواهد با ارضا، غریزه دیوانه شده را آرام کند، میسر نخواهد شد. هرگز بدین وسیله نمی‏توان آرامش و رضایت ایجاد کرد، بلکه بر اضطراب و تلاطم و نارضایی غریزه با هزاران عوارض روانی و جنایات ناشی از آن، افزوده می‏شود.
تحریک و تهییج بی حساب غریزه جنسی عوارض وخیم دیگری نظیر بلوغ های‏ زودرس و پیری و فرسودگی نیز دارد. اما اینکه می‏گویند که «الانسان حریص علی ما منع منه» مطلب صحیحی است، ولی‏ نیازمند به توضیح است. 
انسان به چیزی حرص می‏ورزد که هم از آن ممنوع‏ شود و هم به سوی آن تحریک شود، به اصطلاح تمنای چیزی را در وجود شخصی‏ بیدار کنند و آنگاه او را ممنوع سازند، اما اگر امری اصلا عرضه نشود یا کمتر عرضه شود، حرص و ولع هم نسبت بدان کمتر خواهد بود.
ما انکار نمی‏کنیم که دسترسی نداشتن به رفع غریزه موجب انحراف می‏شود و باید شرایط ازدواج قانونی را سهل کرد، ولی بدون شک آن مقدار که تبرج و خودنمایی زن در اجتماع و معاشرت های آزاد سبب انحراف جنسی می‏شود به‏ مراتب بیشتر از آن است که محرومیت  سبب می‏گردد.پس این جمله ی مخالفان حجاب که پوشش زنان باعث حرص مردان می شود صحیح نبوده و حفظ پاکدامنی کمک می کند تا مردان نیز آرامش روحی بیشتری داشته باشند. 

نوشته شده در  سه شنبه 90/9/1ساعت  7:18 عصر  توسط محمدرضا صرافی نژاد 

توفیق زن بیش از مرد است و اگر انسان تنزل کند، حداقل باید بگوید زن همانند مرد است. زیرا تقریباً شش سال قبل از این که مرد، مکلف بشود، زن را ذات اقدس اله به حضور پذیرفته است. زن همین که از نُه سالگی گذشت و وارد دهمین سال زندگی‌ شد، خدا او را به حضور می‌پذیرد و با او سخن می‌گوید و روزه را بر او واجب می‌کند، مناجات های او را به عنوان دستور مستحب شرعی گوش می‌دهد. آن وقتی که هنوز مرد به عنوان یک نوجوان مشغول بازی است، زن مشغول راز و نیاز و نماز است.
شش سال، زمینه‌سازی کردن و از دوران نوجوانی او را به حضور پذیرفتن، نماز را که عمود دین است بر او واجب کردن، روزه را که سپر دین است و حج را که وفد الی‌اللَّه است و مهمانان در آن سفر به ضیافتگاه خداوند می‌روند، بر زن واجب کردن، اینها همه نشانه آن است که زن برای دریافت فضائل، شایسته‌تر از مرد است. و اگر این منطق درست تبیین و اجرا گردد، نتیجتاً معلوم خواهد شد که زن بالاتر از مرد و لااقل همتای مرد است. ‌
بهره‌مندی از ثواب نماز
زن گرچه ممکن است در طی دوران عادت از برخی از عبادت محروم باشد، اما تمامی آن‌ها جبران‌پذیر است، زیرا قضای روزه‌ها را به جا می‌آورد و برای نماز اگر وضو بگیرد و در مصلّای خود رو به قبله بنشیند، و به مقدار نماز، ذکر بگوید ثواب نماز را می‌برد. همان گونه که اگر مسافری پس از خواندن دو رکعت واجب، سی یا چهل بار تسبیحات اربعه را تکرار کند، جبران آن دو رکعت ساقط شده را خواهد کرد. پس این گونه از فضائل جبران‌پذیر است. ‌
عمده آن است که مرد وقتی پانزده سالگی را تمام نمود و وارد شانزدهمین سال زندگی شد، شایستگی خطاب الهی را کسب می‌نماید و قبل از آن چنین لیاقتی ندارد، زیرا بلوغ زمینه تشرف به مقام عبودیت است.
محرومیت‌هایی که زن در دوران عادت دارد قابل جبران است و هم شش سال قبل از مرد، از همه مزایایی که مرد محروم است برخوردار می‌شود
درباره یکی از علمای شیعه به نام ابن طاووس - رضوان اللَّه علیه - نقل شده است که روز بلوغش را جشن گرفت، او وقتی از پانزده سالگی وارد شانزدهمین سال زندگی شد، دوستان و آشنایان خود را به شکرانه این که عمر داشت و سنّ او به حدّی رسید که خدای سبحان با او سخن گفت؛ جشن گرفت، چون انسان‌ تا قبل از بلوغ، مورد خطاب تکلیفی خدا نیست، و به هنگام بلوغ لیاقت می‌یابد که مورد خطاب خدای سبحان واقع شود.
اما آیا این جشن در اسلام مشروعیت دارد و جزو سنن هست یا نه؟ مسأله‌ای جداگانه است، کسی به قصد ورودِ سنّت، اقدام به برگزاری این مراسم نمی‌کند، بلکه این جشن را به شکرانه یک نعمت برگزار می‌نماید. شاید مرحوم سید ابن طاووس، زیر پوشش اطلاقات اولیه که هر نعمتی به شما رسیده است حق‌شناس و شاکر باشید، چنین عملی را انجام داده است. بر این اساس، بلوغ یک شرافت است. آنها که اهل سلوکند می‌گویند ما مشرَّف شدیم نه مکلّف، چون زحمت و مشقتی در کار نیست، بلکه شرف در کار است. لذا در مناجات‌الذاکرین امام سجاد - صلوات اللَّه وسلامه علیه - می‌خوانیم «یا من ذکره شرف» ای خدایی که نام تو مایه شرافت است. ‌
اگر کسی به جایی برسد که ذکر خدا گوید و در سایه این ذکر، به یاد خدا و خدا هم به یاد او باشد، شرافتی نصیب او گردیده است، و زن شش سال قبل از مرد به این شرافت می‌رسد. اگر چنانچه به این نکته دقت شود، قبل از این که مرد به راه بیفتد و در صراط مستقیم گام بردارد،
زن بخش زیادی از این راه را طی کرده است. بنابراین هم محرومیت‌هایی که زن در دوران عادت دارد قابل جبران است و هم شش سال قبل از مرد، از همه مزایایی که مرد محروم است برخوردار می‌شود. ‌
زن محرومیتی ندارد !
در پایان عمر نیز برای زنان غیر سادات پس از سن پنجاه سالگی سخن از ایام محرومیت نیست و در این مدت محرومیت نیز اولاً، ایام عادت محدود وچند روز بیشتر نیست. ثانیاً، آنها که باردارند و توفیق حمل امانت را دارند نیز محرومیت از عبادت شامل آنها نمی‌شود، چون غالباً عادت با حمل جمع نمی‌شود. ثالثاً، مدت شش سالی که زن قبل از بلوغ مرد، بالغه می‌شود همه نقص‌ها را ترمیم می‌کند.
بنابراین اگر نقصانی در ایمان باشد و علت آن هم نقص در عبادت باشد، نه تنها قابل جبران است، بلکه اگر زن به این فکر بیفتد که دوران شش ساله را مغتنم بشمارد عظمتی فزونتر نیز خواهد یافت. ‌
زن برای نماز و راز و نیاز، زودتر از مرد آمادگی پیدا می‌کند و اگر‌ احیاناً راههای عاطفی، زمینه‌های انحراف را پیش روی زن قرار دهد، تکالیف عبادی آن راهها را تعدیل می‌کند تا مبادا به انحراف
زن ریحانه است نه قهرمان !
از آنچه گفته شد روشن می‌شود سِرّ بیان حضرت امیر - سلام‌اللَّه علیه - در نهج‌البلاغه که در وصف زن خطاب به امام مجتبی علیه السلام می‌فرماید: ‌ « فاِنّ المرأة ریحانة ولیست بقهرمانة »(1). ‌ یعنی این که زن ریحان است، باید او را زودتر از مرد، تحت تربیت و تکلیف قرار داد، در غیر این صورت ضایع می‌شود.
روایتی دیگر نیز از حضرت صادق - سلام‌اللَّه علیه - نقل شده است که می‌فرماید: ‌«من اتّخذ امرأة فلیکرمها فانّما امرأة أحدکم لعبة فمن اتّخذها فلا یضیّعها»(2). ‌ مراد از لعب در روایت، بازیچه و اسباب‌بازی نیست، بلکه یعنی زن ریحانه است این ریحانه را ضایع نکنید. اسلام به اولیای مدرسه و منزل دستور می‌دهد که به دخترها بیش از پسرها رسیدگی کنید.
اگر تکلیف بر دختر، شش سال قبل از پسر شروع می‌شود بنابراین اولیای منزل و مدرسه مسؤولیتشان نسبت به دخترها بیش از پسرهاست. ‌
روی این تحلیل، معلوم می‌شود زن برای نماز و راز و نیاز، زودتر از مرد آمادگی پیدا می‌کند و اگر‌ احیاناً راههای عاطفی، زمینه‌های انحراف را پیش روی زن قرار دهد، تکالیف عبادی آن راهها را تعدیل می‌کند تا مبادا به انحراف برود.
پی نوشت ها :
1) نهج‌البلاغه، نامه 31.
(2) بحارالانوار، ج103، ص224.

نوشته شده در  سه شنبه 90/9/1ساعت  7:12 عصر  توسط محمدرضا صرافی نژاد 

گاه دیده می‌شود که خودمان یا دیگران سر مسأله نمازمشکل پیدا می‌کنیم و انگار خواندن نماز برایمان همچون یک کوه سنگین می‌شود . به راستی چرا این اتفاق در زندگی می‌افتد ؟
کارهای نیک، جای نماز را نمی‌گیرد
بعضی از افراد خیال می‌کنند یکی دو تا کار خوب انجام می‌دهند ، می‌تواند کارهای دیگرشان را جبران کند .
فردی قمه می‌زند،شب تا صبح سینه می‌زند اما نماز صبحش قضا می‌شود فکر می‌کند همان کارهای دیشبش بس است و جبران نماز قضا شده‌اش را می‌کند .
اگر پلیس راه جلوی شما را گرفت و گفت: گواهی‌نامه رانندگی! شما اگر خیال کنی گواهی‌نامه‌های دیگر ، شما را نجات می‌دهد، نجات نمی‌دهد. گواهی‌نامه‌های پزشکی، گواهی‌نامه‌های اجتهاد، کارت مجلس، کارت خبرگان، وزارت، سفارت، پروانه تجارت، کارت بازرگانی، صد رقم کارت و پروانه داشته باشی، پلیس تا کارت رانندگی نداشته باشی نمی‌گذارد بروی.
کارهای دیگر کار نماز را نمی‌کنند.
شما بهترین نامه‌ها را بنویس با بهترین خط و پاکت و کاغذ، رویش هم یک چک صد هزار تومان بچسبان، مخابرات این نامه را به مقصد نمی‌رساند. ولی یک تمبر دو سه تومانی ممکن است به مقصد برسد. گاهی یک تمبر پاکت را رد می‌کند. گاهی یک چک صد هزار تومانی پاکت را رد نمی‌کند.
دل پاک، همراه عمل صالحبابا دلت پاک باشد. دل پاک باشد ، کافی است! (تفکر پلورالیزمی)
نکته : آن کسی که تو را خلق کرده است، اگر فقط دل پاک کافی بود، فقط می‌گفت: «آمنوا» اینکه کنار «آمنوا» گفته: «آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحات»، یعنی هم دلت پاک باشد، هم کارت درست باشد.
اگر تخمه کدو را بشکنی و مغزش را بکاری سبز نمی‌شود. پوستش را هم بکاری سبز نمی‌شود. مغز و پوست باید با هم باشد. هم دل، هم عمل!
وضع من خراب‌تر از این حرف‌هاست که با نماز درست شود!
بعضی از جوان‌ها بیان می‌کنند که وضع گناه و معنویت ما خیلی خراب است و اصلاً ما برای این معنویات لیاقت نداریم ، اما از این نکته غافل هستند که شیطان دنبال همین نقطه ضعف است .
اتفاقاً شیطان همین را می‌خواهد که با یک گناه بگوید: حالا که این کار را کردی، دیگر به درد نماز نمی‌خوری. قرآن یک آیه دارد، می‌فرماید: «إِنَّ الْحَسَناتِ یُذْهِبْنَ السَّیِّئات» (هود/114) چون خراب کردی، حتماً مسجد برو. چون ما اهل گناه و لغز هستیم اتفاقاً بیشتر به سوی معنویت رفته و در آستان الهی را بکوبیم .
توجه به نعمت‌ها، نه کمبودها
ما گاهی وقت‌ها یک چیزی را که نداریم برجسته می‌کنیم و به داشته‌هایمان توجهی نداریم .
فردی می‌شناختم که چشم نداشت، دست و پا هم نداشت. مرتب می‌گفت: الحمدلله رب العالمین! الحمدلله! گفتند: آقا!تو چه داری که الحمدلله می‌گویی؟ نه چشم داری. نه دست داری. نه پا داری. یک تکه گوشت فلج، گفت: می‌دانی خدا من را چه کرده است؟ هرکس به من نگاه می‌کند می‌گوید: الحمدلله رب العالمین! پس من وسیله شدم و رابطه شدم بین مخلوق و خالق! مخلوق‌های غافل، به من نگاه می‌کنند. از غفلت در می‌آیند و الحمدلله می‌گویند. پس من واسطه‌ی فیض شدم.
ما هم یکی از نماز نخوان ها !بعضی‌ها می‌گویند که: خیلی‌ها نماز نمی‌خوانند ما هم جزء آن‌ها. آنقدر تارک الصلاة هست ما هم یکی !
این فکر غلط است. اگر یک کشتی صد نفره نقص فنی پیدا کرد و در دریا غرق شد نود و هشت نفر شنا بلد نبودند و غرق شدند، دو نفری که شنا بلدند بگویند: ببین ! ما صد نفر سوار کشتی بودیم.  نود و هشت نفر غرق شدند. بیا ما دو نفر هم غرق شویم! این چقدر حرف غلطی است. حالا که همه دروغ می‌گویند. بیا ما دو تا هم دروغ بگوییم. حالا که همه گواهی‌نامه ندارند، سوار ماشین شوند، بیا ما دو نفر هم بدون گواهی‌نامه پشت فرمان بنشینیم. حرف غلط است.
 آغاز زندگی با نماز و یاد خدا
در شب عروسی‌ها زیاد از دیگران شنیده‌ایم که ؛ حالا یک شب که هزار شب نمی‌شود. حالا یک عروسی است، نمی‌خواهد مقدس بازی کنی. حالا دامادی است. تیپت به هم می‌خورد. لاک دستت ، آرایش صورتت ، مدل موهات خراب میشه ، نمی خواد نماز بخونی.گناه امشبت پای من و ...
ما از این نکته غافلند که این به هم خوردن‌های چشم و ابرو قیافه  قابل جبران است. اما اگر شب اول عروسی ، شب اول شروع زندگی جدید با ترک نماز شروع شد، قطعاً و یقیناً سعادتی در این زندگی رقم نخواهد خورد .
فاصله‌ی بین کفر و ایمان چیست ؟فاصله‌ی بین کفر و ایمان نماز است. مثل اینکه اگر به توپ فوتبال یک سوزن بزنی، بگویی: حالا یک سوزن که صد تا سوزن نمی‌شود. بله یک سوزن صد تا سوزن نمی‌شود. اما همین سوزن می‌دانی چه کرد؟ باد توپ را خالی می‌کند و همه چیز را خراب خواهد کرد .
پدر و مادر اجازه خواندن نماز نمی‌دهند !
بعضی‌ها می‌گویند: والدین ما نماز نمی‌خوانند و اجازه‌ی خواندن نماز را به ما هم نمی‌دهند .
دو جای قرآن گفته: گوش به حرف پدر و مادر ندهید. چهار بار گفته: «وَ بِالْوالِدَیْنِ إِحْساناً» دو بار هم گفته: «وَ لا تُطِع» اطاعت نکن. آنجایی که پدر و مادر تلاش کردند تو را از مرز خدا بیرون کنند، اینجا اطاعت نکن ؛ «إِنْ جاهَداکَ لِتُشْرِکَ» (عنکبوت/8) و «وَ إِنْ جاهَداکَ عَلی‌ أَنْ تُشْرِک» (لقمان/15)
مقاومت در برابر تحقیر و تمسخر دیگران
گاهی می‌گویند که: ما می‌رویم نماز بخوانیم، یا حجاب داشته باشیم، ما را مسخره می‌کنند. مسخره کنند، مگر ما مقوا هستیم که با حرف این و آن ، با دو قطره باران شل شویم! مقوا با دو قطره باران شل می‌شود.
اعمال تو ، تو را به خدا برساند، مردم هرچه می‌خواهند بگویند، بگو یند!
در قاهره کسی، شتری اجاره کرد که او را به جاده عباسیه برساند .صاحب شتر پولی گرفت، مسافر را سوار کرد. داشت افسار را به سمت عباسیه می‌برد. این صاحب شتر هی به این مسافر متلک و فحش می‌گفت. این هم که سوار شتر بود، فحش‌ها را می‌شنید، هیچ نمی‌گفت. یک نفر در راه صحنه را دید و گفت: آقا! می‌دانی این صاحب شتری که افسار را می‌کشد به تو چه می‌گوید؟ سواره گفت: بله! مرا فحش می‌دهد. گفت: خوب فحشت می‌دهد، جوابش را بده ؛ مگر تو بوقی که عکس‌العمل نشان نمی‌دهی ؟!
سواره گفت: ببخشید جاده کجاست؟ گفت: جاده‌ی عباسیه! گفت: اگر من را به عباسیه می‌رساند، بگذار هرچه می‌خواهد بگوید، بگوید. اگر نماز و حجاب و اعمال درست و صحیح و خداپسندانه تو را به خدا می‌رساند، بگذار هرکس هرچه می‌خواهد بگوید، بگوید.
حدیث داریم «المؤمن کالجبل» جبل یعنی چه؟ مؤمن کوه است. بعضی می‌گویند: از کوه محکم‌تر است. چون بعضی کوه‌ها ریزش دارد. مؤمن هیچ‌وقت ریزش ندارد.
متلک‌ها را نشنیده بگیریم !
قرآن در سوره‌ی «وَیْلٌ لِلْمُطَفِّفینَ» (مطففین/1) می‌فرماید: «إِنَّ الَّذینَ أَجْرَمُوا»، «اَجرَم» یعنی مجرم.«کانُوا مِنَ الَّذینَ آمَنُوا یَضْحَکُونَ»  (مطففین/29) اَجرموها (مجرم‌ها) به آمنوها می‌خندند. مجرمین می‌خندند. «وَ إِذَا مَرُّواْ بهِِمْ» وقتی می‌آیند از کنارشان مرور کنند، «یَتَغَامَزُونَ»  (مطففین/30) غمزه می‌آیند، چشمک می‌زنند. «وَ إِذَا انقَلَبُواْ إِلیَ أَهْلِهِمُ» وقتی نزد تیپ خودشان برمی‌گردند، «انقَلَبُواْ فَکِهِینَ» (مطففین/31) فکاهی می‌گویند، جک می‌گویند. اس ام اس می‌فرستند. «وَ إِذَا رَأَوْهُمْ» از آن دور که شما را می‌بینند، «قَالُواْ إِنَّ هَؤُلَاءِ لَضَالُّونَ» (مطففین/32) می‌گویند :این‌ها ضال هستند، منحرف هستند ، امّل هستند .
نتیجه‌ی متلک‌ها در قیامت روشن می‌شود !
خوب چهار تا متلک بشنویم که چه؟ می‌گوید: نترس! «فَالْیَوْمَ» یک روزی می‌آید، به نام روز قیامت. خوب چه می‌شود؟ «الَّذِینَ ءَامَنُواْ» آن‌هایی که مؤمن هستند، «مِنَ الْکُفَّارِ یَضْحَکُونَ» (مطففین/34) تو اینجا کنار خیابان به من بخند، من هم آنجا به تو خواهم خندید.
مگر پیغمبرها را مسخره نکردند؟ می‌دانید به پیغمبر چه می‌گفتند؟
ساحر: جادوگر. مجنون: دیوانه‌ی جن زده. شاعر: شاعر، کاهن: پیشگو. کذاب: دروغگو. «یُعَلِّمُهُ بَشَر»  (نحل/103) یک آدمی یادش داده، حرف‌ها از خودش نیست. «وَ أَعانَهُ عَلَیْهِ قَوْمٌ آخَرُون» (فرقان/4) یک تیمی پشت پرده به او کمک می‌کنند. ولی پیغمبر روی پایش ایستاد. این‌طور نیست که ما را مسخره کنند.
خدا چه نیازی به نماز من دارد؟
نماز نشانه‌ی این است که من لایق هستم... ببینید اگر شما به یک کسی خدمتی ، محبتی و نعمتی ارزانی کردید اما او نسبت به این محبت توجهی نکند شما چه می‌گویید ؟ می‌گویید: این نعمت‌هایی که به او دادم، لیاقتش را نداشت.
نماز نشانه‌ی لیاقت تو است. نه نشانه‌ی نیاز خدا. وقتی نماز خواندی یعنی خدایا من لایق بودم، فهمیدم به من نعمت دادی. فهمیدم تو چه عزیز و بزرگی هستی.
خدا به نماز ما نیاز ندارد. اما من وتو باید لیاقت خودمان را به خدا نشان دهیم .
آیا نمی‌شود آن طور که خودمان می‌خواهیم ، با زبان خودمان (فارسی) تشکر کنیم؟(نماز بخوانیم )
تمام خلبان‌های دنیا، هرکجا می‌خواهند با هر کشوری می‌خواهند صحبت کنند باید به زبان انگلیسی باشد. نماز هم باید به زبان عربی باشد. خدا خواسته و یک طرح روشنفکرانه ای است در اسلام است که از 1400 سال پیش فرمود: امت اسلامی باید در چند کلمه با هم مشترک باشند.

نوشته شده در  سه شنبه 90/9/1ساعت  7:10 عصر  توسط محمدرضا صرافی نژاد 

بحث حجاب و رعایت پوشش الهی، مورد هجمه­ی زیادی واقع شده است. از آن جایی که معمولاً همه­ی شبهه­های مسئله­ی حجاب، هماهنگی مفهومی وخاستگاه مشترکی دارند، لذا عیار بازشناسی معارف حق از باطل ضرورت دارد. در این بخش به طرح کلی این شبهات و تردیدها پرداخته، با نگاهی به آموزه­های دینی، سعی می­کنیم پاسخ­های مناسبی ارائه دهیم. یادمان باشد: امروزه بیشتر انگیزه­های مخالف حجاب، از عدم تسلط بر مفاهیم دینی است نه از عدم پذیرش!
اشکال:
تأکید بر مسئله‌ی حجاب در جامعه، حساسیت‌ها را نسبت به مسائل جنسی افزایش می‌دهد.
پاسخ
یکم: حجاب برای حفظ تعادل در مسائل جنسی است و نه افزایش.
دوم:  پوشش و حجاب به دلیل این ­که نقش اساسی در متعادل کردن غریزه­ی خودنمایی و تبرّج زن دارد، عامل مهمی برای جلوگیری از بخش بزرگی از پریشانی­ها و دغدغه­های فکری زن به شمار می­آید؛ زیرا آزادی زن در خودآرایی و به نمایش گذاشتن جلوه­های زنانه در بین جامعه، باعث افراط در تجمّل و توجّه به زیبایی­های ظاهری می­شود که این توجه افراطی، می­تواند بروز اختلال­های روانی را در زن در پی داشته باشد.1
سوم: با نگاهی به اجتماع و روی­دادهای آن، متوجه می­شوید زنانی که پوشش نامناسب دارند، بیشتر مورد آزار و اذیت واقع می­شوند. به واقع، بدپوششی آن­ها چراغ سبز و علامتی­ست برای آن­ها که به دنبال هوس­رانی هستند. طبق آمار، 98 درصد زنانی که مورد آزار خیابانی قرار می­گیرند، بدحجاب هستند.2
چهارم: جوامع غربی که بر اساس نظریات دانشمندان خود، آزادی جنسی را پی گرفتند و برداشتن غیرت، حیا و عفاف را راه حل مشکلات تشخیص دادند، امروزه گرفتار انواع و اقسام معضلات و ناهنجاری­های گوناگون اجتماعی مانند خودفروشی، فرزندان نامشروع، بیماری­های واگیردار جنسی، بالا رفتن سطح استانداردهای جنسی و... شده­اند. به واقع، برداشتن قیود و هنجارهای دینی و اخلاقی میان زن و مرد است که جامعه را میدان عرضه و تقاضای افراطی و شدید جنسی می­کند، نه رعایت پوشش اسلامی (که موجب تفکیک فضای جامعه و خانواده می­گردد). پوشش اسلامی کمک می­کند که روابط محبت­آمیز و جنسی در کانون عاطفی خانواده و کار و تلاش شایسته در اجتماع پویا و بانشاط صورت بگیرد. بنابراین می شود گفت که حجاب، خطّ قرمز خانه و جامعه است.
پنجم: در طبیعت انسانى، از نظر خواسته‏هاى روحى، محدودیت در کار نیست.  انسان روحاً طالب بى‏نهایت آفریده شده است. وقتى هم که خواسته‏هاى روحى در مسیر مادیات قرار گرفت، به هیچ حدى متوقف نمى‏شود. رسیدن به هر مرحله‏اى میل و طلب مرحله­ی دیگر را در او به وجود مى‏آورد. اشتباه کرده‏اند کسانى که طغیان نفس امّاره و احساسات شهوانى را تنها معلول محرومیت­ها و عقده‏هاى ناشى از محرومیت­ها دانسته‏اند. همان‏طور که محرومیت­ها سبب طغیان و شعله‏ور شدن شهوات مى‏گردد، پیروى و اطاعت و تسلیم مطلق نیز سبب طغیان و شعله‏ور شدن آتش شهوات مى‏گردد. امثال فروید، آن طرف سکه را خوانده‏اند و از این طرف سکه غافل مانده‏اند.
ششم: ناصحان و عارفان ما کاملًا بدین نکته پى برده بودند. در ادبیات فارسى و عربى زیاد بدین نکته اشاره شده است. سعدى مى‏گوید:
         فرشته خوى شود آدمى ز کم خوردن             وگر خورد چو بهائم، بیفتد او چو جماد
         مراد هر که برآرى مطیع امر تو گشت             خلاف نفس که فرمان دهد چو یافت مراد
 «بوصیرى مصرى» در قصیده­ی معروف «بُرده» که از شاه­کارهاى ادبیات اسلامى است و در مدح رسول اکرم(ص) است و ضمناً پند و اندرزهایى هم دارد، مى‏گوید:
         النَّفْسُ کَالطَّفْلِ انْ تُهمِلْهُ شَبَّ عَلى‏             حُبِّ الرِّضاعِ وَ انْ تَفْطِمْهُ یَنْفَطِمُ‏
 یعنى نفس همچون طفلى است که به شیر خوردن علاقه‏مند است؛ اگر او را به حال خود بگذارى با همین میل باقى مى‏ماند و روزبه­روز ریشه­دارتر مى‏شود و اگر او را از شیر بگیرى به ترک شیرخوردن خو مى‏گیرد.3
هفتم: آن چه مورد تأکید اسلام است، ارضای غریزه­ جنسی در حد نیاز طبیعی و از راه دستور زیبای ازدواج و جلوگیری از تحریک بی­مورد و بی­ضابطه­ی آن است که رعایت پوشش اسلامی نقش بسزایی در این زمینه دارد.
هشتم: مقام معظم رهبری(مدظله العالی) می‌فرمایند: «یکی از مشکلات زنان در دنیای غرب به­خصوص در کشور ایالات متحده‌ی آمریکا، همین است که مردان با تکیه به‌زورمندی خودشان، به عفّتِ زن، تعدی و تجاوز می‌کنند. آمار منتشر شده از سوی مقامات رسمی خود آمریکا را من دیدم که یکی مربوط به دادگستری آمریکا و یکی هم مربوط به یک مقام دیگری بود. آمارها واقعاً وحشت­انگیز است. در هر شش ثانیه، یک تجاوز به عنف در کشور آمریکا صورت می‌گیرد! ببینید چه قدر مسئله‌ی عفت مهم است و وقتی بی‌اعتنایی کردند، قضیه به کجا می‌رسد.»4
نهم: بی­تردید تأکید بر مسئله­ی حجاب و رعایت پوشش اسلامی، نه تنها حساسیت‌ها را نسبت به مسائل جنسی افزایش نمی‌دهد، بلکه کمک و راه­نمایی می­کند که نیازهای جنسی و عاطفی در محیط خانواده - که زن و شوهر، عهده­دار آن هستند - تأمین شود. به واقع حجاب، جامعه را آماده­ی فعالیت و نقش­آفرینی­های سالم و اجتماعی زن و مرد می­کند.
پی­نوشت­ها:
1. عباس رجبی، حجاب و نقش آن در سلامت روان، ص120 و 121.
2. هفته­نامه­ی پرتو سخن، 4 خردادماه 1390، ش578، ص9.
3. مرتضی مطهری، مجموعه آثار، ج19، ص459 و 460.
4. مقام معظم رهبری، سخن­رانی در همایش بزرگ خواهران در ورزشگاه آزادی به مناسبت جشن میلاد کوثر در تاریخ 30 مهرماه 1376.

نوشته شده در  پنج شنبه 90/8/26ساعت  3:2 عصر  توسط محمدرضا صرافی نژاد 

پیش از همه باید بدانیم که خداوند هر چیزی را که برای ما نهی کرده است ضررهایی دارد که به خودمان برمی گردد. اما از جمله ضررهایی که می توان برای استفاده طلا برای مردان برشمرد عبارتند از: از نظر پزشکی، طلا روی گلبول های قرمر خون مردان اثر سوئی دارد و سیستم ایمنی بدن آنان را دچار اشکال می کند. وقتی طلا با پوست تماس پیدا می کند، یون های آن وارد بدن می شوند. این یون ها در مردان در کبد جمع و همان جا متوقف می شوند و موجب اختلال می شوند.
تحقیقات پزشکان در سالهای اخیر نشان داده است که طلا دارای خاصیت شبه القائی است که بر پوست و خون مردان اثر منفی می گذارد این خاصیت باعث می شود خون دچار غلظت خاصی شود و حالت کثیفی به آن دست دهد. البته نکات دیگری هم هست که در مجموع، موجب امراض قلبی و خونی و سکته می شود و این اثرات در مردان متفاوت است.

ضرر طلا برای مردان از نظر پزشکی

با وجود اتفاق نظر مراجع در حرام بودن استفاده از طلا برای مردان، استفاده از این فلز در بین آقایان رو به افزایش است، تأملی در مضرات استفاده از طلا برای مردان، گواهی برای اثبات علت حرام شمردن آن برای مردان در دین مبین اسلام است .
طلا، عنصر شیمیایی است که در جدول تناوبی با نشان Au، لاتین aurum و عدد اتمی 79 وجود دارد. طلا فلزی نرم، براق، زرد رنگ، چکش خوار، قابل انعطاف است که به دو صورت یک ظرفیتی و سه ظرفیتی وارد واکنشهای شیمیایی می شود و به علت اینکه با هیچ ترکیب شیمیایی واکنش ندارد، پایدارترین فلز در طبیعیت شناخته شده و تنها دو واکنش شیمیایی کلر و تیزاب سلطانی هستند که می توانند روی طلا تأثیر بگدارند.
طلا از واژه سانسکریت Jval گرفته می شود واژه آنگلوساکسون آن gold و به لاتین aurum گفته می شود. از دوران هیروگلیف مصری از 2600 قبل از میلاد در کتاب عهد عتیق فلز طلا برای اولین بار به عنوان یک فلز درخشان با ارزش مورد اشاره قرار می گیرد.
محققان با مطالعه روی افرادی که با طلا ارتباط دارند به این نتیجه رسیده اند که طلای موجود در بدن آنها باعث ایجاد اختلالات هورمونی شده و هورمونهای پرولاکتین و FSH بیشترین تأثیر منفی را از طلای موجود در بدن آنها گرفته و بیشترین تجمع طلا در دستگاه تناسلی مردان مشاهده شده است.
طلا بعنوان نمادی برای پاکی، ارزش، سلطنت درجهان شناخته شده است و کیمیاگران که طلا را خدای فلزات معرفی می کردند و تمام آرزویشان این بود که فلزاتی چون مس را به طلا تبدیل کنند. این نکته قابل توجه است که این آرزو تحقق یافته است، در سالهای اخیر دانشمندان روسی توانسته اند با استفاده از یک مکانیسم طبیعی و استفاده از سیستم بیولوژیکی بدن مرغ مس را به طلا تبدیل کنند. یکی از توانمندیهای نانوفناوری این است که آرزوهای کیمیاگران را چون رسیدن به اکسیر جوانی و تبدیل مس به طلا تحقق بخشیده است. فلز طلا به عنوان زیبا ترین، قابل انعطاف ترین و چکش خوارترین فلز جهان شناخته شده است. اگر کل طلای پالایش شده در جهان را چکش کاری کرده و گردهم جمع کنیم به یک مکعب یکپارچه با هر ضلع به طول 20 متری تبدیل می شود. طلای بومی هشت تا ده درصد نقره دارد. این مقدار می تواند کم و زیاد شود و برای همین طلا با رنگهای مختلف به وجود می آید. هرچه مقدار نقره بیشتر شود رنگ طلا سفیدتر و جرم ویژه آن کمتر می شود. آلیاژهای مختلفی چون مس، آهن و آلومینیوم با طلا ترکیب می شود و رنگهایی چون قرمز، سبز و ارغوانی را به وجود می آورد.
بیشترین مصرف طلا در ضرب سکه و جواهرات است و برای مبادلات پولی استفاده می شود. به علت هدایت الکتریکی خوب و مقاومت خود در برابر فرسایش و سایر ویژگیهای این فلز، طلا به عنوان مهمترین فلز در صنایع پیشرفته (High tech) مورد استفاده قرار می گیرد. همانند نقره که با جیوه مخلوط می شود و برای پرکردن دندان استفاده می شود ترکیب طلا و جیوه نیز می تواند ماده محکمی برای مصرف دندانپزشکی فراهم کند.
در جدیدترین استفاده طلا از نانومواد طلا، نمک طلا است که در مقیاس نانومتریک است که برای مصارف بیولوژیکی و پزشکی استفاده می شود و در درمان سرطانها و بیماریهای کبدی کاربرد دارد. از نمکهای خاص طلا برای درمان رماتیسم مفصلی استفاده می کنند. طلا به عنوان یک منعکس کننده خوب برای نور است، از این رو از طلا یا ورقه های بسیار نازک آن به عنوان محافظ سطح بسیاری از ماهواره ها استفاده می کنند. چرا که ماهواره ها در برابر نورهای مادون قرمز ماورای بنفش و نورستارگان تحت تأثیر قرار گرفته و می تواند در برنامه ها اختلال ایجاد کند کشیدن یک سطح نازک از طلا می تواند به انعکاس این نور کمک کند.
بدن انسان طوری است که فلز طلا و همینطور نقره و پلاتین را جذب نمی کند به این معنا که ترکیبات طلا چندان سمی نیست اما براساس گزارشهای منتشر شده 50 درصد بیماران ورم مفاصل که با داروهای ایزوتوپ طلا درمان شده اند دچار آسیبهای کلی بر کبد شده اند این تحقیق تنها در حد گزارش بوده و تا کنون مستنداتی در این رابطه ارائه نشده است.
از میان دیگر عوارضی که طلا برای مردان ایجاد می کند می توان به تحقیقاتی اشاره کرد که در سال 1990 در آمریکا انجام شده است. محققان با مطالعه روی افرادی که با طلا ارتباط دارند به این نتیجه رسیده اند که طلای موجود در بدن آنها باعث ایجاد اختلالات هورمونی شده و هورمونهای پرولاکتین و FSH بیشترین تأثیر منفی را از طلای موجود در بدن آنها گرفته و بیشترین تجمع طلا در دستگاه تناسلی مردان مشاهده شده است.

نوشته شده در  پنج شنبه 90/8/5ساعت  1:56 عصر  توسط محمدرضا صرافی نژاد 

تنبیه بدنی زن از پدیده های اجتماعی، بدون محدودیت زمانی و مکانی است و در تمامی جوامع و فرهنگ ها وجود دارد. چنان که ویژه اسلام و روستائیان نبوده، حتی در پیشرفته ترین جامعه ها دیده می شود، تا بدان حد که اکنون در اروپا « جمعیت زنان کتک خورده » تأسیس شده، به دفاع و چاره جویی می پردازند.  در فرانسه دو میلیون زن از شوهران خود کتک خورده اند ، یعنی یک چهارم شمار زنان.از این رو شماره تلفنی در اختیار بانوان قرار گرفته تا به طور رسمی از آنان حمایت کند.(کانال دوم تلویزیون فرانسه، به نقل از مجله پیام زن، شماره 160.)

حال شروع میکنم به بحث آیه قرآنی که کتک زدن زن رو جایز دونسته....

 آیه 34 سوره مبارکه نساء زنها را به دو گروه می کند:
1- زنان شایسته که در برابر خواسته های به حق شوهرانشان فرمانبردارند و....
2- زنان ناشزه زنانی که در برابر خواسته های ....سرکشند و تمکین نمی کنند (مانند عدم تمکین جنسی برای شوهر)فرض کنید 40 در صد زنان جامعه ناشزه هستند مردان در قبال آنها چند راه دارند:
1- با این گونه زنان بسوزند وبسازند
2- آنها را قبل از اقدام دیگری طلاق دهند
3- اقدامی غیر از دو اقدام فوق انجام دهند 

بقیه در ادامه مطلب

ادامه مطلب...

نوشته شده در  دوشنبه 90/8/2ساعت  4:35 عصر  توسط محمدرضا صرافی نژاد 

همه مراجع عالیقدر فتوی به حرمت ریش تراشی داده اند و فرقی در حرام بودن بین تراشیدن تمام صورت و یا قسمتی از صورت نگذاشته اند. در عین حال عدّه ای سوال می کنند که علت حرام بودن ریش تراشی چیست ؟
در این بحث به صورت فهرست وار ضررهای جسمی و روحی آن گفته خواهد شد و قبل از آن تاریخچه ای از ریش گذاشتن و تراشیدن آن بیان خواهد شد.
تاریخچه ای از ریش گذاشتن:
وقتی تاریخ ریش گذاشن بررسی می شود ، یک نوع افراط و تفریط در آن بوده به طوری که عده ای ریش خود را آنقدر بلند می کردند که به زمین کشیده می شده و افرادی را اسیر جمع آوری آن از زیر دست و پا می کردند . در مقابل برخی ریش خود را از ته می زدند .
ریش در شریعت حضرت موسی (ع) :
عبرانیان از زمان های بسیار قدیم ریش می گذاشتند و بر طبق شریعت حضرت موسی (ع) مجاز به تراشیدن ریش نبودند و کندن ریش نزد آنان علامت تحقیر و بی احترامی بود.
حضرت موسی (ع) با مردانی از بنی اسرائیل به کوه طور رفت ودستور فرمود که بعد از دعای من آمین بگویید . از جمله دعاهای حضرت نفرین بر کسانی که ریش خود را می تراشیدند.(برگرفته از اولین دانشگاه و آخرین پیامبر (ص) ، ج 15 ، ص 243 ، 263 )
سلاطین و علماء
سلاطینی از بابل ، آشور، ایران و یونان قدیم ریش خود را فرمی دادند و در مجسمه های داریوش بزرگ و حکمائی مانند افلاطون ، ارسطو و سقراط این موضوع مشهود است .
برخی فراعنه مصر سنگ های قیمتی و مروارید به ریش خود می آویختند و آن سنگ ها ریش ها را اصلاح می کردند.
معروف است که ریش سلطان سنجر آنقدر طول وعرض داشت که زمان شکار و تیراندازی غلامان می دویدند و ریش شاه را که به زمین می رسید با پارچه ای بسته و به پشتش گره میزدند.
ریش فتحعلی شاه قاجار و دربانیانش آنقدر بزرگ بود که در زمان تیراندازی آن را می بستند.
زمانی ریش ها را شکل خاصی مانند توپی ، دم کبوتری ، مربع و مستطیل می دادند .
مردم یونان و روم قدیم هم ریش داشتند، اما کم کم در ایّام شادی ریش تراشی معمول گردید .
اما در نزد ایرانیان ریش مرسوم بوده است.اولین کسی که فرمان ریش تراشی را دسته جمعی صادر کرد ((اسکندر مقدونی )) بود و دومین نفر که این دستور را داد(فیلیپ هفتم ) در اسپانیا و سومین نفر ((پطر کبیر))در روسیه بود و او چنان سخت گرفت که کسانی را که دارای ریش بودند ، جریمه می کرد و چهارمین نفر ((شاه عباس صفوی )) در ایران بود.
احترام ریش نزد درویشان
قلندران و درویشان در عراق موی سر و ابرو را می تراشیدند و در ایران تاری از موی ریش و سبیل را به عنوان ارادت و دوستی و مردی و یا برای شرط نذر برای یکدیگر ارسال می کردند و یا گرو می گذاشتند.
در یک دوره طولانی اگر ریش کسی را می کندند ، آنقدر توهین آمیز بود که مرگ را بر آن ترجیح می داد و ریش داشتن را مورد احترام قرار می دادند ، و چه بسا بعضی دولت ها ریش انسان های مجرم را می تراشیدند و تبعیدش می کردند و با پیاده و سواره در شهر در معرض تماشای عموم قرار می دادند .
داشتن ریش سیره انبیاء (ع) و دانشمندان اروپایی
سیره انبیاء و ائمه اطهار (ع) و اولیاء الهی و علماء گذاشتن ریش بود و از تراشیدن آن نفرت داشتند و در بین دانشمندان جهان از جمله اروپا و سلاطین بسیاری از آنها به پیامبران در ریش گذاشتن اقتدا می کردند. از جمله دانشمندان اروپایی که ریش داشته اند و عکسهایشان در کتابها و موزه ها موجود است ، عبارتند از : پاستور فرانسوی ، ماریونی (مخترع ماشین چاپ ) کوری پیر (فیزیک و شیمیدان فرانسوی کاشف رادیوم ) ، تارنیه (بزرگترین استاد معالجه امراض) لوکاس شامپیو نبر (نخستین کسی که عمل فتق را انجام داد ) دکتر پرفسور امیل و..... بقیه در ادمه مطلب

ادامه مطلب...

نوشته شده در  سه شنبه 90/7/26ساعت  3:11 عصر  توسط محمدرضا صرافی نژاد 

همجنس گرایی (homosexuality) یعنی ارضای غریزه جنسی از طریق همجنس (مانند لواط- در مردان - و مساحقه- در زنان) به هر شکل که باشد حرام و گناه کبیره محسوب می شود.
همجنس گرایی در اسلام و همه ادیان الهی حرام است وعلاوه بر عقوبت شدید دنیوی و اخروی اثرات و پیامدهای شدید و غیر قابل جبران در پی دارد. چون همجنس گرایی نوعی انحراف جنسی به حساب می آید و مانند هر انحرافی پیامد خاص خود را در بدنبال دارد مانند اینکه موجب تنفر از جنس مخالف و علاقه به جنس موافق می شود. همجنس بازی علاوه بر مضرات بهداشتی و روانی که دارد با فطرت انسانی مغایرت دارد و این امر باعث تعطیل شدن توالد و تناسل و گرایش افراد به جنس موافق و در نتیجه موجب تعطیلی توالد و تناسل خواهد شد . بدیهی است این امر با هدف آفرینش منافات خواهد داشت . پس همجنس بازی حرام بوده و از گناهان کبیره به حساب می آید.
اصولا طبیعت زن و مرد آن چنان آفریده شده است که آرامش و اشباع غرایز خود را در علاقه به جنس مخالف (از طریق ازدواج سالم) می جوید، و هر گونه رفتار جنسی غیر این صورت، انحراف از طبع سالم انسانی و یکنوع بیماری روانی است که اگر به آن ادامه داده شود روز به روز تشدید می گردد و نتیجه اش بی میلی به «جنس مخالف» و اشباع ناسالم از طریق «جنس موافق» است.
این گونه روابط نامشروع در ارگانیسم و بدن انسان و حتی در سلسله اعصاب و روح اثرات ویرانگری دارد . در نگاه کلی آدمی را از پدر و مادر خوب بودن باز می دارد و گاه قدرت بر تولید فرزندان را به کلی از انسان سلب می کند، افراد همجنس گرا تدریجا به انزوا و بیگانگی از اجتماع و سپس بیگانگی از خویشتن رو می آورند، و گرفتار تضاد پیچیده روانی می شوند و اگر به اصلاح خویش نپردازند ممکن است به بیماری های جسمی و روانی مختلفی گرفتار می شوند.
به همین دلیل و به دلایل اخلاقی و اجتماعی دیگر، اسلام شدیدا همجنس گرایی، را در هر شکل و صورت تحریم کرده و برای آن مجازاتی شدید که گاه به سر حد اعدام می رسد قرار داده است.(1)  بقیه در ادامه مطلب

ادامه مطلب...

نوشته شده در  سه شنبه 90/7/26ساعت  2:29 عصر  توسط محمدرضا صرافی نژاد