علی جان!
شریک زندگیام، شریک دینم و شریک عشقم!
زهرایت آمده است تا دستانش را وقف نوازش روح زخمیات کند تا آثار رنجهای زندگی از خاطرات محو شود.
او از طرف خدا آمده است تا در تنهاییهای مردانهات، با تو هم گریه شود.
مگر نه آنکه فرمودهاند «جهاد زن، خوب همسرداری است».
زهرای تو، نیت خیر کرده است تا در این جهاد الهی، توفیق شهادت بیابد و نزد خدای عشق روسپید شود.
او هرگز از تو چیزی نخواهد خواست که تو را به سختی بیندازد و یا از توانت فراتر باشد تا فاطمهات علیهاالسلام هست، اجازه نخواهد داد که شانههای مهربانت از اندوه بلرزد و چشمان نازنینت به اشک، تر شود.
زهرا علیهاالسلام در کنارت میماند، تا وقتی که تازیانهها میان دست او و تو فاصله بیندازد.
