حدیث اول
محمد بن جعفر قرشى رزاز کوفى ، از دائى خود محمد بن الحسین بن ابى الخطاب ، از محمد بن اسماعیل ، از صالح بن عقبه ، از بشیر دهان ، وى گفت :
محضر مبارک حضرت ابى عبد الله علیه السلام عرض کردم : بسا زیارت حج از من فوت شده پس در روز عرفه به زیارت قبر حضرت امام حسین علیه السلام مى روم از نظر شما چه طور است ؟
حضرت فرمودند: اى بشیر عمل نیک و پسندیده اى انجام داده اى ، هر مومن که در غیر روز عید به زیارت قبر حسین بن على علیه السلام برود در حالى که به حق آن حضرت عارف و آگاه باشد خداوند متعال ثواب بیست حج و بیست عمره قبول شده و اجر بیست بار جنگ با دشمنان خدا در معیت نبى مرسل یا امام عادل برایش مى نویسد.
و کسى که در روز عید به زیارت قبر مطهرش برود حق تعالى ثواب صد حج و صد عمره و صد بار جنگ با دشمنان خدا در رکاب نبى مرسل یا امام عادل براى او منظور مى فرماید.
و کسى که در روز عرفه با عرفان به حق آن حضرت به زیارت قبر مطهرش برود خداوند منان ثواب هزار حج و هزار عمره مقبول و هزار بار جنگ نمودن با دشمنان خدا در رکاب نبى مرسل یا امام عادل به او مى دهد.
بشیر مى گوید: محضرش عرض کردم : چگونه این اجر و ثواب ها براى من باشد در حالى که موقف را ترک کرده ام ؟
بشیر مى گوید: پس از ایراد این کلام حضرت نگاهى شبیه شخص غضبناک به من نموده سپس فرمودند: اى بشیر هنگامى که مومن به زیارت قبر حسین بن على علیه السلام در روز عرفه مى رود و در فرات غسل کرده و سپس به طرف آن حضرت متوجه مى شود خداوند متعال به هر قدمى که وى بر مى دارد ثواب یک حج با تمام مناسک و اعمال آن را برایش منظور مى کند .
بشیر مى گوید: بعد از این کلام ، سخن دیگرى نمى دانم امام علیه السلام فرمودند مگر کلمه و ثواب غزوة را.
حدیث دوم
پدرم و على بن الحسین و محمد بن الحسن رحمة الله علیهم جملگى از سعد ابن عبد الله ، از على بن اسماعیل بن عیسى ، از محمد بن عمرو بن سعید زیات ، از داود رقى ، وى گفت :
از حضرت ابو عبد الله و ابوالحسن موسى بن جعفر و ابوالحسن على بن موسى علیه السلام شنیدم که مى فرمودند:
کسى که در روز عرفه به زیارت قبر حضرت امام حسین علیه السلام برود خداوند متعال او را مطمئن القلب مى گرداند
حدیث سوم
پدرم رحمة الله علیه و جماعتى از مشایخ و اساتیدم ، از محمد بن یحیى عطار، از حمدان بن سلیمان نیشابورى ابى سعید، وى گفت : عبد الله بن محمد یمانى ، از منیع بن حجاج ، از یونس بن یعقوب بن عمار، از حضرت ابى عبد الله علیه السلام ، حضرت فرمودند:
کسى که در عرفات روز عرفه را درک نکرد ولى آن را کنار قبر مطهر حضرت امام حسین علیه السلام درک نماید، عرفه از او فوت نشده است و خداوند متعال ابتداء کسانى را که در کنار قبر آن جناب هستند مورد نظر و التفات قرار بده بعد به اهل عرفات نظر نموده و با ایشان انس مى گیرد.
حدیث چهارم
پدرم رحمة الله علیه و على بن الحسین ، از سعد بن عبد الله ، از احمد بن محمد بن عیسى ، از محمد بن خالد برقى ، از قاسم بن یحیى بن الحسن بن راشد، از جدش حسن ، از یونس بن ظبیان ، وى مى گوید:
حضرت ابو عبد الله علیه السلام فرمودند:
کسى که حضرت امام حسین علیه السلام را در نیمه شعبان و شب عید فطر و شب عرفه در یکسال زیارت کند خداوند متعال ثواب هزار حج و هزار عمره مقبول به وى داده و هزار حاجت از حوائج از حوائج دنیا و آخرتش را روا مى سازد.
حدیث پنجم
محمد بن الحسن بن الولید، از محمد بن الحسن الصفار، از احمد بن محمد ابن عیسى ، از محمد بن خالد برقى ، از حنان بن سدیر، از پدرش ، ازحضرت ابى عبد الله علیه السلام ، حضرت فرمودند:
زمانى که روز عرفه فرا برسد خداوند متعال به زوار قبر حضرت ابى عبد الله الحسین علیه السلام توجه نموده پس به ایشان مى فرماید:
از ابتداء شروع به عمل نمائید زیرا شما را آمرزیدم سپس با اهل عرفات انس مى گیرد
حدیث ششم
حمد بن جعفر، از محمد بن الحسین ، از کسى که نامش را برده ، از عمر بن الحسن العزرمى ، از حضرت ابى عبد الله علیه السلام وى مى گوید: از آن حضرت شنیدم که مى فرمودند:
هنگامى که روز عرفه مى رسد خداوند متعال به زوار قبر حضرت امام حسین علیه السلام نظر فرموده و مى فرماید: برگردید آنچه از افعال و گناهان گذشته شما است آمرزیدم و از روزى که مراجعت مى کنند تا هفتاد روز هیچ گناهى از ایشان ثبت و ضبط نمى شود.
حدیث هفتم
پدرم و جماعتى ، از اصحاب و یارانم رحمة الله علیهم از محمد بن یحیى و احمد بن ادریس جملگى از عمرکى بن على ، از یحیى (یعنى خادم حضرت ابو جعفر ثانى علیه السلام ) از محمد بن سنان ، از بشیر دهان ، وى مى گوید:
از حضرت ابو عبد الله( علیه السلام (هنگامى که در حیره نزول اجلال فرموده و جماعتى از شیعه محضر مبارکش بودند گفتارى شنیدم که شرحش چنین است :
حضرت روى مبارکشان را به من نموده و فرمودند:
اى بشیر امسال به حج رفتى ؟
عرض کردم : فدایت شوم ، خیر، ولى در روز عرفه به زیارت قبر حسین بن على علیه السلام رفتم .
حضرت فرمودند:
اى بشیر به خدا قسم آنچه از اجر و ثواب براى اصحاب مکه (حاجى ها) در مکه مى باشد از تو فوت نشده .
عرض کردم : یعنى در این زیارت من اجر و ثواب و وقوف به عرفات بوده ؟ برایم فرموده خود را تفسیر بفرمائید:
حضرت فرمودند:
اى بشیر وقتى یک نفر از شما کنار فرات غسل نمود و سپس به زیارت قبر حضرت امام حسین علیه السلام رفت در حالى که به حق آن حضرت عارف و مطلع باشد البته خداوند متعال به هر قدمى که وى از زمین بلند مى کند و سپس آنرا بر زمین مى نهد اجر صد حج و صد عمره قبول شده مى دهد و اجر صد جنگ که وى در معیت نبى مرسل با دشمنان خدا و رسول او نموده را برایش منظور مى فرماید. اى بشیر: بشنو و به کسانى که قلبشان ظرفیت پذیرش آن را دارد برسان و بگو:
کسى که امام حسین علیه السلام را در روز عرفه زیارت کند مانند کسى است که خدا را در عرش زیارت نموده .
حدیث هشتم
محمد بن عبد المومن رحمة الله علیه ، از محمد بن یحیى ، از محمد بن الحسن الصفار، از احمد بن محمد الکوفى ، از محمد بن جعفر بن اسماعیل العبدى ، از محمد بن عبد الله بن مهران ، از محمد بن سنان ، از یونس بن ظبیان ، از حضرت ابى عبد الله علیه السلام حضرت فرمودند:
کسى که در روز عرفه قبر حضرت حسین بن على علیه السلام را زیارت کند خداوند متعال ثواب هزار هزار (یک میلیون ) حج که با حضرت قائم علیه السلام بجاى آوردند را براى وى منظور مى فرماید و اجر هزار هزار عمره که با حضرت رسول خدا صلى الله علیه و آله انجام گیرد را به وى داده و همچنین ثواب آزاد نمودن هزار هزار عبد را به او اعطاء کرده و اجر کسى که هزار هزار دو بار اسب را در راه خدا انفاق کرده است را به وى عنایت مى فرماید و حق تعالى از وى به این عبارت نام مى برد: عبدى الصدیق آمن بوعدى و فرشتگان درباره اش چنین تعبیر مى کنند: فلان صدیق ، زکاه الله من فوق عرشه .
و در زمین کروب نامیده مى شود.
حدیث نهم
پدرم رحمة الله علیه ، از سعد بن عبد الله از احمد بن محمد بن عیسى ، از محمد بن اسماعیل بن بزیع ، از صالح بن عقبه ، از بشیر دهان ، وى مى گوید: حضرت جعفر بن محمد علیه السلام فرمودند:
کسى که در روز عرفه قبر مطهر حضرت حسین بن على علیه السلام را زیارت کند در حالى که به حق آن حضرت عارف و مطلع باشد خداوند ثواب هزار حج و هزار عمره و هزار جنگى که در معیت نبى مرسلى انجام داده را برایش مى نویسد. و کسى که روز اول ماه رجب آن جناب را زیارت کند خداوند منان البته او را مى آمرزد.
