سفارش تبلیغ
صبا ویژن
نرم افزار مدیریت اطلاعات شهدا -ایثار
منوی اصلی
 » صفحه نخست
 » پروفایل مدیر وبلاگ
 » پست الکترونیک
 » آرشیو وبلاگ
 » عناوین مطالب وبلاگ

موضوعات وبلاگ
 » مقالات سیاسی
 » مقالات دینی و مذهبی
 » مقالات اجتماعی
 » مقالات علمی و آموزشی
 » مقالات تاریخ
 » پاسخ به شبهات
 » فراماسونری و شیطان پرستی
 » حجاب
 » اخبار
 » اخبار و مطالب تصویری
 » حضرت فاطمه ی زهرا(س)
 » امام حسین(ع)
 » امام سجاد(ع)
 » امام محمّد باقر(ع)
 » امام موسی کاظم(ع)
 » امام رضا(ع)
 » امام جواد(ع)
 » امام هادی(ع)
 » حضرت مهدی(عج)
 » بابیت و بهاییت
 » شهدا
 » سالروز ازدواج حضرت علی(ع) و حضرت فاطمه(س)
 » 13 ابان
 » عرفه،روز نیایش
 » حضرت زینب کبری(س)
 » حضرت مسلم بن عقیل(ع)
 » حضرت رقیه(س)
 » عید سعید قربان
 » طنز
 » انحرافات جنسی
 » حوادث
 » نقد و تحلیل
 » عید سعید غدیر خم
 » داستان
 » ولایت فقیه
 » علما و مراجع
 » شعر
 » آخر الزمان

همسنگران
 » EMOZIONANTE
 » عاشق آسمونی
 » به سوی فردا
 » شکوفه های زندگی
 » ترنم یاس
 » بسم الله العلی العظیم
 » فرزانگان امیدوار
 » لحظه های آبی
 » کوچه ای برای گفتن
 » عَشَقه
 » قاصدک
 » جزین
 » عروج
 » جزیره علم
 » پرورش دینی
 » خداجونم
 » همنشین
 » بیداران...
 » سایت اطلاع رسانی دکتر رحمت سخنی Dr.Rahmat Sokhani
 » دست خط ...
 » آخرالزمان و منتظران ظهور
 » سید علی خامنه ای
 » یا امیر المومنین روحی فداک
 » *** انـتـظـار ***
 » یک لحظه با یک طلبه!
 » شهیدان لاله های لاله زارند
 » روح مناجات
 » عکس و مطلب جالب و خنده دار
 » آموزه ـ AMOOZEH.IR
 » اقتصاد بدون یارانه
 » کــــلبه
 » میر یزید نیوز
 » موعود هادی
 » نظرمن
 » هو اللطیف
 » افسونگر
 » جاده های مه آلود
 » سیب سرخ
 » قیدار شهر جد پیامبراسلام
 » سکوت خیس
 » منتظرظهور
 » ...بــــــــاران که ببارد، همه عاشق هستند
 » سایه
 » شیمی وزندگی
 » ● بندیر ●
 » سایت مهندسین پلیمر
Polymer Engineers of Darab University

 » سجاده ای پر از یاس
 » افطار
 » شقایقهای کالپوش
 » لنگه کفش
 » عاشقانه می گویم
 » .::نهان خانه ی دل::.
 » دل نوشته های یک دختر شهید
 » نمکدون...
 » بچه مرشد!
 » سکوت ابدی
 » حامل نور ...
 » وبلاگ عقل وعاقل شمارادعوت میکند(بخوانیدوبحث کنیدانگاه قبول کنید)
 » TOWER SIAH POOSH
 » خاکستر سرد
 » هم نفس
 » حسن آباد جرقویه علیا
 » سیب خیال
 » حقوقی و فقهی
 » چلچراغ شهادت
 » لباس شخصی
 » حنا، دختری با مقنعه
 » پرپر
 » معراج ستاره ها
 » تفحص شهدا
 » جبهه وبلاگ غدیر
 » یا علی مدد
 » مُهر بر لب زده
 » نشریه حضور
 » نغمه ی عاشقی
 » MNK Blog
 » یگان امُل های مُدرنیسم نشده...امُلیسم
 » جریان شناسی سیاسی - محمد علی لیالی
 » ● رایحه ●
 » عــــــــــروج
 » کانون فرهنگی شهدا
 » برلیان
 » پژواک
 » تخــریــبـچــی
 » ****شهرستان بجنورد****
 » نظرعشق
 » +O
 » عشق الهی
 » سرزمین مِه وخورشید (خورشید گام سبز)
 » بی سر و سامان
 » ~>+ حبـــــــــــــــاب خیــــــــــــــــال +<~
 » شب و تنهایی عشق
 » گمگشته
 » دانلود بازی موبایل جاوا
 » صراط مستقیم
 » سلحشوران
 » آوای قلبها...
 » سکوت سبز
 » دوربین مدار بسته
 » طراوت باران
 » هــم انــدیشـی دینــی
 » یادداشتها و برداشتهای سخی فرهادی
 » گل و منظره
 » تعمیرات تخصصی انواع پرینتر لیزری اچ پی HP رنگی و تک رنگ و اسکنر
 » جـــیرفـــت زیـبا ( استان سبزواران)
 » ثریای کویر ایران
 » خاطرات دکتر بالتازار
 » پروانگی
 » دارالرضوان
 » اندیشه برتر
 » امام زمان
 » .: شهر عشق :.
 » باولایت
 » سکوت سبز
 » اردبیل بهشتی پنهان
 » بوی سیب
 » بادصبا
 » یاربسیجی
 » جاده مه گرفته
 » طریق یار
 » رباتیک
 »
 » سایت روستای چشام (Chesham.ir)
 » سرگرمی اطلاع رسانی شمیم یاس
 » مهاجر
 » فقط عشقو لانه ها وارید شوند
 » منطقه آزاد
 » میقات محمد
 » ابـــــــــــرار
 » یادداشتهای فانوس
 » علمدارمظلوم
 » نور اهلبیت (ع)
 » انسان جاری
 » گدایی در جانان به سلطنت مفروش
 » سرافرازان
 » یک
 » پارسی نامه
 » تمهیدات
 » شبح سیاه
 » خون شهدا
 » مقلدان علمدار
 » ایحسب الانسان ان یترک سدی
 » جرعه ای از شراب عشق
 » رازهای موفقیت زندگی
 » مطب مجازی روانشناسی
 » صبح امید
 » قافیه باران
 » رایحه ظهور به مشام می رسد! از کجاست؟
 » دهن رود
 » شبستان
 » حرم الشهدا
 » برادران شهید هاشمی
 » شهداشرمنده ایم _شهرستان بجنورد
 » کبوتر حرم
 » یامهدی
 » سعادت نامه
 » آدمکها
 » اسطوره عشق مادر
 » دلنوشته های یک فروند چریک
 » پنجره چهارمی ها
 » نسیم یاران
 » صدای سکوت
 » ترانه ی زندگیم (Loyal)
 » سیاست دینی
 » جزتو
 » عشق پنهان
 » Manna
 » ألیس اللهُ بکافٍ عبده ...
 » محض خدا
 » بشری
 » پرهیزگاران، جوانمردان واقعی ...
 » زشت است بی تو زندگی زیبای عالم
 » سیاه مشق های میم.صاد
 » بهشت بهشتیان
 » آسمانی
 » کابینت ام دی اف محمدی 09126600583 شهریار
 » عشق الهی: نگاه به دین با عینک محبت، اخلاق، عرفان، وحدت مسلمین
 » عطش (وبلاگ تخصصی ماه محرم و صفر)
 » پروانه های بی پروا
 » زندگی
 » اواز قطره
 »
 » بچّه شهید (به یاد شهدا)
 » بیا تو!!!
 » حرف شیرین
 » کلبه تنهایی
 » اخراجی های جدید
 » تـــــــکـــبـــیــر
 » راه فضیلت
 » مهاجر
 » عاشقانه
 » ستاره طلایی
 » مردود
 » ماه و مهر
 » غروب آرزوها
 » شهید شلمچه
 » جبهه فرهنگی امام روح الله مازندران محمودآباد
 » شمیم یاس
 » فالوده یزدی
 » گروه اینترنتی جرقه داتکو
 » جواندل
 » شهید قنبر امانی
 » نهِ/ دی/ هشتاد و هشت
 » چفیه
 » همای رحمت
 » مرگ عاشق
 » ویژه نامه کارون پردیس
 » شاه تور
 » هر چی تو فکرته
 » پلاک 40
 » به وبلاگ بر بچون دزفیل(دزفول) خوش اومهِ
 » غزلیات محسن نصیری(هامون)
 » خدایا؟فرشته ام را به کسی نخواهم داد!هرگز!میگذاری آیا؟
 » ... یاس ...
 » read me (بخوان مرا...)
 » خورشید مکه
 » ..:: بهونه های بارونی ::..
 » فدائیان ولایت
 » گروس سرای آشنا
 » وبلاگ رسمی هیئت توآ در بندر عامری
 » بیــــــــــــــــدهای سَرقنات
 » حرف های من...
 » ازدواج آگاهانه، همین و بس
 » هالی
 » دانلود کتاب
 » Nili2012
 » تنهایی.......
 » جمعه های سوت و کور
 » حقوقدان منتظر
 » ژئوماتیک
 » با ولایت زنده ایم
 » پا در کفش همه!
 » اهلبیت (ع)،کشتی نجات ما...
 » دردودل
 » وبلاگ اندیشه های مطهر -بسیج دانشجویی دانشگاه صنعتی مالک اشتر
 » تنهای غریب
 » ترنم حضور
 » #**حرف های گفتنی**#
 » FANTOM
 » صدفی برای مروارید
 » مجله التکرونیکی وبلاگ های پایگاه شهید سیدمصطفی خمینی(ره)
 » MARAll
 » ایرانی باشیم
 » کنج دلتنگی های من!
 » صاعقه
 » عطر ریحان
 » شاهکار
 » کتابهای رایگان برای همه
 » مهربانی
 » گروه فرهنگی سردار خیبر
 » اصولی رایانه
 » سید خراسانی
 » پرسپولیس
 » بادله گشت
 » عفاف و حجاب
 » موسسه فرهنگی هنری سنگر
 » خاطره های مدرسه و دوستان
 » یه دخترشاد
 » حرفهای آسمانی
 » .... فاصله ....
 » حاج احمد متوسلیان
 » هدایت قرآنی
 » سلام بر ساقی عطشان کربلا
 » راهی به سوی اینده
 » ایرانیان ایرانی
 » باشگاه پرواز
 » َ ازدانشگاه آزادقزوین
 » فاطمیون لنجان
 » آذرخش
 » IT فناوری اطلاعات
 » و ناگهان مرگ...
 » مهدی یاران
 » محب
 » y divouneh
 » عطر حضور
 » بهار عشق
 » وبلاگ مرزداران عشق * ایران *
 » ناجی
 » ما اهل دلیم
 » آرمان
 » لــعل سـلـسـبیــل
 » ای دریغااااااااا
 » شهادت
 » می گذره ...
 » چند تکه عاشقانه
 » تاریخ را به یاد اوریم
 » خاکریز ولایت
 » ادبیات
 » عدالت جویان نسل بیدار
 » در حسرت شهادت
 » اخبار دنیای عشق
 » چزابه
 » وبلاگ شخصی مرتضی صادقی
 » تجربه های مربی کوچک
 » آمرین به معروف و ناهیان از منکر
 » مرامنامه عشاق
 » صل الله علی الباکین علی الحسین
 » نماز ریشه ی همه ی خوبیها
 » جدیدترین یوزر پسورد آنتی ویروس nod32- Kaspersky - Avira
 » اللهم عجل لولیک الفرج

جنبش سایبری: بصیرت علوی لبیک یا خامنه ای
طراح قالب


سایر امکانات
 RSS 
POWERED BY
BLOGFA.COM

 

  السلام علیک یا علی بن موسی الرضا

 

 

«غدیر» بزرگترین عید اسلامى

اشاره:

شاید برخى گمان کنند که عید غدیر تنها اختصاص به شیعیان دارد و در کلمات پیامبر اکرم، صلى‏الله‏علیه وآله، اشاره‏اى به لزوم بزرگداشت آن نشده است. اما باید گفت که عید غدیر نیز چون عید فطر و قربان از اعیاد اسلامى، بلکه از بزرگترین اعیاد است، و نخستین کسى هم که این روز را به عنوان عید اسلامى معرفى کرد، خود پیامبر اسلام، صلى‏الله‏علیه وآله، بود. آنچه در پى خواهد آمد تحقیقى است در زمینه سابقه تاریخى عید غدیر که امیدواریم مورد استفاده خوانندگان عزیز واقع شود.
پیامبر اکرم پس از آنکه على‏بن‏ابیطالب را در روز غدیر به جانشینى خود تعیین کرد، در همان روز این عید را اعلام نمود و مراسم آن را بپا داشت، و در خیمه‏اش نشست و با کمال خوشحالى و سرور از تبریک گویندگان استقبال کرد و به آنها مى‏فرمود:
به من تبریک بگویید... به من تبریک بگویید، زیرا خداوند مرا به نبوت و اهل بیتم را به امامت اختصاص داده است. (1)
ما در تاریخ پیامبر، شادیهاى او روزى را نمى‏یابیم که پیامبر گفته باشد: به من تبریک بگویید، حتى روز ازدواجش و روز هجرتش از مکه به مدینه و رهایى از چنگال مشرکان، و روز فتح مکه و پیروزى مسلمانان نفرمود به من تبریک بگویید، ولى روز غدیر مکرر مى‏فرمود: به من تبریک بگویید، چرا؟ به خاطر آنکه پیامبر عظمت این روز را بخوبى درک مى‏کرد و از شرافت این خاطره و برترى داشتن این عید بر سایر اعیاد آگاه بود.
بر همین اساس پیامبر فرمود:
روز عید غدیر خم بهترین اعیاد امت من است، و آن روزى است که خداوند تعالى به من فرمان داده با منصوب کردن على بن ابیطالب به عنوان رهبرى که امتم پس از من به وسیله او هدایت‏یابند; آن روز را یاد کنیم. آن روزى است که خدا دین را در آن روز کامل و نعمت را تمام گردانید و اسلام را به عنوان یک دین براى مردم پسندید. (2)
پیامبر در این حدیث، اولا: روز غدیر را یک عید اسلامى جاوید در ردیف سایر اعیاد اسلامى اعلام کرده; ثانیا: عید غدیر را مطلقا برتر از اعیاد اسلامى شمرده است.
پس از رحلت پیامبر، خود امیرالمؤمنین نیز روز غدیر را به عنوان یک عید اسلامى تلقى کرد (3) و در سالى که روز غدیر با جمعه مصادف بود خطبه‏اى ایراد نمود و در ضمن آن فرمود:
خداوند بزرگ در این روز بزرگ در این روز براى شما گروه مؤمنان دو عید بزرگ که قوام هریک به دیگرى است جمع کرده تا احسانش را نزد شما کامل گرداند و شما را بر راه هدایت آگاه و مطلع کند... از این رو جمعه را مرکز تجمع براى پاکسازى گذشته‏ها قرار داده است... بنابراین هیچ توحیدى را جز بر اساس اعتراف به رسالت پیامبر نمى‏پذیرد، و هیچ آیینى را جز توام با ولایت کسى که به ولایت او فرمان داده قبول نمى‏کند، و اسباب اطاعت او جز با تمسک به ریسمان او و ریسمان اهل ولایت او منظم نمى‏گردد، لذا در روز غدیر آنچه را که بیانگر اراده‏اش در مورد برگزیدگانش بود بر پیامبرش نازل فرمود، و او را به تبلیغ آن و ترک همنشینى با منحرفان و منافقان و بى‏اعتنایى به آنان مامور ساخت و ضامن نگهدارى او از شر آنان شد.
آنگاه حضرت امیر، علیه‏السلام، مردم را به اجراى مراسم عید دعوت نمود و فرمود:
خدا شما را رحمت کند، پس از پایان یافتن اجتماعتان، به سوى توسعه بر زن و فرزند، و نیکى با برادران و شکر نعمتهاى الهى بازگردید، و همه با هم مجتمع باشید تا خدا یگانگى شما را حفظ کند و با یکدیگر نیکى کنید تا خدا الفت و دوستى و صداقت‏شما را نگهدارد، و به یکدیگر هدیه دهید (4) همانگونه که خدا پاداش شما را در این روز، چند برابر اعیاد گذشته یا اعیاد آینده - جز در موارد مثل آن - قرار داده است. نیکى در این روز (یعنى: روز عید غدیر) ثروت را زیاد و عمر را افزون مى‏کند، و مهربانى به یکدیگر باعث رحمت و عطوفت‏خداوند است. با سعى و کوشش خویش و در حد توانایى خود، از آنچه خدا به شما بخشیده، براى برادران و زن و فرزندانتان آماده کنید و شادى را در میان خود آشکار سازید و با گشاده‏رویى با یکدیگر برخورد کنید. (5)
بعد از على، علیه‏السلام، امام حسن و امام حسین، علیهماالسلام، نیز روز غدیر را زنده نگاه مى‏داشتند و هر سال، آن روز را به عنوان عید تلقى مى‏کردند و با کمال مسرت و شادى، براى قبول تهنیت و تبریک شاد باش جلوس مى‏نمودند، و به وسیله نماز و روزه و دعا به خدا تقرب مى‏جستند، و در نیکویى و احسان و اطعام تاکید مى‏نمودند، تا تشکر نعمت‏خدا را در چنین روزى که امیرالمؤمنین، علیه‏السلام، به خلافت و امامت منصوب شده به جاى آورده باشند. آنها در این روز صله رحم مى‏کردند، و خانواده خویش را در وسعت ارزاق قرار مى‏دادند و به ملاقات برادران مى‏رفتند و شیعیان خود را نیز به تمام این کارها دعوت مى‏نمودند. (6)
اکنون به روایات زیر توجه کنید:

1. ابوالحسن لیثى مى‏گوید:

امام جعفر صادق، علیه‏السلام، به بعضى از دوستان و شیعیانش که در حضور او بودند فرمود:
آیا مى‏دانید روزى که خدا اسلام را در آن روز براى ما و شیعیانمان عید غدیر قرار داده چه روزى است؟
عرض کردند: خدا و رسول و فرزند پیامبر داناترند، آیا روز عید فطر است؟
امام فرمود: نه!
گفتند: آیا روز عید قربان است؟ امام فرمود:
نه! البته این دو روز، بزرگ و با شرافت هستند اما روز منار دین بزرگتر است، و آن روز هیجدهم ذى الحجه است که پیامبر خدا، صلى‏الله‏علیه‏وآله، هنگامى که از حجة الوداع بازگشت و به غدیر خم رسید...».

2. فرات بن احنف مى‏گوید:

از امام جعفر صادق، علیه‏السلام، پرسیدم: فدایت‏شوم، آیا مسلمانان عیدى بالاتر از عید فطر و عید قربان و روز جمعه و روز عرفه دارند؟
امام فرمود: آرى! بالاترین و بزرگترین و شریف ترین اعیاد روزى است که خدا دین را در آن روز کامل گردانید، و این آیه را بر پیامبرش محمد، صلى‏الله‏علیه‏وآله، نازل فرمود: الیوم اکملت لکم دینکم و اتممت علیکم نعمتى و رضیت لکم الاسلام دینا.
سؤال کردم: آن چه روزى است؟
فرمود: انبیاى بنى اسراییل وقتى وصیت و امامت را به نفر بعد از خودشان واگذار مى‏کردند، آن روز را عید قرار مى‏دادند، و این روز هم روزى است که پیامبر، صلى‏الله‏علیه، على، علیه‏السلام، را رهبر مردم قرار داد، و در آن روز چیزهایى نازل شد، و دین کمال یافت و نعمت‏بر مؤمنان تمام گردید.
عرض کردم: در این روز چه کارى شایسته است انجام دهیم؟
امام، علیه‏السلام، فرمود: این روز، روز عبادت و نماز و روز شکر و سپاس خدا، و مسرت به خاطر ولایت ما بر شما از جانب خداست، من دوست دارم این روز را روزه بگیرید. (7)

3. عبدالرحمن بن سالم از پدرش نقل مى‏کند که گفت:

از امام صادق، علیه‏السلام، پرسیدم: آیا مسلمانان غیر از روز جمعه و عید قربان و عید فطر، عید دیگرى دارند؟
فرمود: آرى عیدى بزرگتر!
گفتم: فدایت‏شوم، کدام عید است؟
فرمود: روزى که پیامبر خدا امیرالمؤمنین را به خلافت نصب کرد و فرمود: هر کس که من مولاى او هستم على مولاى او است.
پرسیدم: آن روز چه روزى است؟
فرمود: به روز چه کار دارى؟ (8) سال همیشه در گردش است ولى آن روز، روز هجدهم ذى‏الحجه است.
عرض کردم: چه کارى سزاوار است در آن روز انجام دهیم؟
فرمود: خدا را یاد کنید و به روزه و عبادت بپردازید و محمد و آل محمد، صلى‏الله‏علیه وآله، را یاد نمایید، زیرا پیامبر خدا به امیرالمؤمنین، علیه‏السلام، وصیت کرد که مسلمانان این روز را عید بگیرند و انبیا چنین مى‏کردند; به اوصیا خود همین سفارش را مى‏نمودند و آن روز را عید مى‏گرفتند. (9)
بر اساس همین روایات است که مى‏بیند شیعیان از زمان ائمه اطهار تا کنون در تمام کشورها هر سال روز غدیر را عید مى‏گیرند، و به وسیله نماز، تلاوت قرآن و خواندن دعاهاى ماثور به خدا تقرب مى‏جویند، و خدا را بر کامل ساختن دین و تمام نمودن نعمت‏به وسیله امامت على، علیه‏السلام، سپاسگزارى مى‏کنند، و به ملاقات یکدیگر مى‏روند، و با چهره‏اى گشاده با نیکى و احسان و مسرور ساختن خویشاوندان و همسایگان به خدا تقرب مى‏یابند، و اگر یکى ازآنها برادر دینى خود را در این روز ملاقات کند، با او مصافحه مى‏کند و مى‏گوید:
الحمد لله الذى جعلنا من المتمسکین بولایة امیرالمؤمنین و الائمة الطاهرین (10)
و هر سال دراین عید سعید، شیعیان به سوى مرقد پیشواى بزرگ، امیرالمؤمنین، علیه‏السلام، در نجف اشرف روانه مى‏شوند، و جمعیتى که نزد قبر مقدس آن حضرت براى زیارت اجتماع مى‏کنند از نیم میلیون کمتر نیست، که از هر ناحیه‏اى به آنجا وارد مى‏شوند (11) تا عمق محبت و دوستى،و استحکام اعتقاد به پیشواى راستینشان امیرالمؤمنین، علیه‏السلام، را نسبت‏به خویش تاکید کنند، و شرافت‏حضور نزد مقام مبارک وى را براى خود ثبت نمایند. آنها پراکنده نمى‏شوند تا ضریح مقدس را در بر گرفته و پیشواى خود را زیارت کنند، و بر او سلام داده، و چنانکه گویى آن حضرت در برابر آنها حاضر است‏به او تهنیت گویند (12) و زیارتى خوانند که از بعضى از ائمه اطهار وارد شده است که ضمن آن به موقعیتهاى ارزنده و سوابق عظیم حضرت در اسلام و جهاد و تلاش وى در تاسیس ارکان دین، و خدمت‏به پیامبر در روز غدیر به عنوان خلیفه پیامبر، گواهى داده مى‏شود. (13)
آرى! این است‏برنامه شیعیان در هر سال، و پیوسته گویندگانشان در هر زمان و مکانى حدیث غدیر را به طور مسند یا مرسل و بصورت اجمال یا تفصیل بیان مى‏کنند.
بررسى در مساله غدیر، ما را به این نتیجه مى‏رساند که تنها شیعیان، روز غدیر را به عنوان عید تلقى نکرده‏اند - هرچند شیعیان بیشتر از دیگران به آن اهمیت مى‏دهند - لکن مسلمانان غیر شیعه نیز آن را عید مى‏گرفته‏اند.
علامه امینى در کتاب الغدیر (ج‏1، ص‏267) مى‏نویسد بیرونى - که یکى از اهل تسنن است - روز غدیر را از روزهایى دانسته که:
اهل اسلام آن را یکى از اعیاد شمرده‏اند (14)
ابن طلحه شافعى در کتاب مطالب السئول (ص‏53) هنگامیکه از عید غدیر سخن مى‏گوید چنین تصریح مى‏کند: امیرالمؤمنین روز غدیر خم را در ضمن اشعارش یاد کرده است و از آنجا که پیامبر اکرم، صلى‏الله‏علیه‏وآله، در روز غدیر این مقام بلند را از میان همه مردم به على، علیه‏السلام، داد، این روز به صورت یک عید بزرگ در آمد.
آنگاه شافعى در صفحه‏56 اضافه مى‏کند که: لفظ «مولى‏» هر معنایى را در بر داشته باشد، از سوى پیامبر براى على قرار داده شده، و این خود مقامى والا و منزلتى عظیم است که پیامبر آن را به على، علیه‏السلام، اختصاص داده است‏بدین جهت این روز، روز عید و روز سرور دوستان او است.
علامه امینى مى‏گوید: این بیان شافعى دلالت دارد بر اینکه تمامى مسلمین این روز را عید مى‏گیرند چه مسلمانانى که حضرت على را خلیفه بلافصل پیامبر مى‏دانند و چه مسلمانى که او را خلیفه چهارم به شمار مى‏آورند، و خلاصه باید گفت، امت اسلامى در شرق و غرب، همگى در این عید با یکدیگر توافق دارند مخصوصا با توجه به اینکه مصریان و اهل مغرب و عراق در قرون گذشته به این روز توجه داشته و آن را روز نماز و دعا و خطبه و سرودن اشعار مى‏دانسته‏اند.

پى نوشت ها:

1. ر. ک: ابو سعید نیشابورى، شرف المصطفى.
2. براى توضیح بیشتر ر. ک: الامینى، عبدالحسین، الغدیر، ج 1، ص‏283.
3. روزى که قدرت به دست آن حضرت آمد.
4. و در حدیث‏شریف از حضرت رضا، علیه‏السلام، روایت‏شده است که فرمود: «یک درهم را در این روز به برادران مؤمن بدهى برابر است‏با هزار درهم که در اوقات دیگر بدهى‏» و در حدیث دیگر وارد شده است: «که برابر است‏با صد هزار درهم در غیر این روز.»
5. الامینى، عبدالحسین، همان، ج‏3، ص 284;الطوسى، محمد بن الحسن، مصباح المجتهد، ص 524.
6. الموسوى‏العاملى، السید عبدالحسین شریف الدین، المراجعات، ص‏197.
7. الامینى، عبدالحسین، همان، ج 1، ص 285.
8. گویا که راوى پرسید: در کدام روز از روزهاى هفته است؟
9. الکلینى، محمد بن یعقوب، الکافى، ج 1، ص 204; الامینى، عبدالحسین، همان، ج 1، ص 285.
10. نص مذکور، در حدیث‏شریف وارد شده است.
11. و در حدیث‏شریف از حضرت امام رضا، علیه‏السلام، روایت‏شده که فرمود: «هر کجا که باشى سعى کن که روز غدیر نزد قبر حضرت امیرالمؤمنین، علیه‏السلام، حاضر شوى.
12. روشن است که امام مرده و زنده ندارد، و همیشه زنده است و آیه: ولا تحسبن الذین قتلوا فى سبیل الله امواتا بل احیاء ... و آیات دیگر بر این معنى دلالت دارند.
13. اگر فرصت تنگ نبود نمونه‏اى از جملات این زیارت را براى شما نقل مى‏کردم تا از لابلاى آن لذت ایمان و شیرینى ولایت و سعادت روح و حرارت شوق را بچشد. زیارت مزبور در کتب ادعیه و زیارات نقل شده است.
14. بیرونى، ابوریحان،الاثار الباقیة، ص 334.



نوشته شده در  دوشنبه 90/8/23ساعت  11:40 عصر  توسط محمدرضا صرافی نژاد 
| نظر | لینک ثابت

جشن و سرور در عید غدیر خم در عصر آل بویه

در هیجدهم همان سال (352) شیعیان بغداد به فرمان معزالدوله مراسم یادبود غدیر خم را - که به اعتقاد شیعه روز اعلام جانشینى على‏علیه السلام از سوى پیغمبر است (1) - جشن گرفتند چادرها برافراشتند و پارچه‏ها آویختند و با زینت‏بیرون آمدند و شب در مجلس شرطه (پلیس) جشن آتش‏افروزى برپا کرده طبل و شیپور نواختند و روز بعد، سحرگاهان شترى قربانى کرده به زیارت مقابر رفتند (2).
همدانى در ضمن وقایع سال 352 گفته است که در شب پنجشنبه هیجدهم ذیحجه که شیعه آن را غدیر خم مى‏نامند در بازارها آتش افروختند، در آن شب به همانگونه که در شبهاى عید مرسوم است، دکانها تا صبح باز بود و افرادى طبل و شیپور مى‏زدند و به زیارت کاظمین (مرقد امام کاظم و امام محمد تقى‏علیهما السلام) رفتند و نماز عید بجا آوردند (3).
مراسم عید غدیر، سالها به همین ترتیب برپا مى‏شد. ابن جوزى در ضمن وقایع سال 389 گفته است که شیعه در کرخ و باب‏الطاق بنابر عادت جارى خود در روز عید غدیر خیمه‏هاى بزرگ برپا داشتند و جامه‏هاى زیبا بر آنها آویختند و اظهار سرور کردند، در شب عید، آتش افروختند و بامداد، شترى نحر کردند (4).

واکنش خشونت‏ آمیز سنیان

سنیان با پى بردن به تاثیر اجتماعى و روانى مراسم شیعیان و بالاخره در واکنش نسبت‏به اقدام آنان دو مراسم یادبود بدعت نهادند آنها در مقابل مراسم عاشورا، هیجدهم محرم روز قتل مصعب بن زبیر را عزا گرفتند و به زیارت قبرش در «مسکن‏» رفتند (5). و در مقابل عید غدیر (هیجدهم ذیحجه) نیز روز بیست و هشتم ذیحجه را که سالگرد روز ورود پیغمبر اکرم‏صلى الله علیه وآله و ابوبکر در غار بود، به عنوان «یوم‏الغار» عید گرفتند و این نخستین بار در روز جمعه چهار روز به آخر ذیحجه 389 بود (6).
این مراسم (عید یا عزا) خالى از برخوردى بین شیعه و سنى برگزار نمى‏شد، تا آنجا که حکام قدرتمند گاهى از برپایى آن جلوگیرى مى‏کردند (7).
ابن کثیر حنبلى در این باره گفته است که در سال 389 شیعه در نظر گرفتند مراسم آذین‏بندى را که در عید غدیر که روز هیجدهم ذیحجه است، بپا دارند جمعى از نادانان منسوب به تسنن به مقابله و معارضه با شیعه برخاستند و ادعا کردند که در چنین روزى پیغمبرصلى الله علیه وآله و ابوبکر در غار ثور محاصره شدند این نیز نادانى دیگرى از این گروه است زیرا رفتن پیامبرصلى الله علیه وآله و ابوبکر در غار ثور در اوایل ماه ربیع‏الاول سال اول هجرى بود همچنین به مناسبت این که شیعه در روز عاشورا، ماتم بپا مى‏دارند و بر حسین‏علیه السلام محزون مى‏شوند، جمعى دیگر از اهل سنت‏با ایشان معارضه کردند و گفتند روز دوازدهم محرم روز قتل مصعب بن زبیر است و به همانگونه که شیعه بر حسین‏علیه السلام عزادارى مى‏کنند و به زیارت قبر او مى‏روند، آنها نیز براى مصعب ماتم بپا داشتند و به زیارت قبر او مى‏رفتند (8).
این مراسم تحریک‏آمیز، نشانه قدرت نمائى و کشمکشهاى رقابت‏آمیز آنان بود.
ابن جوزى در ضمن وقایع سال 449 گفته است که در این سال اهل سنت‏به خانه ابوجعفر طوسى (شیخ طوسى از بزرگترین علماى شیعه در قرن پنجم) در کرخ حمله بردند و کتابها و یادداشتهاى او و منبرى که هنگام تدریس بر روى آن مى‏نشست، همه را سوزانیدند (9).
ابن اثیر در ضمن وقایع سال 363 گوید: فتنه بزرگى میان سنى و شیعه برخاست اهل محله سوق‏الطعام که سنى مذهب بودند، زنى را سوار شترى کردند و او را عایشه نامیدند، یکى از آنان خود را طلحه و دیگرى خود را زبیر نامید، این گروه با گروه دیگر به جنگ پرداختند و مى‏گفتند: با اصحاب على بن ابیطالب جنگ مى‏کنیم (10).
معلوم است که آنها جنگ جمل را نمایش مى‏دادند و بدین وسیله با شیعه معارضه مى‏کردند شاید، شیعیان کرخ شبیه واقعه کربلا را ساخته بودند و اهل سوق‏الطعام در مقام معارضه جنگ جمل را به نمایش گذاشته بودند.
از سال 352 مراسم سوگوارى بر امام حسین‏علیه السلام در روز عاشورا آشکارا انجام مى‏یافت و این مراسم تا انقراض آل بویه مخصوصا در محله کرخ بغداد در اغلب سالها برقرار مى‏شد و نوعا واکنش خشونت‏آمیز سنیان به ویژه حنابله را برمى‏انگیخت‏بدین ترتیب که شیعیان، دسته‏جمعى بیرون مى‏آمدند و مشغول عزادارى مى‏شدند، اهل سنت هم براى معارضه با شیعه، در کوچه و بازار به راه مى‏افتادند دو دسته به یکدیگر مى‏رسیدند و به زد و خود مى‏پرداختند و جمعى از طرفین کشته و زخمى مى‏شدند.
این اختلاف و نزاع اختصاص به عاشورا نداشت، بلکه گاهى به هنگام بپا شدن مراسم عید غدیر از طرف شیعه، نیز زد و خورد میان دو طرف رخ مى‏داد از جمله در سال 371 در نزاعى که در عید غدیر میان سنى و شیعه رخ داد، گروه کثیرى از طرفین کشته شدند (11).
اختلاف و نزاع میان سنى و شیعه در مواقع دیگر نیز بروز مى‏کرد در سال 443 اختلاف شدیدى در میان فریقین پیدا شد در آن سال، شیعه عقاید خود را آشکارا ابراز داشتند و قسمتى از عقاید خود را بر در و دیوار نوشتند، اهل سنت‏ساکت ننشسته به مبارزه برخاستند، خلیفه القائم، نقیب آل عباس و آل على را براى کشف حقیقت فرستاد آن دو پس از بررسى به سود شیعه راى دادند، لیکن زد و خورد، ادامه یافت. اهل سنت‏به حرم کاظمین و همچنین به قبور آل بویه که در آنجا بود، حمله بردند و خانه‏هاى فقهاى شیعه را آتش زدند و جنایاتى کردند که چون به گوش امیر موصل، که خود و یارانش شیعه بودند، رسید، نام خلیفه را از خطبه انداخت در سال 445 نیز دوباره اختلاف شدت پیدا کرد و زد و خورد شدید میان طرفین اتفاق افتاد (12).
البته ناگفته نماند که اختلافات مذهبى به سنى و شیعه اختصاص نداشت، بلکه در میان فرق اهل تسنن نیز زد و خوردهاى خونینى، جریان مى‏یافت در بغداد میان شافعیان و حنبلیان و اشاعره زد و خورد برپا مى‏شده است (13).
غرض، مهمترین توفیق شیعیان در عهد آل بویه اجازه تظاهر علنى به عقایدشان، بدون نیاز به «تقیه‏» بود در این دوره تشیع امامى، بى‏آنکه مذهب رسمى حکومت اسلامى شود، مرسوم شد و اشخاص با فرهنگى از جمله بازرگانان و دولتمندان ساکن در محله کرخ و دارالحکومه و حتى در داخل محدوده دارالخلافة را به خود جذب کرد، تشیع امامى، یاور سایر مذاهب شیعى نیز بود، از جمله فرقه اسماعیلیه که در این دوران شخصیتهاى ممتازى را شیفته خود کرده بود» (14).

بقیه در ادامه مطلب

ادامه مطلب...


نوشته شده در  دوشنبه 90/8/23ساعت  11:39 عصر  توسط محمدرضا صرافی نژاد 
| نظر | لینک ثابت

آخرین رسالت پیامبراعظم(ص)

پیامبر به انحاء مختلف به همه اعلان کرده بود که علی‌(ع‌) یاور خاص ایشان است و انتخاب علی به‌عنوان جانشین در کودکی عملی خرافه نبوده است, زیرا عمل علی‌(ع‌) مبتنی بر تعقل و تدبر بوده وهیچگونه رفتاری مبتنی بر احساسات و بدون شناخت نبوده است‌. آن کودکی که در یوم‌ الانذار در مقابل ‌پهلوانان و ثروتمندان قریش به یاری پیامبر برخاست و آنان پیامبر و علی را به تمسخر گفته بودند, اکنون‌جوانی برومند بود که پهلوانان قریش را که در کفر و بت‌پرستی, عناد و لجاج داشتند از دم تیغ گذرانده ‌بود و اکنون به عنوان داماد پیامبر, برادر پیامبر مهم‌ترین فرمانده در سخت‌ترین جنگها و جانشین‌پیامبر در مدینه, در نبود پیامبر, جانشین او بود و مهم‌ترین رسول پیامبر در بسیاری از امور بود. خورشید عمر پیامبر نیز رو به افول نهاده بود که «مَا مُحمدٌ الَّا رَسولٌ قَد خَلَت مِن قَبلِهِ الرُسُل‌(80)» او پیامبری بودکه قبل از او نیز پیامبران فراوانی آمده و از دنیا رفته بودند, او آخرین سفر حج را به جای آورد, آخرین‌آیه‌ها بر او نازل شد, ندای امین وحی «یَا اَیها الرَسول بَلِّغ مَا اُنزِلَ اِلَیکَ مِن رَبک(81)» پیامبر را در بیابان‌حجاز در محدوده غیر خم متوقف کرد. پیامبر آخرین رسالت خود را باید انجام می‌داد, این رسالت‌چیزی نبود مگر آخرین معرفی علی‌(ع‌) به مردم و تعهد گرفتن از مردم بر وفاداری به علی, در غدیرخم, که برکه آبی بود برای استفاده کاروانیان‌; پیامبر همه حاجیان را جمع کرد, جمعی نیز از غدیرگذشته بودند که آنها را نیز فراخواندند.
یعقوبی می‌نویسد:
در هیجدهم ذی‌الحجه به جایی نزدیک حجفه که آن را «غدیر خم‌» می‌گفتند رسید و به خطبه‌خواندن ایستاد ودست علی‌بن ابیطالب را گرفت و گفت: آیا من از خود مؤمنان به ایشان سزاوار نیستم؟گفتند: چرا ای پیامبر خدا,گفت: پس هر که من سرور اویم علی نیز سرور او است, خدایا دوستی کن با هر که او را دوست بدارد و دشمنی کن با هر که با او دشمنی ورزد. سپس گفت: ای مردم اینک من پیشرو شمایم و شما سر حوض کوثر نزد من آیید و البته هنگامی که بر من درآیید درباره دو بار سنگین از شما پرسش خواهم نمود, پس بنگرید که چگونه پس از من با آن دو رفتار می‌کنید. گفتند: ای پیامبر خدا آن ‌دو بار سنگین چیست؟ گفت: ثقل اکبر قرآن است, وسیله‌ای که یک سوی آن به دست خدا و آن سویش ‌به دست شما است, پس بدان چنگ زنید و گمراه نشوید و دگرگونش نسازید, دیگر عترت من و خاندان‌ من است‌.»(8)
«غدیر» از امور غیر قابل انکار و مسلّمات تاریخ اسلام است‌. جلد اول الغدیر اختصاص به نصوص‌و مدارک آنیافته است‌.
علی‌(ع‌) نیز در ایام خلافت خود در موارد مختلفی به مسأله غدیر استناد کرده است, یکی از آن‌موارد در روز «رحبه‌» است که ایشان مردم را گرد آورده فرمود:
شما را به خدا سوگند می‌دهم, هر مسلمانی از پیامبر شنیده که در روز غدیر چه فرمود به پا خیزد وآنچه را شنیده, شهادت دهد و به جز کسی که در آن روز پیامبر را می‌دیده به پا نخیزد.
سی و دو نفر از صحابه که 12 نفر آنها از اهل «بدر» بودند به پا خاستند و به آنچه در مورد نص غدیر شنیده وشاهد بودند, شهادت دادند.(83)
سید شرف الدین از امام احمد در جزء اول مسند نقل می‌کند که از آن جماعت 3 نفر در غدیر حضور داشتند که به ندای علی (ع‌) پاسخ ندادند و از جای برنخاستند, امام آنان را نفرین کرد و به نفرین گرفتار شدند.(84).
نگرانی پیامبر نسبت به آینده و وفای به عهد خویش درباره علی‌(ع‌) تا آخرین لحظه عمر خویش‌ادامه داشت‌. اُم‌سَلَمه، همسر پیامبر می‌گوید:
در آخرین بیماری که منجر به وفات پیامبر شد - در حالیکه منزل پر از اصحاب ایشان بود- از پیامبرشنیدم که می‌فرمود: ای مردم, ممکن است به همین زودی من از دنیا بروم, پس به من گوش دهید که‌گفته‌ای را بیان کنم تا- در محضر خداوند- برای شما عذری داشته باشم‌. آگاه باشید, من کتاب خداوند عزّ و جلّ و عترتم که اهل بیت من می‌باشند را در میان شما گذاشتم‌. پس از این، پیامبر دست علی‌(ع‌) راگرفت و بالا بود و فرمود: این علی با قرآن است و قرآن با علی است, این دو خلیفه‌ای هستند بینا, ازیکدیگر جدا نمی‌شوند تا اینکه در - کنار – حوض کوثر بر من وارد شوند. از آنها خواهم پرسید رفتار شما باآنها چگونه بود.(85).
همانگونه که پیامبر تا آخر عمر به یاد علی بود و او را بزرگ می‌شمارد, علی نیز متقابلا چنین بود, اوبه هنگام به خاک سپردن پیامبر بر مزار رسول خدا (ص‌) فرمود:
«شکیبایی نیکو است جز در از دست دادن تو، و بی تابی ناپسند است مگر بر مردنت تو. مصیبت تو سترگ است و مصیبت‌های پیش و پس خُرد ند»(86)



نوشته شده در  دوشنبه 90/8/23ساعت  11:38 عصر  توسط محمدرضا صرافی نژاد 
| نظر | لینک ثابت

شکوه غدیر در شعر شاعران

فردوسى

حماسه‏سراى بزرگ ایران، حکیم ابوالقاسم فردوسى مى‏گوید:
چه گفت آن خداوند تنزیل و وحى
خداوند امر و خداوند نهى
که من شهر علمم، على‏یم در است
درست این سخن گفتِ پیغمبر است
گواهى دهم این سخن راز اوست
تو گویى دو گوشم به آواز اوست
اگر چشم دارى به دیگرسراى
به نزد نبى و وصى گیر جاى
منم بنده اهل‏بیت نبى
ستاینده خاک پاى وصى
خود آن روز نامم به گیتى مباد
که من نام حیدر نیارم به یاد
بر این زادم و هم بر این بگذرم
یقین دان که خاک پىِ حیدرم
حکیم توس در این ابیات هرگاه از امام على علیه‏السلام یاد مى‏کند، بیش از هر وصف دیگر، بر وصایت ایشان تأکید مى‏ورزد و از ایشان با عنوان وصى یاد مى‏کند.

مولوى

جلال‏الدین محمد مولوى بلخى در دیوان شمس تبریزى مى‏گوید:
تا صورت پیوند جهان بود، على بود
تا نقش زمین بود و زمان بود، على بود
شاهى که ولى بود و وصى بود، على بود
سلطان سخا و کرم و جود، على بود...
آن شیر دلاور که ز بهر طمع نفس
در خوان جهان پنجه نیالود، على بود
آن کاشف قرآن که خدا در همه قرآن
کردش صفت عصمت و بستود، على بود
مولانا در این غزل، مولا على علیه‏السلام را با اوصافى همچون ولى، وصى و معصوم به نص قرآن ستایش مى‏کند. او در دفتر ششم مثنوى به تفسیر حدیث «من کنتُ مولاه فعلىٌ مولاه» مى‏پردازد و مى‏گوید:
زین سبب پیغمبر با اجتهاد
نام خود و آن على مولا نهاد
گفت هر کس را منم مولا و دوست
ابن عمّ من، على، مولاى اوست

بقیه در ادامه مطلب

ادامه مطلب...


نوشته شده در  دوشنبه 90/8/23ساعت  11:37 عصر  توسط محمدرضا صرافی نژاد 
| نظر | لینک ثابت

یک جرعه غدیر

فرازى از خطبه غدیریه رسول مکرم اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم)

خداى را سپاس مى گویم . . وبه عبودیت خود و ربوبیت او اقرار مى کنم و عزم آن دارم که آنچه را به من وحى فرموده ، به شما برسانم ، از آن بیم دارم که اگر نرسانم عذابى بس کوبنده وسخت بر من فرو فرستد . . .
زیرا وجود مقدسش آگاهم فرموده که « اگر آنچه را نازل نموده ، ابلاغ نکنم رسالت او را ادا نکرده ام » و جناب حضرتش تبارک وتعالى تضمین فرموده که از شر مردمان در امانم دارد . . . پس وحى فرموده : « یا ایها الرسول بلّغ ما اُنزل . . . » واین آیه در باره خلافت و جانشینى على بن ابی طالب است .
اى مردم ! من هیچ گاه در رساندن آنچه حق نازل فرموده کوتاهى نکرده ام و اکنون سبب نزول این آیه را برایتان بیان مى کنم .
جبرئیل تا کنون ( در این موضوع ) سه بار بر من نازل شده و از جانب پروردگارم مرا امر نموده تا در این سرزمین بر پاى ایستم وهر سپید و سیاهى ( همگان ) را اعلام دارم که على بن ابى طالب (علیه السلام) برادر ، وصى و جانشین و امام بعد از من است ; همان که نسبت به من ، همچون هارون نسبت به موسى ( یعنى جانشین من ) است جز این که پیامبر نخواهد بود ، و او بعد از خدا و پیامبرش ولى و سرپرست شماست . . .
و من ، اى مردم ، از جبرئیل خواستم مرا از انجام این کار معاف دارد ; زیرا مى دانم تقواپیشگان بس کم اند و منافقان بسیار و دغل کاران و مسخره کنندگان اسلام فراوانند . همانان که . . . مرا بسیار آزردند و اهانتها کردند بدین بهانه که على هماره با من و من با اویم . . .
و البته اگر بخواهم آنان را به اسم بشناسانم و به سویشان اشاره کنم مى توانم اما به خدا سوگند که بزرگوارى کرده و از این کار در مى گذرم و در هر حال
خداى متعال از من راضى نخواهد شد مگر این که آنچه را نازل فرموده ابلاغ نمایم . رسول گرامى صلّى الله علیه وآله . آن گاه این آیه را تلاوت فرمود :
( یا ایّها الرسول بلّغ ما اُنزل الیک من ربّک وإن لم تفعل فما بلّغت رسالته والله یعصمک من الناس ) .



نوشته شده در  دوشنبه 90/8/23ساعت  11:35 عصر  توسط محمدرضا صرافی نژاد 
| نظر | لینک ثابت

دکلمه های غدیر خم

پیراهنی از غدیر مبارکت باد !

" قنبر علی تابش "
غدیر ، نام اقیانوس بی‏کرانی است که افق در افق ، با آسمان نسبت دارد و موج در موج ، هم ‏آغوش عرش است . عرش ، از آخرین موج ‏های غدیر آغاز می شود .
خوش به حال فرشتگان که هر شامگاه ، با سرخی شفق ، فوج فوج در زلال بی‏کران غدیر بال می ‏شویند و در ساحل سبز غدیر به نماز می ‏ایستند !
آدم از بهشت شروع شد و به زمین پیوست و سال ها در زمین گشت و گشت ؛ با شیون و اندوه . سرانجام ، غدیر خم را یافت و از معبر غدیر ، دوباره به بهشت بازگشت . در جاذبه این خاکدان سخت ، غدیر تنها بال پرواز به سمت بهشت است . دیگر هر چه هست ، خاک است ، خون است ، خاکستر است .
یکصد و بیست و چهار هزار چشمه از ازل تا به ابد جاری گشت و به غدیر پیوست .
اینک غدیر ، حاصل یکصد و بیست و چهار هزار چشمه زلال رسالت است که موج در موج ، عرفان و معرفت را فراراه انسان قرار داده است .
فَصَلّ لِرَبِّکَ وَانْحَرْ .
پس اگر هنوز ذوق تماشایت هست بیا به کرانه غدیر بایست تا پنجره‏ هایی از عرش در برابرت گشوده شود و تو را به تماشای لوح و قلم ببرد .
هیچ‏گاه آرزو کرده‏ ای که تو در لب دریایی ، آهسته آهسته قدم بزنی و فرشتگان ، فوج فوج از برابرت پرواز کنند ؟ اگر جوابت آری است ، در یک غروب ، دست از هر چه هست و نیست بشوی و تنها یک دل با خود بردار و در کرانه غدیر برو ، ببین پرواز فرشتگان چقدر زیباست ، چقدر تماشایی !
هر کس که یک بار گذرش بر کرانه ‏های غدیر افتاده باشد ، دیگر همیشه مست است ، همیشه عاشق است . دیگر هیچ‏گاه غم سراغش نخواهد آمد .
پس پیراهنی از غدیر مبارکت باد !


 

... برکه ای پر از پر پروانه

"ابراهیم قبله آرباطان "
ظهر بود ؛
گرم و تن‏ سوز ؛ خاک ‏ها ، از شلاق شعله‏ های خورشید ، زخمی .
ظهر بود که صدای صاعقه زمان ، حادثه ‏ای را رقم می‏زد .
صدا ، پروانه ‏ای می ‏شد که روی هزاران شانه خسته و خاک ‏گرفته می ‏نشست .
برکه ، خودش را تا مرز دریا شدن باور کرده بود .
برکه ، روی پاهایش ایستاد و موج موج خنده بر چهره میهمان ‏ها پاشید .
برکه ، ایستاده بود و بهار را در آغوش می ‏کشید .
برکه ، تمام پروانه های تنش را در آسمان آبی صحرا رها کرده بود و در خودش نمی ‏گنجید .
غدیر دیگر برکه نبود .
غدیر ای باده ‏گردان ولایت رسولان الهی مبتلایت
ندا آمد ز محراب سماوات به گوش گوشه‏ گیران خرابات
رسولی کز غدیر خم ننوشد ردای سبز بعثت را نپوشد
غدیر دف می‏زد و بر طبل‏ های شادی می‏ کوبید .
ناگهان ، دست های خورشید ، در دست های وحی گره خورد .
آسمان خودش را روی پاهای خورشید انداخت .
تمام ستاره های آسمان ، به شب‏نشینی چشمان خورشید آمدند .
دست های وحی ، بالا می ‏رفت و دست های خورشید را بالاتر می‏ برد .
هزاران باور ، می‏دیدند و تبریک می‏ گفتند .
اشهد انک امیر المؤمنین الحق الذی نطق بولایتک التنزیل و اخذ لک العهد علی الأمه .
غدیر فریاد می کشید و دهان‏های تعجب ، خشک شده بود .
غدیر فریاد می کشید و صدای پای بهار ، تا آسمان هفتم پیچیده بود .
غدیر فریاد می کشید و رسول ، طنین صدایش را در برکه به نجوا نشانده بود .
من کنت مولاه فهذا علی مولاه اللهم وال من والاه و عاد من عاداه و انصر من نصره و اخذل من خذله.


 

مادرِ دریا ها

" حسین امیری "
رفتگان برگردند و نیامدگان شتاب کنند ! در این نقطه تاریخ و در آبگیر آرزوی رسول اللّه‏ صلی الله علیه و آله ، آینده اسلام رقم می‏ خورد . این آبگیر خشک ، مادر دریاهاست و استسقای عشق را چاره‏ای جز غدیر نیست .
اینجا بایستید و آه بکشید و بخندید و پای بکوبید و گریه کنید ؛ زندگی فاصله گریه و خنده است و اینجا خنده ‏ها و گریه ‏های تاریخ رقم می‏ خورد .
شادی امروز ، آی ه‏ای برای فرداست . جشن غدیر ، فریاد غربت علی است ؛ فریاد حقانیت فاطمه .
اینجا آینده اسلام رقم زده می شود .
بشتابید ! زود ، دیر می شود ، اگر نفروشید دل را و نخرید ولای علی را ، دچار سقیفه می ‏شوید .
بشتابید ! دروازه بهشت اینجا باز می شود . بشتابید تا غدیر تمام نشده .


 

در غدیر بود که ...

" حمزه کریم خانی "
غدیر ، سفر ه‏ای است که برای تمامی گل‏ها پهن کرده اند .
غدیر ، گلبانگ عاشقانه و جاودانه هستی است .
غدیر ، یک اتفاق ساده نیست ؛ یک گزینش رحمانی است .
غدیر ، یک کلمه نیست ، یک برکه نیست ؛ یک دریاست ؛ رمزی است بین خدا و انسان .
غدیر ، گل همیشه بهار زندگی است . دریایی بی‏کرانه است ؛ جاری بر جان ‏های پاک و اندیشه های تابناک .
غدیر ، تجلی خواست خالق ، روح آفرینش ، برانگیزاننده ستایش و دست های بلندی است که انسان خاکی را به افلاک می‏ کشاند .
غدیر ، ریزش باران الطاف رحمانی بر گلزار جان‏ های تشنه است .
غدیر ، برکت همه احساس ‏های معنوی و دریای جاری خیرات نبوی است .
در غدیر بود که تیرگی ‏ها فراری شدند و نورانیت محض ، خودنمایی کرد .
در غدیر بود که قیافه ایمان ، تماشایی شد و شاخه‏ های عشق ، بر تن ایمان رویید .
در غدیر بود که درخت هستی ، به کمال رسید .
در غدیر بود که قرابت انسان با خدا آشکار شد .
در غدیر بود که نیلوفر عشق ، بر گرد محور زمین پیچید .
در غدیر بود که جوانه جاودانه ولایت عاشقانه ، سر برکشید .


 

پرده آخر

" خدیجه پنجی"
صحنه تاریخ ، آماده ؛ شروع داستان
تک تکِ نقش‏ آفرینانش عزیز و مهربان
یک نمایشنامه زیبا و جالب ، خواندنی
کارگردان توانایش ، خداوند جهان
پرده اول : صدای مبهم یک قافله
می ‏شکافد سینه خشک کویری ناتوان
بوی باران ، بوی ناب اتفاقی بی ‏نظیر
عطر آواز ملایک در سکوت کاروان
منبری بسیار ساده ، پله پله تا خدا
ایستاده قلب عالم بر بلندای جهان
چشم ها خاموش ، سرشار از سؤالاتی شگفت
هان ! چه می‏ خواهد بگوید خاتم پیغمبران
می‏ گشاید لب ، به بسم اللّه الرحمن الرحیم
می‏ برد بالای سر، دست ولایت ناگهان ...
پرده دوم : صدای همهمه ، باران نور
رقص و آواز و شمیم هلهله در آسمان
روزگار از شوق فریاد علی سر می ‏دهد
با ولایت بیعتی جاوید می ‏بندد زمان
پرده آخر : کسی از نسل تاریخ غدیر
می‏ رسد با ذوالفقاری انتهای داستان


 

غدیر ، معیارى که بدنیا آمد

" اسماعیل نورى علاء "
آرى ... خم !
شربدار ولایت‏
غدیر حادثات‏
و میان منزل افشاى رازهاست .
بنگریدش‏
که بر اوج دست و بازو
در چنگ چنگالى از نور
ایستاده است‏
به ابرها نزدیکتر تا به ما
و نگاه نمى ‏کند
نه در چشمان مشتاق‏
نه در دیدگان دریده از حسد .
به این ترانه گوش کنید
که در هفت آسمان مى ‏طبپد :
هر که مرا مولاى خویش بداند اینکه فرا چنگ من ایستاده مولاى اوست . آرى
امروز همه چیز کامل است‏
معیارى بدنیا آمده‏
که در سایه ‏اش‏
نیک و بد از هم مشخصند .
در این زلال ، باید جان را به شستشو نشست‏
در غدیر ، یک تاریخ تبلور پیدا کرد .
و بدین سان ، آن دشت که دیروز گمنامش ،
کندى و سستى قافله ‏ها را مى ‏زدود ،
امروز ،
طلوع آفتاب ولایت را بستر شد .
آن برکه آب ، میانه کویرى برهوت ،
که رنج و خستگى مسافران را به جان مى ‏خرید ،
امروز ،
چشمه جوشان و همیشه جارى پهنه آرمان ‏هاى والا گشت .
بدین سان بود که پیامبر ( درود خدا بر او و خاندانش )
ندا در داد :
آنها که بى ‏ولایت على ( سلام خدا بر او ) رفته ‏اند ،
باز گردند و
در کناره غدیر ، آینه بلند اى آسمان کویر
با حماسه ‏ساز نهضت اسلام ، روح مطهر زمان ،
بیعتى دوباره کنند ،
و در طبیعت حقیقت ، تنفسى روح نواز و مستى ‏زا ...
و اینگونه بود که به یکباره ،
از کالبد بى ‏جان یک دشت پر سکوت‏
غوغاى اجابت و پذیرش برخاست . و هیاهوى سر در گم انسانى ،
در بازتاب مرز هاى روشنى و جاودانگى‏
جوششى مداوم یافت ،
بیراهه‏ ها ، نهاده شد ،
و حجت در جانشان بیامیخت .
راستى را ،
مگر خورشید در غروبش ،
ماه را به نور افشانى ، نمى ‏گمارد ؟
و مگر دریا ،
ابر را ،
از خود و براى خود ، غنا نمى ‏بخشد ؟
در این زلال ، باید جان را به شستشو نشست و از این دریا ، باید گوهر هاى ناب به دست آورد .
در غدیر که به چه مى ‏اندیشد ؟
در غدیر گویا محمد صلى الله علیه و آله مى ‏اندیشد :
بدون على علیه السلام چگونه خواهد رفت ؟
و على علیه السلام مى ‏اندیشد :
بدون محمد صلى الله علیه و آله چگونه خواهد رفت ؟
و على علیه السلام مى‏ اندیشد :
بدون محمد صلى الله علیه و آله چگونه خواهد ماند ؟
و مردم بین همین رفتن و ماندن است که به ابهامى شگفت گرفتار آمده ‏اند :
این همان محمد صلى الله علیه و آله است که مى‏ ماند ، اگر با على بیعت مى ‏کردیم ،
و این حتى على علیه السلام است که مى ‏رود ، اگر بیعت را شکستیم !!
توده مردم به چگونگى بیعت مى‏ اندیشند و سران توطئه به شکستن بیعت ...!!



نوشته شده در  دوشنبه 90/8/23ساعت  11:34 عصر  توسط محمدرضا صرافی نژاد 
| نظر | لینک ثابت

احادیث غدیر

سال دهم هجرت که مسلمانان همراه پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلّم) مراسم حج را به پایان رساندند و آن سال، بعدا «حجه? الوداع» نام گرفت، پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلّم) عازم مدینه گردید. فرمان حرکت صادر شد. هنگامی که کاروان به سرزمین «رابغ» در سه میلی جحفه که میقات حجاج است، رسید امین وحی در مکانی به نام «غدیرخم» فرود آمد. آیه: «یا ایها الرسول بلغ ما انزل الیک من ربک و ان لم تفعل فما بلغت رسالته والله یعصمک من الناس».
نازل شد که ای پیامبر، آنچه از طرف خدا فرستاده شده، به مردم ابلاغ کن. اگر این کار را نکنی، رسالت خود را تکمیل نکرده‏ای و خداوند تو را از گزند مردم حفظ خواهد کرد. سوره مائده، آیه دستور توقف در آن مکان صادر شد. همه مردم ایستادند. وقت ظهر هوا، بشدت گرم بود. پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلّم) نماز ظهر را با جماعت خواند سپس در حالی که مردم دور او را گرفته بودند، بر روی نقطه بلندی که از جهاز شتران برپا شد، قرار گرفت و با صدای رسا خطبه خواند و سپس فرمود: «مردم نزدیک است من دعوت حق را لبیک گویم و از میان شما بروم من مسؤولم و شما هم مسؤولید». سپس مطالبی گرانبها بیان کرد و فرمود:
«من دو چیز نفیس در میان شما به امانت گذاردم، یکی کتاب خدا و دیگری عترت و اهل بیت من، این دو هرگز از هم جدا نشوند. مردم بر قرآن و عترت من پیشی نگیرید و در عمل به آنها کوتاهی نورزید که هلاک می‏شوید». در این هنگام دست علی (علیه السّلام) را گرفت و او را بلند کرد و به همه مردم معرفی نمود، سپس فرمود: «سزاوارتر بر مؤمنان از خود آنان کیست؟ همگی گفتند: خدا و پیامبر او داناترند». پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلّم) فرمود: «خدا، مولای من و من، مولای مؤمنانم و من بر آنها از خودشان اولی و سزاوارترم». بعد فرمود: «من کنت مولاه فهذا علی مولاه اللهم وال من والاه و عاد من عاداه و...» «ای مردم هر کس من مولای اویم ، علی مولای اوست، خداوندا کسانی را که علی را دوست دارند، دوست بدار و کسانی که او را دشمن دارند، دشمن دار و...» سپس فرشته وحی نازل شد و آیه «الیوم اکملت لکم دینکم...» را نازل فرمود و آن روز در تاریخ اسلام جاودانه و حماسه‏ساز شد. آری غدیر، روز حماسه جاوید، روز ولایت، روز امامت، روز وصایت ، روز اخوت، روز رشادت و شجاعت و شهامت و حفاظت و رضایت و صراحت شناخته شد.
روز نعمت، روز شکرگزاری ، روز پیام رسانی، روز تبریک و تهنیت ، روز سرور و شادی و هدیه فرستادن، روز عهد و پیمان و تجدید میثاق، روز تکمیل دین و بیان حق، روز راندن شیطان ، روز معرفی راه و رهبر ، روز آزمون ، روز یاس دشمن و امیدواری دوست و خلاصه روز اسلام و قرآن و عترت ، روزی که پیروان واقعی مکتب حیات‏بخش اسلام آن را گرامی می‏دارند و به همدیگر تبریک می‏گویند. از احادیث بر می‏آید که ائمه: آن روز را جشن می‏گرفتند و در آن روز مراسم ویژه‏ای داشتند، شبیه مراسمی که ما ایرانیان امروز در عید نوروز داریم. از فیاض بن محمد طوسی نقل شده: روز غدیر به حضور امام هشتم (علیه السّلام) رسید. دید گروهی از افراد ویژه در خدمت حضرت هستند که امام آنان را برای افطار در خانه‏اش نگهداشت و به منزل آنان غذا و لباس و کفش و انگشتر و هدایای دیگر فرستاد و آن روز وضع او و اطرافیان او کاملا عوض شده بود و فضائل آن روز را برای آنان یادآوری می‏کرد. (بحار الانوار، 112:97، ح 8).
در حدیث دیگری است: روزی از روزهای خلافت علی (علیه السّلام) جمعه و عید غدیر به یک روز افتاد. امام (علیه السّلام) خطبه مفصلی خواند و فرمود: «این مجمع اکنون به پایان می‏رسد و شما همگی به خانه‏هایتان بر می‏گردید، بروید خدای بر شما رحمت فرستد- و بر خانواده خود فراخ گیرید و به برادران خود نیکی کنید. خداوند را بر این نعمت که شما را بخشیده است، سپاس گزارید. متحد شوید تا خدا کمکتان کند. نیکویی کنید تا خدا دوستیتان را پایدار کند. از نعمتهای خداداد، یکدیگر را هدیه فرستید. خداوند در این روز چندین برابر دیگر عیدها پاداش دهد. این گونه پاداش جز در این روز (غدیر) دیگر نخواهید یافت. نیکویی‏کردن در این روز مال را بسیار کند و عمر را زیاد. مهربانی کردن باعث رحمت خدا شود و مهربانی او. در این روز به برادران و خاندان از مال خدا داده ببخشید، هر اندازه که بتوانید. همواره چهره خندان دارید. چون به یکدیگر رسیدید ، شادمانی کنید ، و خدا را بر نعمتهایش سپاس گوئید. بروید و به آنان که امیدشان به شماست، نیکی بسیار کنید در خورد و خوراک ، خود و زیردستانتان یکسان باشید. این یکسانی و مساوات را تا جایی که توانایی دارید عملی سازید، که پاداش یک درهم در این روز، صد هزار درهم است و برکت به دست خداست. روزه این روز را نیز خداوند مستحب قرار داده است و در برابر آن پاداشی بس بزرگ نهاده. اگر کسی در این روز، نیاز برادران خود را برآورد- پیش از تمنا و درخواست- و با میل و غبت خوبی کند، پاداش او چنان باشد که این روز را روزه داشته است و شب آن را با عبادت به بامداد رسانیده. و هر کس در این روز به روزه‏داری افطاری دهد، چنان است که گویی دسته دسته مردم را افطاری داده است... همین که به یکدیگر رسیدید همراه سلام، مصافحه کنید و نعمتی را که در این روز نصیبتان شده است به یکدیگر تبریک گویید. باید این سخنان را آن که بود و شنید به آن که نبود و نشنید، برساند. باید توانگران به سراغ مستمندان روند و قدرتمندان به دنبال ضعیفان، پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلّم) مرا به این چیزها امر کرده است». (ترجمه این روایت تا اینجا از استاد محمدرضا حکیمی است که از حماسه غدیر، ص 71 گرفته شده است). بعد امام (علیه السّلام) خطبه جمعه را خواند و نماز جمعه را نماز عیدش قرار داد، بعد با فرزند و شیعیانش به منزل امام حسین (علیه السّلام) برگشت که غذا آماده کرده بودند و آن شیعیان نیازمند و بی‏نیاز با هدایای او به طرف خانواده خود برگشتند. (بحار الانوار 117:97). به امید روزی که همه مسلمانان بویژه مردم مسلمان ایران روز عید غدیر را بزرگترین عید خود قرار داده و این روزه آنطور که بایسته و شایسته آن است، گرامی بدارند.
? پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلّم) و ولایت علی(علیه السّلام)‏
عن ابی‏سعید قال: لما کان یوم غدیر خم امر رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلّم) منادیا فنادی: الصلوه? جامعه?، فاخذ بید علی (علیه السّلام) و قال: اللهم من کنت مولاه فعلی مولاه، اللهم وال من والاه ، و عاد من عاداه. (بحارالانوار 112:37، ح 4). ابوسعید گوید: در روز غدیر خم رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) دستور داد: منادی ندا دهد که: برای نماز جمع شوید. بعد دست علی (علیه السّلام) را گرفت و بلند کرد و فرمود: خدایا کسی که من مولای اویم پس علی هم مولای اوست ، خدایا دوست بدار کسی را که علی را دوست بدارد و دشمن بدار کسی را که با علی دشمنی کند.
? زندگی پیامبر گونه‏
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلّم): من یرید ان یحیی حیاتی، و یموت مماتی،ویسکن جنه? الخلد التی وعدنی ربی فلیتول علی ابن‏ابی‏طالب، (علیهما السّلام) فانه لن یخرجکم من هدی، و لن یدخلکم فی ضلاله?. (الغدیر 278:10). رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) فرمود: کسی که می‏خواهد زندگی و مرگش همانند من باشد و در بهشت جاودانه‏ای که پروردگارم به من وعده کرده ، ساکن شود ، ولایت علی بن ابی‏طالب (علیهما السّلام) را انتخاب کند، زیرا او هرگز شما را از راه هدایت بیرون نبرده، به گمراهی نمی‏کشاند.
? پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلّم) و امامت علی(علیه السّلام)‏
عن جابر بن عبدالله الانصاری قال: سمعت رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلّم) یقول لعلی بن ابی‏طالب (علیهما السّلام): یا علی! انت اخی و وصیی و وارثی‏ و خلیفتی علی امتی فی حیوتی و بعد وفاتی محبک محبی و مبغضک مبغضی و عدوک عدوی. (امالی صدوق: 124، ح 5). جابربن عبدالله انصاری می‏گوید: از رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) شنیدم که به علی بن ابی‏طالب (علیهما السّلام) فرمود: ای علی، تو برادر و وصی و وارث و جانشین من در میان امت من در زمان حیات و بعد از مرگ منی. دوستدار تو دوستدار من و دشمن و کینه‏توز تو دشمن من است.
? پایه‏های اسلام‏
عن ابی‏جعفر (علیه السّلام) قال: بنی الاسلام علی خمس: الصلوه? و الزکوه? و الصوم و الحج و الولایه? و لم یناد بشی‏ء ما نودی بالولایه? یوم الغدیر. (کافی 21 و 2، ح 8). امام باقر (علیه السّلام) فرمود: اسلام بر پنج پایه استوار شده است: نماز، زکات، روزه، حج و ولایت و به هیچ چیز به اندازه آنچه در روز غدیر به ولایت تاکید شده، ندا نشده است.
? ولایت جاودانه‏
عن ابی‏الحسن (علیه السّلام) قال: ولایه? علی (علیه السّلام) مکتوبه? فی صحف جمیع الانبیاء و لن یبعث الله رسولا الا بنبوه? محمد و وصیه? علی (علیه السّلام). (سفینه? البحار 691:2). امام کاظم (علیه السّلام) فرمود: ولایت علی (علیه السّلام) در کتابهای همه پیامبران ثبت شده است و هیچ پیامبری مبعوث نشد، مگر با میثاق نبوت محمد (صلی الله علیه و آله و سلّم) و امامت علی (علیه السّلام).
? ولایت و توحید
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلّم): ولایة علی بن ابی طالب ولایه? الله‏ و حبه عباده? الله و اتباعه فریضه? الله و اولیاؤه اولیاء الله و اعداؤه اعداء الله و حربه حرب الله و سلمه سلم الله عز وجل. (امالی صدوق: 32). رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) فرمود: ولایت علی بن ابیطالب (علیهما السّلام) ولایت خداست ، دوست داشتن او عبادت خداست، پیروی کردن او واجب الهی است و دوستان او دوستان خدا و دشمنان او دشمنان خدایند، جنگ با او، جنگ با خدا و صلح با او، صلح با خدای متعال است.
? روز ناله نومیدی شیطان‏
عن جعفر، عن ابیه (علیهما السّلام) قال: ان ابلیس عدوالله رن اربع رنات: یوم لعن، و یوم اهبط الی الارض، و یوم بعث النبی (صلی الله علیه و آله و سلّم) و یوم الغدیر. (قرب الاسناد: 10). امام باقر (علیه السّلام) از پدر بزرگوارش امام صادق (علیه السّلام) نقل کرد که فرمود: شیطان دشمن خدا چهار بار ناله کرد: روزی که مورد لعن خدا واقع شد و روزی که به زمین هبوط کرد و روزی که پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلّم) مبعوث شد و روز عید غدیر.
? ولایت علوی دژ توحید
عن النبی (صلی الله علیه و آله و سلّم): یقول الله تبارک و تعالی: ولایه? علی بن ابی‏طالب حصنی،فمن دخل حصنی امن من ناری. جامع الاخبار: 52، ح 7. پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلّم) فرمود: خداوند می‏فرماید: ولایت علی بن ابیطالب دژ محکم من است، پس هر کس داخل قلعه من گردد، از آتش دوزخم محفوظ خواهد بود.
? جانشین پیامبر
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلّم): یا علی انا مدینه? العلم و انت بابها و لن تؤتی المدینه? الا من قبل الباب... انت امام امتی و خلیفتی علیها بعدی ، سعد من اطاعک و شقی من عصاک، و ربح من تولاک و خسر من عاداک. (جامع الاخبار: 52، ح 9). رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) فرمود: ای علی من شهر علمم و تو درب آن هستی، به شهر جز از راه درب آن وارد نشوند.... تو پیشوای امت من و جانشین من در این شهری، کسی که اطاعت تو کند سعادتمند است، و کسی که تو را نافرمانی کند ، بدبخت است، و دوستدار تو سود برده و دشمن تو زیان کرده است.
? اسلام در سایه ولایت‏
قال الصادق (علیه السّلام): اثافی الاسلام ثلاثه?: الصلوه? و الزکوه? و الولایه?، لا تصح واحده? منهن الا بصاحبتیها. (کافی: 2، ص 18). امام صادق (علیه السّلام) فرمود: سنگهای زیربنای اسلام سه چیز است: نماز، زکات و ولایت که هیچ یک از آنهابدون دیگری درست نمی‏شود.
? ده هزار شاهد
قال ابوعبدالله (علیه السّلام): العجب یا حفص لما لقی علی بن ابی‏طالب!! انه کان له عشره? الاف شاهد لم یقدر علی اخذ حقه و الرجل یاخذ حقه بشاهدین. (بحارالانوار: 140 و 37). امام صادق (علیه السّلام) فرمود: ای حفص! شگفتا از آنچه علی بن ابی طالب (علیهما السّلام) با آن مواجه شد! او با ده هزار شاهد و گواه (در روز غدیر) نتوانست حق خود را بگیرد، در حالی که شخص با دو شاهد حق خود را می‏گیرد.
? علی ، مفسر قرآن‏
عن النبی (صلی الله علیه و آله و سلّم) فی احتجاجه یوم الغدیر: علی تفسیر کتاب الله، و الداعی الیه، الا و ان الحلال و الحرام اکثر من ان احصیهما و اعرفهما، فآمر بالحلال و انهی عن الحرام فی مقام واحد، فامرت ان آخذ البیعه? علیکم و الصفقه? منکم، بقبول ما جئت به عن الله عز و جل فی علی امیرالمؤمنین و الائمه? من بعده، معاشر الناس تدبروا و افهموا آیاته، و انظروا فی محکماته و لا تتبعوا متشابهه، فو الله لن یبین لکم زواجره، و لا یوضع لکم عن تفسیره الا الذی انا آخذ بیده. (وسایل الشیعه: 18 و 142، ح 43). پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلّم) روز عید غدیر فرمود: علی (علیه السّلام) تفسیر کتاب خدا ، و دعوت کننده به سوی خداست ، آگاه باشید که حلال و حرام بیش از آنست که من معرفی و به آنها امر و نهی کنم و بشمارم. پس دستور داشتم که از شما عهد و پیمان بگیرم که آنچه را در مورد علی امیرمؤمنان ، و پیشوایان بعد او از طرف خداوند بزرگ آوردم، بپذیرید. ای مردم! اندیشه کنید و آیات الهی را بفهمید، در محکمات آن دقت کنید و متشابهات آن را دنبال نکنید. به خدا قسم هرگز کسی نداهای قرآن را نمی‏تواند بیان کند و تفسیر آن را روشن کند، جز آن کسی که من دست او را گرفته‏ام (و او را معرفی کردم).
? شایسته‏ها و بایسته‏های غدیر
? روز پیام و ولایت‏
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلّم): یا معشر المسلمین لیبلغ الشاهد الغائب، اوصی من آمن بی و صدقنی بولایه? علی، الا ان ولایه? علی ولایتی و ولایتی ولایه? ربی، عهدا عهده الی ربی و امرنی ان ابلغکموه. (بحارالانوار 141:37، ح 35). رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) (در روز غدیر) فرمود: ای مسلمانان! حاضران به غایبان برسانند: کسی را که به من ایمان آورده و مرا تصدیق کرده است، به ولایت علی سفارش می‏کنم، آگاه باشید ولایت علی، ولایت من است و ولایت من، ولایت خدای من است. این عهد و پیمانی بود از طرف پروردگارم که فرمانم داد تا به شما برسانم.
? روز اطعام‏
قال ابوعبدالله (علیه السّلام):... و انه الیوم الذی اقام رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلّم) علیا (علیه السّلام) للناس علما و ابان فیه فضله و وصیه فصام شکرا لله عز وجل ذلک الیوم و انه لیوم صیام و اطعام و صله? الاخوان و فیه مرضاه? الرحمن، و مرغمه? الشیطان. (وسائل الشیعه 328:7، ضمن حدیث 12). امام صادق (علیه السّلام) فرمود: عید غدیر، روزی است که رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) علی (علیه السّلام) را بعنوان پرچمدار برای مردم برافراشت و فضیلت او را در این روز آشکار کرد و جانشین خود را معرفی کرد ، بعد بعنوان سپاسگزاری از خدای بزرگ آن روزه را روزه گرفت و آن روز، روز روزه‏داری و عبادت و طعام دادن و به دیدار برادران دینی رفتن است. آنروز روز کسب خشنودی خدای مهربان و به خاک مالیدن بینی شیطان است.
? روز هدیه‏
عن امیرالمؤمنین (علیه السّلام) قال:... اذا تلاقیتم فتصافحوا بالتسلیم و تهابوا النعمه? فی هذا الیوم ، و لیبلغ الحاضر الغائب، والشاهد الباین ، ولیعد الغنی الفقیر والقوی علی الضعیف امرنی رسول‏الله (صلی الله علیه و آله و سلّم) بذلک. (وسائل الشیعه 327:7). امیرالمؤمنین (علیه السّلام) (در خطبه روز عید غدیر) فرمود: وقتی که به همدیگر رسیدید همراه سلام، مصافحه کنید ، و در این روز به یکدیگر هدیه بدهید ، این سخنان را هر که بود و شنید ، به آن که نبود برساند، توانگر به سراغ مستمند برود ، و قدرتمند به یاری ضعیف ، پیامبر مرا به این چیزها امر کرده است.
? روز کفالت‏
عن امیرالمؤمنین (علیه السّلام) قال: ... فکیف بمن تکفل عددا من المؤمنین و المؤمنات و انا ضمینه علی‏الله تعالی الامان من الکفر و الفقر (وسائل الشیعه 327:7). امیرمؤمنان (علیه السّلام) فرمود: ... چگونه خواهد بود حال کسی که عهده‏دار هزینه زندگی تعدادی از مردان و زنان مؤمن (در روز غدیر) باشد ، در صورتی که من پیش خدا ضامنم که از کفر و تنگدستی در امان باشد.
? روز سپاس و شادی‏
قال ابوعبدالله (علیه السّلام):... هو یوم عباده? و صلوه? و شکر لله و حمد له ، و سرور لما من الله به علیکم من ولایتنا ، و انی احب لکم ان تصوموه (وسائل الشیعه 328:7، ح 13). امام صادق (علیه السّلام) فرمود: عید غدیر ، روز عبادت و نماز و سپاس و ستایش خداست و روز سرور و شادی است به خاطر ولایت ما خاندان که خدا بر شما منت گذارد و من دوست دارم که شما آن روز را روزه بگیرید.
? روز نیکوکاری‏
عن الصادق (علیه السّلام):... و لدرهم فیه بالف درهم لاخوانک العارفین، فافضل علی اخوانک فی هذا الیوم‏و سر فیه کل مؤمن و مؤمنه?(مصباح المتهجد: 737). از امام صادق (علیه السّلام) نقل شده که فرمود: یک درهم به برادران با ایمان و معرفت، دادن در روز عید غدیر برابر هزار درهم است، بنابراین در این روز به برادرانت انفاق کن و هر مرد و زن مؤمن را شاد گردان.
? روز سرور و شادی‏
قال ابوعبدالله (علیه السّلام): انه یوم عید و فرح و سرور و یوم صوم شکرا لله تعالی(وسائل الشیعه 326:7، ح 10). امام صادق (علیه السّلام) فرمود: عید غدیر، روز عید و خوشی و شادی است و روز روزه‏داری به عنوان سپاس نعمت الهی است.
? روز تبریک و تهنیت‏
قال علی (علیه السّلام): عودوا رحمکم الله بعد انقضاء مجمعکم بالتوسعه? علی عیالکم ، والبر باخوانکم و الشکر لله عز وجل علی ما منحکم، واجتمعوا یجمع الله شملکم ، و تباروا یصل الله الفتکم ، و تهانؤا نعمه? الله کما هنا کم الله بالثواب فیه علی اضعاف الاعیاد قبله و بعده الا فی مثله... (بحارالانوار 117:97). علی(علیه السّلام) فرمود: بعد از پایان گردهم آیی خود (در روز غدیر) به خانه برگردید ، خدا بر شما رحمت فرستد. به خانواده خود گشایش و توسعه دهید، به برادران خود نیکی کنید ، خداوند را بر این نعمت که شما را بخشیده است، سپاس گزارید ، متحد شوید تا خدا به شما وحدت بخشد، نیکویی کنید تا خدا دوستیتان را پایدار کند، به همدیگر نعمت خدا را تبریک بگوئید، همانطور که خداوند در این روز با چندین برابر عیدهای دیگر پاداش دادن به شما تبریک گفته ، این گونه پاداشها جز در روز عید غدیر نخواهد بود.
? روز درود و برائت‏
روی الحسن بن راشد عن ابی‏عبدالله (علیه السّلام) قال: قلت: جعلت فداک ، للمسلمین عید غیرالعیدین؟ قال: نعم، یا حسن! اعظمهما و اشرفهما ، قال: قلت له: و ای یوم هو؟ قال: یوم نصب امیرالمؤمنین (علیه السّلام) فیه علما للناس. قلت له: جعلت فداک وما ینبغی لنا ان نصنع فیه؟ قال: تصومه یا حسن و تکثر الصلوه? علی محمد و آله فیه و تتبرا الی الله، ممن ظلمهم ، فان الانبیاء کانت تأمر الاوصیاء بالیوم الذی کان یقام فیه الوصی ان یتخذ عیدا. (مصباح المتهجد: 680). حسن بن راشد گوید: به امام صادق (علیه السّلام) گفتم: آیا مسلمانان بجز آن دو عید، عید دیگری هم دارند؟ فرمود: بله، بزرگترین و بهترین عید. گفتم: کدام روز است؟ فرمود: روزی که امیرمؤمنان بعنوان پرچمدار مردم منصوب شد. گفتم: فدایت شوم در آن روز سزاوار است، چه کنیم؟ فرمود: روزه بگیر و درود برمحمد و آل او بفرست و از ستمگران به آنان برائت بجوی، زیرا پیامبران به جانشینان دستور می‏دادند که روزی را که جانشین انتخاب می‏شود ، عید بگیرند.
? عید اوصیاء
عن ابی‏عبدالله (علیه السّلام) قال: ... تذکرون الله عز ذکره فیه بالصیام و العباده? و الذکر لمحمد و آل محمد ، فان رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلّم) اوصی امیرالمؤمنین ان یتخذ ذلک الیوم عیدا ، و کذلک کانت الانبیاء تفعل، کانوا یوصون اوصیائهم بذلک فیتخذونه عیدا (وسائل الشیعه 327:7، ح 1). امام صادق (علیه السّلام) فرمود: در روز عید غدیر، خدا را با روزه و عبادت و یاد پیامبر و خاندان او یادآوری کنید ، زیرا رسول خدا به امیرالمؤمنین سفارش کرد که آن روز را عید بگیرد، همینطور پیامبران هم به جانشینان خود سفارش می‏کردند که آن روز را عید بگیرند، آنان هم چنین می‏کردند.
? روز گشایش و درود
عن ابی‏عبدالله (علیه السّلام) قال: والعمل فیه یعدل ثمانین شهرا ، و ینبغی ان یکثر فیه ذکر الله عز وجل ، والصلوه? علی النبی (صلی الله علیه و آله و سلّم) ، ویوسع الرجل فیه علی عیاله (وسائل الشیعه 325:7، ح 6). امام صادق (علیه السّلام) فرمود: ارزش عمل در آن روز (عید غدیر) برابر با هشتاد ماه است ، و شایسته است آن روز ذکر خدا و درود بر پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلّم) زیاد شود ، و مرد ، بر خانواده خود توسعه دهد.
? روز دیدار رهبری‏
عن مولانا ابی‏الحسن علی بن محمد (علیهما السّلام) قال لابی اسحاق: و یوم الغدیر فیه اقام النبی (صلی الله علیه و آله و سلّم) اخاه علیا علما للناس و اماما من بعده،
[قال] قلت: صدقت جعلت فداک، لذلک قصدت ، اشهد انک حجه? الله علی خلقه(وسائل الشیعه 324:7، ح 3). امام هادی (علیه السّلام) به ابواسحاق فرمود: در روز غدیر پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلّم) برادرش علی (علیه السّلام) را بلند کرد و به عنوان پرچمدار (و فرمانده) مردم و پیشوای بعد از خودش معرفی کرد. ابواسحاق گفت: عرض کردم، فدایت شوم راست فرمودی. به خاطر همین به زیارت و دیدار شما آمدم، گواهی می‏دهم که تو حجت خدا بر مردم هستی.
? روز تکبیر
عن علی بن موسی الرضا (علیهما السّلام): من زار فیه مؤمنا ادخل ‏الله قبره سبعین نورا و وسع فی قبره و یزور قبره کل یوم سبعون الف ملک و یبشرونه بالجنه ?(اقبال الاعمال: 778). امام رضا (علیه السّلام) فرمود: کسی که در روز (غدیر) مؤمنی را دیدار کند، خداوند هفتاد نور بر قبر او وارد می کند و قبرش را توسعه می‏دهد و هر روز هفتاد هزار فرشته قبر او را زیارت می‏کنند و او را به بهشت بشارت می‏دهند.
? روز دیدار و نیکی‏
قال الصادق (علیه السّلام): ینبغی لکم ان تتقربوا الی الله تعالی بالبر و الصوم و الصلوه? و صله? الرحم و صله? الاخوان، فان الانبیاء علیهم السلام کانوا اذا اقاموا اوصیاءهم فعلوا ذلک و امروا به(مصباح المتهجد: 736). امام صادق (علیه السّلام) فرمود: شایسته است با نیکی کردن به دیگران و روزه و نماز و بجا آوردن صله رحم و دیدار برادران ایمانی به خدا نزدیک شوید، زیرا پیامبران زمانی که جانشینان خود را نصب می‏کردند، چنین می‏کردند و به آن توصیه می‏فرمودند.
? نماز در مسجد غدیر
عن ابی‏عبدالله (علیه السّلام) قال: انه تستحب الصلوه? فی مسجد الغدیر لان النبی (صلی الله علیه و آله و سلّم) اقام فیه امیرالمؤمنین (علیه السّلام) و هو موضع اظهرالله عز وجل فیه الحق(وسائل الشیعه 549:3). امام صادق (علیه السّلام) فرمود: نماز خواندن در مسجد غدیر مستحب است، چون پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلّم) در آنجا امیرمؤمنان (علیه السّلام) را معرفی و منصوب کرد. و آنجایی است که خدای بزرگ، حق را آشکار کرد.
? نماز روز غدیر
عن ابی‏عبدالله (علیه السّلام) قال: و من صلی فیه رکعتین ای وقت‏ شاء و افضله قرب الزوال و هی الساعه? التی اقیم فیها امیرالمؤمنین (علیه السّلام) بغدیر خم علما للناس و... کان کمن حضر ذلک الیوم...(وسائل الشیعه 225:5، ح 2). امام صادق (علیه السّلام) فرمود: کسی که در روز عید غدیر هر ساعتی که خواست، دو رکعت نماز بخواند و بهتر اینست که نزدیک ظهر باشد که آن ساعتی است که امیرالمؤمنین (علیه السّلام) در آن ساعت در غدیر خم به امامت منصوب شد، (هر که چنین کند) همانند کسی است که در آن روز حضور پیدا کرده است...
? روزه غدیر
قال الصادق (علیه السّلام): صیام یوم غدیر خم یعدل صیام عمر الدنیا لو عاش انسان ثم صام ما عمرت الدنیا لکان له ثواب ذلک(وسائل الشیعه 324:7، ح 4). امام صادق (علیه السّلام) فرمود: روزه روز غدیر خم با روزه تمام عمر جهان برابر است. یعنی اگر انسانی همیشه زنده باشد و همه عمر را روزه بگیرد، ثواب او به اندازه ثواب روزه عید غدیر است.
? روز تبریک و تبسم‏
عن الرضا (علیه السّلام) قال:... و هو یوم التهنئه? یهنئ بعضکم بعضا،فاذا لقی المؤمن اخاه یقول: «الحمد لله الذی جعلنا من المتمسکین بولایه? امیر المؤمنین و الائمه? (علیهم السّلام)» و هو یوم التبسم فی وجوه الناس‏من اهل الایمان... (اقبال: 464). امام رضا (علیه السّلام) فرمود: عید غدیر روز تبریک و تهنیت است. هر یک به دیگری تبریک بگوید، هر وقت مؤمنی برادرش را ملاقات کرد ، چنین بگوید: «حمد و ستایش خدایی را که به ما توفیق چنگ زدن به ولایت امیرمؤمنان و پیشوایان عطا کرد» آری عید غدیر روز لبخند زدن به چهره مردم با ایمان است...
? جایگاه عید غدیر در مکتب‏
? عید خلافت و ولایت‏
روی زیاد بن محمد قال: دخلت علی ابی‏عبدالله (علیه السّلام) فقلت: للمسلمین عید غیر یوم الجمعه? والفطر والاضحی؟ قال: نعم، الیوم الذی نصب فیه رسول‏الله (صلی الله علیه و آله و سلّم) امیرالمؤمنین (علیه السّلام) (مصباح المتهجد: 736) زیاد بن محمد گوید: بر امام صادق (علیه السّلام) وارد شدم و گفتم: آیا مسلمانان عیدی غیر از عید قربان و عید فطر و جمعه دارند؟ امام (علیه السّلام) فرمود: آری، روزی که رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) امیرمؤمنان (علیه السّلام) را (به خلافت و ولایت) منصوب کرد.
? برترین عید امت‏
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلّم): یوم غدیر خم افضل اعیاد امتی و هو الیوم الذی امرنی الله تعالی ذکره فیه بنصب اخی علی بن ابی‏طالب علما لامتی ، یهتدون به من بعدی و هو الیوم الذی اکمل الله فیه الدین و اتم علی امتی فیه النعمه? و رضی لهم الاسلام دینا (امالی صدوق: 125، ح 8).رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) فرمود: روز غدیر خم برترین عیدهای امت من است و آن روزی است که خداوند بزرگ دستور داد; آن روز برادرم علی بن ابی‏طالب را به عنوان پرچمدار (و فرمانده) امتم منصوب کنم ، تا بعد از من مردم توسط او هدایت شوند ، و آن روزی است که خداوند در آن روز دین را تکمیل و نعمت را بر امت من تمام کرد و اسلام را به عنوان دین برای آنان پسندید.
? عید بزرگ خدا
عن الصادق (علیه السّلام) قال: هو عید الله الاکبر ، و ما بعث الله نبیا الا و تعید فی هذا الیوم و عرف حرمته و اسمه فی السماء یوم العهد المعهود و فی الارض یوم المیثاق الماخوذ و الجمع المشهود (وسائل الشیعه، 224:5، ح 1). امام صادق (علیه السّلام) فرمود: روز غدیر خم عید بزرگ خداست ، خدا پیامبری مبعوث نکرده ، مگر اینکه این روز را عید گرفته و عظمت آن را شناخته و نام این روز در آسمان، روز عهد و پیمان و در زمین، روز پیمان محکم و حضور همگانی است.
? عید ولایت‏
قیل لابی‏عبدالله (علیه السّلام): للمؤمنین من الاعیاد غیر العیدین و الجمعه?؟ قال: نعم لهم ما هو اعظم من هذا، یوم اقیم امیرالمؤمنین (علیه السّلام) فعقد له رسول الله الولایه? فی‏اعناق الرجال والنساء بغدیر خم(وسائل الشیعه، 325:7، ح 5). به امام صادق (علیه السّلام) گفته شد: آیا مؤمنان غیر از عید فطر و قربان و جمعه عید دیگری دارند؟ فرمود: آری، آنان عید بزرگتر از اینها هم دارند و آن روزی است که امیرالمؤمنین (علیه السّلام) در غدیر خم بالا برده شد و رسول خدا مساله ولایت را بر گردن زنان و مردان قرار داد.
? روز تجدید بیعت‏
عن عمار بن حریز قال دخلت علی ابی‏عبدالله (علیه السّلام) فی یوم الثامن عشر من ذی الحجه? فوجدته صائما فقال لی: هذا یوم عظیم عظم الله حرمته علی المؤمنین و اکمل لهم فیه الدین و تمم علیهم النعمه? و جدد لهم ما اخذ علیهم من العهد والمیثاق( مصباح المتهجد: 737). عمار بن حریز گوید: روز هجدهم ماه ذیحجه خدمت امام صادق (علیه السّلام) رسیدم و آن حضرت را روزه یافتم. امام به من فرمود: امروز ، روز بزرگی است، خداوند به آن عظمت داده و آن روز دین مؤمنان را کامل ساخت و نعمت را بر آنان تمام نمود و عهد و پیمان قبلی را تجدید کرد. عید آسمانی ?‏
قال الرضا (علیه السّلام): حدثنی ابی، عن ابیه (علیه السّلام) قال: ان یوم الغدیر فی السماء اشهر منه فی الارض(مصباح المتهجد: 737). امام رضا (علیه السّلام) فرمود: پدرم به نقل از پدرش (امام صادق) (علیه السّلام) نقل کرد که فرمود: روز غدیر در آسمان مشهورتر از زمین است.
? عید بی‏نظیر
قال علی (علیه السّلام): ان هذا یوم عظیم الشان، فیه وقع الفرج ، و رفعت الدرج و وضحت الحجج و هو یوم الایضاح و الافصاح من المقام الصراح، ویوم کمال الدین و یوم العهد المعهود...(بحارالانوار، 97: 116). علی (علیه السّلام) فرمود: امروز (عید غدیر) روز بس بزرگی است. در این روز گشایش رسیده و منزلت (کسانی که شایسته آن بودند) بلندی گرفت و برهان‏های خدا روشن شد و از مقام پاک با صراحت سخن گفته شد و امروز روز کامل شدن دین و روز عهد و پیمان است.
? عید پر برکت‏
عن الصادق (علیه السّلام): والله لو عرف الناس فضل هذا الیوم بحقیقته لصافحتهم الملائکه? فی کل یوم عشر مرات... وما اعطی الله لمن عرفه ما لایحصی بعدد(مصباح المتهجد: 738). امام صادق (علیه السّلام) فرمود: به خدا قسم اگر مردم فضیلت واقعی «روز غدیر» را می‏شناختند، فرشتگان روزی ده بار با آنان مصافحه می‏کردند و بخششهای خدا به کسی که آن روز را شناخته، قابل شمارش نیست.
? عید فروزان‏
قال ابوعبدالله (علیه السّلام):... و یوم غدیر بین الفطر والاضحی‏و یوم الجمعه? کالقمر بین الکواکب(اقبال سید بن طاووس: 466). امام صادق (علیه السّلام) فرمود:... روز غدیر خم در میان روزهای عید فطر و قربان و جمعه همانند ماه در میان ستارگان است.
? یکی از چهار عید الهی‏
قال ابوعبدالله (علیه السّلام): اذا کان یوم القیامه? زفت اربعه? ایام الی الله عز وجل کما تزف العروس الی خدرها: یوم الفطر و یوم الاضحی و یوم الجمعه? و یوم غدیر خم(اقبال سید بن طاووس: 466). امام صادق (علیه السّلام) فرمود: هنگامی که روز قیامت برپا شود چهار روز بسرعت بسوی خدا می‏شتابند همانطور که عروس به حجله‏اش بسرعت می‏رود. آن روزها عبارتند از: روز عید فطر و قربان و جمعه و روز غدیر خم.



نوشته شده در  دوشنبه 90/8/23ساعت  11:32 عصر  توسط محمدرضا صرافی نژاد 
| نظر | لینک ثابت

آشنایی با محتوای کتاب «الغدیر»

علامه امینی برای تألیف کتاب گرانقدر الغدیر - که به حق کتابی وزین است و در اعتلای مکتب تشیع سهم بسیار و در اثبات حقانیت مولی الموحدین (ع) تاثیر بسزایی داشته است - زحمات بسیاری را متحمل شد.
غدیری کرد بی‌همتا، چنان چون بی کران دریا
لبالب از رحیق حق، جهان را زو مشامی خوش
از این دریا دل آماده، «غدیری» یزدی باده
خوش آن رندی کزین مشرب کند، شرب مدامی خوش(1)
او از برجسته‌ترین افرادی است که به خاطر دفاع از حریم اسلام و تشیع و مخصوصاً دفاع از مقام والای بزرگمرد جهان انسانیت حضرت علی (ع) قد علم کرده و با فداکاری و اخلاص عجیب و شهامت و ابتکاری کم نظیر، رسالت بزرگ خود را به خوبی انجام داد.
علامه امینی شخصیتی است که یک تنه در برابر تحریف کنندگان تاریخ قیام کرد و با قلم توانا و آتشین و در عین حال منطقی و علمی خود، پرده‌ها را کنار زد و حقایق را از لابلای زوایای تاریک تاریخ، بیرون کشید.
بیش از پنجاه سال است که از تدوین کتاب الغدیر می‌گذرد و با اطمینان می‌توان گفت که جامعه محققین اعم از شیعه و سنی با نام الغدیر و با نوشته‌های علمی و عمیق و محققانه و پر احساس علامه امینی آشنا هستند. اما در طول این زمان هنوز کسی نتوانسته برای الغدیر حتی صفحه‌ای ردّیه و یا نقدی که قابل اعتنا باشد، بنویسد و این خود نشانگر استحکام و متقن بودن مطالب این کتاب است که حتی مخالفین شیعه نیز نتوانسته‌اند اشکالی بر آن وارد نمایند.
وی در شبانه روز حدود 17 ساعت مطالعه و کار می‌کرد و برای مطالعه کتبی که در دسترس نداشت رنج سفرهای گوناگونی به جان خرید.
علامه خود می‌گوید که من برای نوشتن الغدیر 10 هزار جلد کتاب از «باء» بسم ‌الله تا «تاء» تمّت آن خوانده‌ام. و به 100هزار جلد کتاب، مراجعات مکرر داشته‌‌ام.
بدون شک در کنار تلاش و همت والای این مرد بزرگ ، عوامل دیگری نیز در خلق این کتاب گرانسنگ موثر بوده‌ است. از علامه امینی و نزدیکان این بزرگوار به کرّات نقل شده است که در هنگام مواجه شدن با مشکلی در مسیر نگارش این کتاب، به حرم حضرت علی علیه السلام پناه ‌برده و از آن خورشید عالمتاب کمک می‌طلبیدند. هر کس این کتاب را می‌خواند، درک می‌کند که توفیق الهی و کمک‌های امیرالمومنین علیه‌السلام در نگارش این کتاب موثر بوده است.
این کتاب در 20 جلد به زبان عربی، با نثری شیوا و رسا نگارش یافته که البته 11 جلد آن تاکنون چاپ گردیده است. مرحوم آیة الله سید محسن حکیم و آیة الله سید حسین حمّامی درباره این کتاب گفته‌اند: «لا یَاتیهِ الباطلُ مِن بَینِ یَدَیه» و آیات عظام سید عبدالهادی شیرازی و شیخ محمدرضا آل یاسین و علامه اردوباری گفته‌اند: «لاریبَ فیه هُدیً لِلمُتقین.» (2)
حال باید دید که آیا تالیف الغدیر در جوامع اسلامی باعث تفرقه بین مسلمانان شده و یا بیانش به گونه‌ای بوده که آنها را دور هم جمع کرده است؟ اگر این کتاب عاملی برای تفرقه می‌بود، لااقل علمای اهل تسنن در کتاب‌هایشان جمله‌ای بر علیه الغدیر می‌نوشتند که چنین چیزی دیده نمی‌شود.
بیش از پنجاه سال است که از تدوین کتاب الغدیر می‌گذرد و با اطمینان می‌توان گفت که جامعه محققین اعم از شیعه و سنی با نام الغدیر و با نوشته‌های علمی و عمیق و محققانه و پر احساس علامه امینی آشنا می‌باشند. اما در طول این زمان هنوز کسی نتوانسته برای الغدیر حتی صفحه‌ای ردّیه و یا نقدی که قابل اعتنا باشد، بنویسد. و این خود نشانگر استحکام و متقن بودن مطالب این کتاب است که حتی مخالفین شیعه نیز نتوانسته‌اند اشکالی بر آن وارد نمایند.
در اینجا سوالی دیگر پیش می‌آید که علت شهرت الغدیر چیست که محل رجوع اصناف مختلف علمای شیعه و سنی شده است؟
علامه خود می‌گوید که من برای نوشتن الغدیر 10 هزار جلد کتاب از «باء» بسم ‌الله تا «تاء» تمّت آن خوانده‌ام و به 100هزار جلد کتاب، مراجعات مکرر داشته‌‌ام.
از مهمترین نکات قابل توجه اینست که علامه امینی بر خلاف اکثریت علما، به صورت کانالیزه مطالعه نمی‌کردند و در مورد موضوع تحقیقی خود تنها به متون رشته‌ای خاص مراجعه نمی‌نمودند. بلکه به تمامی منابع مطبوع و مخطوط موجود که به آن موضوع خاص پرداخته بودند رجوع نموده و در تحلیل‌های علمی خود از همگی آنها استفاده می‌کردند.
ایشان برای نگارش الغدیر کلیه کتاب‌های تفسیری، روایی، تاریخی، رجالی، انصاب، لغت، و دواوین شعری را با دقت، مورد مطالعه قرار داده‌اند. با عنایت به همین موضوع است که علامه امینی خود در ابتدای الغدیر نوشته‌اند: «الغدیر فی الکتاب والسنه والادب. کتابٌ دینیٌ، علمیٌ، فنیٌ، تاریخیٌ، ادبیٌ، اخلاقیٌ.» که همین شیوه منحصر بفرد، یکی از علل جاودانه شدن الغدیر شده است.
در این مقاله قصد بر اینست که اهم محتویات 11 جلد از کتاب الغدیر را که به چاپ رسیده است را به صورت اجمال معرفی نماییم. و برای این کار از کتاب سیری در الغدیر، تالیف دکتر محمد امینی نجفی، مدد جسته‌ایم.
مباحث جلد اول الغدیر
در این جلد علامه به داستان غدیر، بررسی سند حدیث غدیر، آیات مربوط به حدیث غدیر که عبارتند از: آیه تبلیغ (مائده/16)، آیه اکمال (مائده/ 3)، آیه سألَ سائل (معارج/1-3) و بررسی دلالت حدیث غدیر پرداخته است.
مباحث جلد دوم الغدیر
در این جلد ابتدا اهمیت و چگونگی شعر در دنیای اسلام مورد بحث قرار گرفته است. از این جلد تا انتهای کتاب به ذکر غدیریه‌هایی(3) که توسط شاعران به زبان عربی سروده شده پرداخته شده است. علامه ذیل هر غدیریه به شرح حال غدیریه سرا پرداخته و اگر چنانچه در غدیریه و یا در دیگر اشعار غدیریه سرای مورد نظر، اشاراتی نسبت به مناقب امیرالمومنین و سایر اهل‌بیت علیهم السلام شده باشد منابع روایی اثبات آن مناقب را ذکر کرده‌اند. در این جلد غدیریه‌های قرن اول و دوم مورد بررسی قرار گرفته است. که غدیریه حضرت علی علیه السلام نیز در این جلد درج گردیده است. یکی از غدیریه سراهای این دوره عمرو عاص است که علامه به تفصیل در مورد حیات وی بحث کرده است.
مباحث جلد سوم الغدیر
در این جلد نیز غدیریه‌های مربوط به قرون سوم و چهارم درج گردیده است. شایان ذکر می‌باشد که غدیریه‌ها صرفا مختص به مسلمانان نیست بلکه برخی شاعران مسیحی نیز غدیریه سروده‌اند که در این جلد از کتاب آمده است. آنچه که از غدیریه‌های مسیحیان استفاده می‌شود اینست که جامعه مسیحیت نیز از فرمایشات پیامبر صلوات الله علیه در غدیر خم چیزی جز ولایت و امامت حضرت علی علیه السلام استنباط نکرده‌اند.
در این کتاب در مورد نخستین مسلمان سخن به میان آمده که علامه به تفصیل احادیث مربوط به این مسئله را در الغدیر درج نموده است.
مبحثی دیگر که در این جلد مطرح شده افتراها و تهمت‌هایی است که اهل تسنن به شیعه زده‌اند و علامه به آنها پاسخ داده‌اند. و نیز 16 کتاب که در آنها به شیعه افتراهای نامربوط زده‌اند؛ معرفی شده و مورد نقد و بررسی قرار گرفته است.
مباحث جلد چهارم الغدیر
در این جلد غدیریه‌های قرون چهار، پنجم و ششم مورد بررسی قرار گرفته است. غدیریه سرایان این دوره 31 نفر می‌باشند. درباره شرح حال این 31 نفر که از علما و شعرای برجسته هستند؛ به طور مبسوط در این جلد بحث شده و خصوصا میزان توانایی ادبی آنها مورد بررسی دقیق قرار گرفته است. در واقع، روح حاکم بر این جلد، شعر و ادب است. در میان غدیریه سرایان این دوره، چهره‌های برجسته‌ای نظیر شریف رضی ، سید مرتضی و خطیب خوارزمی دیده می‌شود.
از مهمترین نکات قابل توجه اینست که علامه امینی بر خلاف اکثریت علما، به صورت کانالیزه مطالعه نمی‌کردند و در مورد موضوع تحقیقی خود تنها به متون رشته‌ای خاص مراجعه نمی‌نمودند. بلکه به تمامی منابع مطبوع و مخطوط موجود که به آن موضوع خاص پرداخته بودند رجوع نموده و در تحلیل‌های علمی خود از همگی آنها استفاده می‌کردند.
مباحث جلد پنجم الغدیر
غدیریه‌های مربوط به اواخر قرن ششم تا اواخر قرن هفتم در این جلد نقل گردیده است. غدیریه سرایان این دوره 12 نفر هستند. قابل توجه است که در غدیریه‌ها به برخی از مناقب و فضائل امیرالمؤمنین علی(ع) نیز اشاره شده است که علامه امینی آن مناقب را ذکر و مورد بررسی قرار داده است. از جمله مناقب حضرت، حدیث ردّ الشمس است که این داستان در این جلد بررسی شده است و نیز در باب جعل احادیث در خصوص خلافت خلفای غاصب نیز به صورت مشروح، سخن به میان آمده است.
علامه امینی در اثبات مناقب ائمه هدی صلوات الله علیهم، تحقیقات عمیق و گسترده خود را در چند مرحله ارائه کرده است.
مبحث مهم دیگری را که علامه در این جلد به آن پرداخته‌اند مبحث جعل احادیثی در خصوص خلافت خلفای غاصب است. روایان دروغگو و کذاب برای این که انحراف از امامت حضرت علی علیه السلام را توجیه کنند به ساختن اکاذیب متوسل شدند و در مقابل هر یک از احادیث در منقبت امیرالمومنین علی علیه السلام، حدیثی را برای خلفا جعل کرده‌اند.
البته جعل حدیث تنها به خلفا ختم نشد و پس از آن در مورد ابوحنیفه، شافعی، مالک و احمدبن حنبل هم رواج یافت و در مورد ایشان نیز احادیثی جعل شد.
در جلد پنجم الغدیر نام 700 راوی از بزرگان اهل تسنن ذکر شده است که همگی آنها کذاب بوده‌اند. روایات و احادیثی که این 700 نفر ساخته‌اند در تمامی کتب اهل تسنن پراکنده است. شایان ذکر است که تنها 43 نفر از این 700 راوی، تعداد 408684 حدیث ساخته‌اند.
مباحث جلد ششم الغدیر
غدیریه‌های هفت تن از غدیریه سرایان سده هشتم، با شرح و بررسی در این جلد نقل گردیده است.
گفته شد که جعل کنندگان حدیث، در مقابل مناقب حضرت علی علیه السلام، مناقب و فضائلی برای خلفاء جعل می‌کردند. یکی از مناقب امیرالمومنین علی علیه السلام اعلمیت ایشان است که حدیث سازان برای خلیفه دوم احادیثی در باب علمش جعل نموده‌اند و علامه امینی 200 نمونه از این احادیث را در کتاب الغدیر ثبت کرده که 100 مورد آن در جلد ششم درج شده است.
مباحث جلد هفتم الغدیر
غدیریه‌های سه غدیریه سرا در جلد هفتم الغدیر آمده است. این غدیریه‌ها متعلق به سده نهم ه. ق می‌باشد. در این جلد نیز علامه جدای از ذکر غدیریه‌ها، به فسادها و کارهای ناپسند و خلقیات منکر و زشت خلیفه اول که تحت عنوان ملکات نفسانی!!! مطرح شده به طور مفصل توضیح داده است . چرا که اهل تسنن برای او داشتن ملکات نفسانی را مطرح کرده‌اند و علامه معنای ملکات نفسانی را بیان کرده است.
مباحث جلد هشتم الغدیر
راویانی که به حدیث سازی و نشر اکاذیب اشتغال داشته‌اند مناقب بسیاری برای ابوبکر جعل کرده‌اند. به شهادت تاریخ، تمامی مناقب و فضائلی که به ابوبکر نسبت داده‌اند دروغ محض است. در جلد هفتم الغدیر به 28 نمونه از این مناقب جعلی اشاره شده، و در جلد هشتم نیز 42 نمونه دیگر از فضائل دروغین ابوبکر و 11 نمونه از مناقب مجعول عمر مورد بررسی قرار گرفته است. در این جلد پیرامون حکومت، قضاوت‌ها، فساد مالی، بدعت‌های عثمان و نحوه برخورد وی با مخالفین به تفصیل سخن رفته است.
علامه امینی برای نگارش الغدیر کلیه کتاب‌های تفسیری، روایی، تاریخی، رجالی، انصاب، لغت، و دواوین شعری را با دقت، مورد مطالعه قرار داده‌اند. با عنایت به همین موضوع است که علامه امینی خود در ابتدای الغدیر نوشته‌اند:" الغدیر فی الکتاب والسنه والادب. کتابٌ دینیٌ، علمیٌ، فنیٌ، تاریخیٌ، ادبیٌ، اخلاقیٌ ." که همین شیوه منحصر بفرد ، یکی از علل جاودانه شدن الغدیر شده است .
مباحث جلد نهم الغدیر
در این جلد موضوع بحث، عثمان می‌باشد؛ که کارهای خلاف و نامشروع او بالاخره داد مردم را در آورد و مورد حمله قرار گرفت. در جلد نهم تبعید ابوذر، عبدالله بن مسعود، مالک اشتر و اصحابش که جملگی توسط عثمان انجام شده، مورد بررسی قرار گرفته است.
مباحث جلد دهم الغدیر
در این کتاب موضوع بحث در مورد عبدالله بن عمر و معاویه است. معاویه نیز جزء کسانی است که حدیث سازان برای او نیز مناقب و فضائل بسیاری جعل کرده‌اند که در این جلد به تفصیل مورد بررسی قرار گرفته است.
مباحث جلد یازدهم الغدیر
در این جلد موضوع بحث در مورد معاویه و امام حسن مجتبی(ع) است. در اینجا به طور مبسوط از کشتارها و جنایات معاویه سخن رفته، و جریان قتل بزرگانی چون حجربن عدی، عمربن حمق، مالک اشتر، محمدبن ابی بکر و ... مفصلا ذکر شده است.
موضوع دیگری که در این جلد مورد بررسی دقیق قرار گرفته عبارت است از طرح یکصد نمونه از غلوها و قصه‌های خرافی که در طول تاریخ اسلام برای برخی از صحابه، تابعین، ائمه مذاهب، علما و عرفا جعل شده است.

پی‌نوشت‌ها:

1- از قصیده مطول مهدی اخوان ثالث که در سوگ مرحوم علامه امینی سروده است.
2- سیری در الغدیر، دکتر محمد امینی نجفی، ص 25.
3- به اشعاری که در وصف و موضوع واقعه غدیر سروده شده است، غدیریه گویند.



نوشته شده در  دوشنبه 90/8/23ساعت  11:31 عصر  توسط محمدرضا صرافی نژاد 
| نظر | لینک ثابت

احتجاج امام علی(ع) به غدیر

یکی از شبهاتی که نزد برخی جلوه نموده این است که اگر ماجرای غدیر واقعیت داشته و روایت غدیر صحیح است، چرا در احتجاجات حضرت امیر(علیه السّلام) اشاره ای به این موضوع یافت نمی‌شود؟ زیرا مسلماً اوّلین کسی که می‌بایست آن را مستمسک قرار دهد و برای دفاع از ولایت و حقانیت جانشینی حضرت علی(علیه السلام) از آن بهره می‌برد، خود آن حضرت بود.

اشاره:

در طول تاریخ دشمنی‌های مختلف و متنوعی با واقعه غدیرخم شده تا شاید بتوانند این خورشید نورانی را کم‌سو بنمایانند که هماره با شکست مواجه شده‌اند و اکنون با گذشت بیش از چهارده قرن، همچنان افراد بسیاری از پرتوهای نورانی این چراغ پرفروغ بهره‌مند می‌گردند. یکی از شبهاتی که نزد برخی جلوه نموده این است که اگر ماجرای غدیر واقعیت داشته و روایت غدیر صحیح است، چرا در احتجاجات حضرت امیر(علیه السلام) اشاره ای به این موضوع یافت نمی‌شود؟ زیرا مسلماً اوّلین کسی که می‌بایست آن را مستمسک قرار دهد و برای دفاع از ولایت و حقانیت جانشینی حضرت علی(علیه السلام) از آن بهره می‌برد، خود آن حضرت بود.
علامه سید جعفر مرتضی عاملی، در سی و دومین جلد از کتاب گرانسنگ خود: «الصحیح من سیرة النبی الاعظم(صلی الله علیه وآله)»، به طور مفصل (از صفحه 66 تا 105) درباره این موضوع، صحبت نموده‌اند که در اینجا چکیده ای از آن را تقدیم خوانندگان عزیز موعود می‌کنیم. امید که مایه جلب رضایت مولایمان حضرت صاحب الامر(علیه السلام) را فراهم آورد.
منظور از احتجاج، تأیید گرفتن از شاهدان یا مطّلعان از یک ماجرا با گواه قرار دادن خداوند است که مثلاً شما را به خدا قسم می‌دهم که آیا شما در فلان مکان، شاهد بهمان ماجرا نبودید یا فلان مطلب خاص را نشنیدید یا از آن اطلاع ندارید؟
در پاسخ به پرسش طرح‌شده، ذکر چند نکته ضروری است:
1. با توجه به منابع موجود، اکثر قریب به اتفاق علمای سنی به این حدیث تصریح نموده‌اند. وقتی همه از این حدیث مطلع باشند و ده‌ها هزار نفر در روز غدیر آن را از پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله) شنیده باشند دیگر چه نیازی به احتجاج است. زمانی برای اثبات مدعا افراد متوسل به احتجاج می‌شوند که برخی از مطلبی باخبر باشند و برخی دیگر از آن بی‌اطلاع. در چنین شرایطی از تأیید افراد با اطلاع برای مجاب کردن دسته بی اطلاع استفاده می‌شود. در حالی هزاران تن از افراد مسلح بنی اسلم آن فجایع پس از سقیفه را به بارآوردند و بعضی به پیامبر(صلی الله علیه وآله) به ناروا گفتند در بستر بیماری هذیان می‌گوید که همگی هفتاد روز پیش از، از دست دادن رسول خدا(صلی الله علیه وآله)، در روز غدیر پس از شنیدن صحبت‌های آن حضرت با امیرالمؤمنین(علیه السلام) بیعت کرده بودند.
2. اینکه در منابع تاریخی صحبت از احتجاجات امیرالمؤمنین(علیه السلام) و حضرت زهرا(سلام الله علیها) به میان نیامده هرگز دلیل این این نیست که واقعاً ایشان هیچ‌گاه به این موضوع احتجاج نکرده باشند و این موضوع در تاریخ اتفاق نیفتاده باشد؛ به خصوص که همگی از دشمنی با حضرت امیر(علیه السلام) در طول تاریخ و خصوصاً مورخان متاثر از باور‌های مذهبی و فرقه ای اطلاع داریم. طبیعی است که هر آنچه در راستای احقاق حق ایشان می‌تواند مورد استفاده و تمسک قرار گیرد از مجموعه منابع و آثار حذف و طرد شود. اقرار اهل سنت به این موضوع تمام پایه‌‌های عقیدتی و مستندات تاریخی آنان را سست می‌کند و از همین‌رو بسیار طبیعی است از نقل مطالبی که حقانیت ولایت علوی را ثابت می‌کنند طفره بروند. جالب است بدانیم که زهری، محدث معروف شام تصریح کرده که فضائلی از علی(علیه السلام) می‌دانم که اگر برزبان بیاورم حتماً مرا خواهند کشت؛
3. حقانیت غدیر و روایت غدیر تنها با احتجاج ثابت نمی‌شود و احتجاج نکردن دلیل بطلان موضوع نیست؛ آن دسته از اهل سنت که غیر این را ادعا کرده‌اند خود باید برای اثبات مدعایشان دلیل بیاورند، به خصوص که دلایل مخالفان آنان از استحکام و قوت بیشتری برخوردار است؛
4. موارد متعددی را در منابع شیعی و سنی می‌توان یافت که به احتجاجات امیرالمؤمنین(علیه السلام) و حضرت زهرا(سلام الله علیها) اشاره شده است که این نیز یکی دیگر از دلایل اثبات غدیر است؛ از آن جمله می‌توان به موارد ذیل اشاره کرد:

احتجاجات امیرالمؤمنین(علیه السلام) و حضرت زهرا(سلام الله علیها) به حدیث و ماجرای غدیر

1. به هنگام بیعت با ابی بکر: در این هنگام حضرت، ابتدا به بیعت ابوبکر با ایشان اشاره نمودند که منظور همان جریان غدیر خم است، سپس به بیانات رسول خدا(صلی الله علیه وآله) در تبوک، غدیر و ... احتجاج کردند.
2. در روز شورا (برای انتخاب جانشین خلیفه دوم): در اینجا حضرت امیر(علیه السلام) به عبارات خطبه نبوی(صلی الله علیه وآله) در غدیر (من کنت مولاه...) اشاره نمودند.
3. در دوره خلافت عثمان: روزی در حضور بیش از دویست نفر به روز غدیر و ندای نبوی(صلی الله علیه وآله) به ولایت علوی احتجاج کردند.
4. در کوفه (پس از سال 35 هجری): این احتجاج پس از اتهام به آن حضرت مبنی بر مقدم داشتن دیگران بر رسول خدا(صلی الله علیه وآله) انجام شده که اکثر حاضران و بنا بر برخی نقل‌ها به استثنای تنها سه نفر، همگی شهادت دادند که در غدیر بوده‌اند و آن خطبه را در اثبات خلافت علوی شنیده‌اند.
5. به هنگام خروج از قصر: عده ای سوار به آن حضرت با عبارت «السلام علیک یا مولانا و رحمـة الله و برکاته» سلام کردند و ایشان با استناد و احتجاج به ماجرای غدیر و تأیید سیزده یا دوازده صحابی حاضر در جمع، بر این عبارت صحه گذاشتند.
6. در جنگ جمل و به هنگام گفت‌وگو و احتجاج با طلحه.
7. در جنگ صفین در حضور دوازده تن از بازماندگان جنگ بدر.
8. احتجاج حضرت زهرا(سلام الله علیها) با غاصبان حقشان.
همچنین امام حسن(علیه السلام) پس از صلح اجباری با معاویه و نیز سیدالشهدا(علیه السلام) در خطبه خود در منا، متذکر غدیر شده و بدان احتجاج نموده‌اند.

احتجاج و استشهاد دیگران به حدیث و ماجرای غدیر

در میان دیگر صحابه و مشاهیر مسلمانان احتجاجاتی به غدیر در منابع ذکر شده که برخی از آنان را با هم مرور می‌کنیم:
1. عبدالله بن جعفر(همسر حضرت زینب کبری(سلام الله علیها)) با معاویه،
2. عمروبن عاص همدانی،
3. عمرو عاص با معاویه،
4. عماریاسر با عمرو بن عاص،
5. اصبغ بن نباته در مجلس معاویه،
6. جوانی با ابوهریره در مسجد کوفه،
7. مردی با زید بن ارقم،
8. شخصی عراقی با جابر بن عبدالله انصاری که ذهبی حدیث را حسن و به شدت عالی با متنی متواتر خوانده است،
9. قیس بن سعد با معاویه،
10. دارمیه حجونیه با معاویه،
11. عمرو اودی با جمعیتی که به امیرالمؤمنین(علیه السلام) دشنام می‌دادند،
12. استشهاد عمر بن عبدالعزیز به حدیث غدیر،
13. استشهاد زریق غلام امیر المؤمنین(علیه السلام) برای عمرو بن عبدالعزیز،
14. احتجاج مأمون به حدیث غدیر در بین فقهایی که اسحاق بن ابراهیم و یحیی بن اکثم در میان آنان بوده‌اند.
لازم به ذکر است در نسخه‌های اخیر برخی کتاب‌ها مانند «المعارف» ابن قتیبه دینوری و نیز «تاریخ یعقوبی» برخی از عبارات فوق حذف یا تحریف شده‌اند.



نوشته شده در  دوشنبه 90/8/23ساعت  11:21 عصر  توسط محمدرضا صرافی نژاد 
| نظر | لینک ثابت

عید غدیر، عامل وحدت اسلامی

عید غدیر، عامل وحدت اسلامی

توجه به نقاط حساس تاریخ که می تواند در جریان زندگی مردم نقطه عطفی باشد، همیشه سبب عبرت گیری و معرفت بخشی برای آیندگان خواهد بود خصوصا اینکه این نقطه عطف در تاریخ یک دین باشد که به طور قطع مورد توجه پیروان آن دین خواهد بود. در دین اسلام نیز نقاط عطف بسیاری در جریان شکل گیری و گسترش این دین وجود دارد همچون بعثت نبی مکرم اسلام، شروع دعوت همگانی ایشان، اعلام پیوند ولایت با خلافت در روز غدیر، زنده شدن ارزشهای دینی در قیام ولایت حسینی و ... که بررسی حقیقت این وقایع از طرفی و در نظر گرفتن همه ابعاد آن اعم از علل و آثار از طرف دیگر می تواند همه ما را در یافتن راه حق و پیروی از دین ناب اسلام که در صراط ولایت قرار دارد، یاری رساند.
با گذشت زمان، در میان پیروان به سبب همین نگاه تاریخی به دین، افتراقهایی ایجاد شد و فرقه هایی با پیروان کم و زیاد شکل گرفت که هر کدام در مورد دین ناب و پیروی از آن به نظرات و آرائی متوسل شده و قرائتی از دین می کنند. در ریشه یابی از این افتراق ها به نتایج مختلفی اعم از فقهی، سیاسی، و حتی فرهنگی می رسیم که البته همه این اختلافها ریشه تاریخی واحدی برای شروع فرقه سازی ها قائل اند و آن اعلام پیوند ولایت با خلافت از سوی پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم برای امیرالمومنین علیه السلام در روز غدیر بود. البته چنانکه همه فرقه ها گزارش داده اند همه مسلمانان حاضر در غدیر خم ولایت امیرالمومنین را پذیرفته و با ایشان بیعت کردند اما با غیبت پیامبر اکرم خلافت را نادیده گرفته و جریان غدیر را با تاویل معنای ولایت به دوستی از حوزه خلافت خارج کردند.
حال با گذر از این واقعه تاریخی که اختلافی درآن وجود ندارد با توجه به شرایط امروز که دشمنان اسلام سعی بر اختلاف افکنی میان مسلمانان و به استعمار درآوردن ایشان دارند چگونه می توانیم به اتحاد و وحدت در جهان اسلام دست یابیم و مسلمین در یک صف واحد قرار گیرند؟ یکی از راهکارهایی که بطور معمول در اتحاد بین فرهنگی یا بین فرقه ای از آن یاد می کنند تمرکز و تاکید پیروان و پیشوایان فرق بر اشتراکات و پرهیز از مجادله و سخن گفتن در نقاط اختلافی است. در تقریب مذاهب اسلامی از همان ابتدا به برخورداری از قبله، مراسم حج، نبی و کتاب واحد تکیه می شد و هم اکنون نیز آنچه در وحدت جهان اسلام گفته می شود تکیه بر همین پارامتر هاست در حالیکه شاهد گسترش روزافزون استراتژی های تفرقه افکنانه در میان فرق اسلامی هستیم. با این وجود بنظر می رسد استراتژی های وحدت نیز باید تغییر کند و گفته ها و شکلهای جدیدتری بخود بگیرد.
استاد شهید مطهری بعد از طرح ضرورت حفظ وحدت در میان مسلمین و تاکید براشتراکات در عین حفظ اصول اعتقادی و عملی مذهبی خود می گوید: «آنچه ما انتظار و آرزو داریم اینست که محیط حسن تفاهم به وجود آید تا ما که از خود اصول و فروعى داریم، فقه و حدیث و کلام و فلسفه و تفسیر و ادبیات داریم بتوانیم کالاى خود را به عنوان بهترین کالا عرضه بداریم تا شیعه بیش از این در حال انزوا بسر نبرد و بازارهاى مهم جهان اسلامى به روى کالاى نفیس معارف اسلامى شیعى بسته نباشد. اخذ مشترکات اسلامى و طرد مختصات هر فرقه‏اى نوعى خرق اجماع مرکب است و محصول آن چیزى است که قطعا غیر از اسلام واقعى است، زیرا بالاخره مختصات یکى از فرق جزء متن اسلام است و اسلام مجرد از همه این مشخصات و ممیزات و مختصات وجود ندارد.»(مطهری، ص17)
ایشان بعد از نفی حزب واحد در معنای تقریب مذاهب اسلامی به معنی وحدت جبهه می پردازد: «اما معنى وحدت جبهه اینست که احزاب و دسته جات مختلف در عین اختلاف در مسلک و ایدئولوژى و راه و روش، به واسطه مشترکاتى که میان آنها هست در مقابل دشمن مشترک در یک صف جبهه بندى کنند. و بدیهى است که صف واحد در برابر دشمن تشکیل دادن با اصرار در دفاع از مسلک خود و انتقاد از مسلکهاى برادر و دعوت سایر برادران هم جبهه به مسلک خود به هیچ وجه منافات ندارد. آنچه مخصوصا مرحوم آیة الله العظمى بروجردى بدان مى‏اندیشید این بود که زمینه را براى پخش و انتشار معارف اهل البیت در میان برادران اهل سنت فراهم کند و معتقد بود که این کار جز با ایجاد حسن تفاهم امکان پذیر نیست. توفیقى که آن مرحوم در طبع برخى کتب فقهى شیعه در مصر به دست خود مصریان در اثر حسن تفاهمى که به وجود آورده بود کسب کرد از مهمترین موفقیتهاى علماء شیعه است.» (همان، ص18)
بنابر نظر استاد مطهری ما نباید به آنچه که سبب تحریک احساسات و تعصبات و کینه های دیگران می شود دامن بزنیم بلکه با ایجاد بستری از حسن تفاهم و دوستی به اظهار عقاید خود در مورد آنچه که مورد اختلاف در تاریخ و فقه و سیاست است بپردازیم. از این حیث به عید غدیر بعنوان بزرگترین عید مسلمین در لسان امام صادق علیه السلام(وَ الْجُمُعَةُ لِلتَّنْظِیفِ وَ التَّطَیُّبِ وَ هُوَ عِیدٌ لِلْمُسْلِمِینَ وَ هُوَ أَفْضَلُ مِنَ الْفِطْرِ وَ الْأَضْحَى وَ یَوْمُ غَدِیرِ خُمٍّ أَفْضَلُ الْأَعْیَاد(وسائل‏الشیعة، ج7 ص380)) اشاره می کنم که خود این عید هم می تواند سبب حسن تفاهم شود و هم تلاشی برای بدست آوردن اتحاد باشد و هم به بهانه این روز کنکاشی برای معلوم شدن حقایق تاریخ اسلام صورت بپذیرد.
استاد مطهری سیره فراموش شده امیرالمومنین علیه السلام را بهترین دلیل براین مدعا می داند و می گوید: «على علیه‏السلام از اظهار و مطالبه حق خود و شکایت از ربایندگان آن خوددارى نکرد، با کمال صراحت ابراز داشت و علاقه به اتحاد اسلامى را مانع آن قرار نداد. خطبه‏هاى فراوانى در نهج البلاغه شاهد این مدعى است. در عین حال این تظلمها موجب نشد که از صف جماعت مسلمین در مقابل بیگانگان خارج شود. در جمعه و جماعت شرکت مى‏کرد، سهم خویش را از غنائم جنگى آن زمان دریافت مى‏کرد، از ارشاد خلفا دریغ نمى‏نمود، طرف شور [و مشورت] قرار مى‏گرفت و ناصحانه نظر مى‏داد.
در جنگ مسلمین با ایرانیان که خلیفه وقت مایل است خودش شخصا شرکت نماید على پاسخ مى‏دهد: خیر شرکت نکن، زیرا تا تو در مدینه هستى دشمن فکر مى‏کند فرضا سپاه میدان جنگ را از بین ببرد از مرکز مدد مى‏رسد ولى اگر شخصا به میدان نبرد بروى خواهند گفت: هذا اصل العرب: ریشه و بن عرب اینست. نیروهاى خود را متمرکز مى‏کنند تا تو را از بین ببرند و اگر تو را از بین ببرند با روحیه قویتر به نبرد مسلمانان خواهند پرداخت (نهج البلاغه، خطبه144).
على در عمل نیز همین روش را دارد. از طرفى شخصا هیچ پستى را از هیچیک از خلفا نمى‏پذیرد، نه فرماندهى جنگ و نه حکومت یک استان و نه اماره الحاج و نه یک چیز دیگر از این قبیل را. زیرا قبول یکى از این پستها به معنى صرف نظر کردن او از حق مسلم خویش است و به عبارت دیگر کارى بیش از همکارى و همگامى و حفظ وحدت اسلامى است. اما در عین حال که خود پستى نمى‏پذیرفت مانع نزدیکان و خویشاوندان و یارانش در قبول آن پستها نمى‏گشت، زیرا قبول آنها صرفا همکارى و همگامى است و به هیچ وجه امضاى خلافت تلقى نمى‏شود (رجوع شود به شرح ابن ابى الحدید ذیل نامه 62 سخن امام: " فامسکت یدى حتى رأیت راجعة الناس قد رجعت عن الاسلام").» (مطهری، ص19-20)
با این اوصاف از جمله اقداماتی که شیعه می تواند در جهت اتحاد مسلمین با توجه به عید غدیر انجام دهد به شرح ذیل است:
- اظهار تبریک به برادران اهل سنت با ارسال هدایا و دعوت از ایشان برای شرکت در جشنهای عید غدیر
- برگزاری همایشها و کنفرانسهای صرفا علمی در بررسی آراء علمای اهل سنت در تبیین واقعه غدیر و شخصیت امیرالمومنین علیه السلام
- برگزاری سمینارهای تخصصی با حضور تاریخدانان و علمای علوم سیاسی در اسلام از شیعه و اهل سنت، خارج از فضای رسانه ای و در سطح نخبگان
- ارسال نامه های تبریک عید غدیر بعنوان عید بزرگ مسلمین به سران کشورهای جهان اسلام، نخبگان علمی و شخصیتهای فرهنگی اهل سنت و شیعه
ان شاء الله این اقدامات با زیرسازی های حسن تفاهم و دوستی سبب اتحاد مسلمین و ارتقاء سطح علمی و بینشی مسلمانان شود.
منابع تحقیق :
1) شیخ حر عاملى. وسائل الشیعة. 29 جلد، قم، مؤسسه آل البیت علیهم‏السلام، 1409 هجرى قمرى.
2) مطهری، مرتضی. امامت و رهبری. تهران، صدرا، چاپ بیست و دوم، 1378.



نوشته شده در  دوشنبه 90/8/23ساعت  11:20 عصر  توسط محمدرضا صرافی نژاد 
| نظر | لینک ثابت

<   <<   6   7   8   9   10   >>   >
style="display:none; text-align:center">??? ???-?????-?? ?????-?? ????